wikishia:Haftanın seçkin maddesi/2019/25

Abdülazim Hasani diye ünlü olan ve Farsça’da kendisine “Seyyidu’l Kerim” ve “Şah Abdülazim” diye hitap edilen, Abdülazim b. Abdullah b. Ali b. Hasan b. Zeyd b. Hasan b. Ali b. Ebu Talib’in (a.s), künyesi "Ebu’l Kasım" ve "Ebu’l Fetih"dir.

İmam Hasan’ın (a.s) soyundan gelen Hasani seyitlerin ünlülerinden ve bilginlerindendir. Nesebi dört vasıta ile İmam Hasan’a (a.s) ulaşan, hadis rivayet edenlerden birisidir. Kendisi ikinci ve üçüncü asırda yaşamıştır.

Takvalı, emanete riayeti ile ünlü, sözlerinde sadık, dini konularda âlim, Şia mektebinin Usul-u dinine bağlı ve çok sayıda hadise vâkıf olan bir şahsiyetti. Şeyh Saduk, onun naklettiği hadisleri “Camiu’l Ahbar-i Abdülazim” adıyla bir araya getirmiştir.

Abdülazim Hasani, İmam Rıza (a.s) ve İmam Cevad’ı (a.s) görmüş, İmam Hadi’ye (a.s) inancını arz etmiş ve onun zamanında vefat etmiştir. Türbesi Rey (bugünkü Tahran) şehrindedir. Bazı hadislerde kabrinin ziyaret edilme sevabının Hz. Hüseyin b. Ali’nin (a.s) kabrinin ziyaret edilme sevabı ile eşdeğerde olduğu söylenmiştir.

Abdülazim Hasani’nin yaşadığı dönem, Şiaların Abbasiler tarafından baskı ve zulme uğradıkları döneme denk gelmekte, kendisi ve ataları yıllarca takip altında tutulmuşlardır. Medine, Bağdat ve Samerra’da yaşadığı dönemlerde takiye yaparak, inanç ve meramını gizleme yöntemine vâkıf olmasına rağmen, Abbasi halifelerinden Mütevekkil ve Mu'taz’ın gazabına uğramıştır. (Devamı...)