wikishia:Haftanın seçkin maddesi/2022/06
Cebire (Arapça: جَبیره), taharet alanında kullanılan fıkhi bir terimdir. Fıkıh teriminde, abdest ve teyemmüm esnasında yara, kırık ve yanık yerlerine bandaj, sargı, pamuk, ilaç, krem, alçı veya tahta ile sarılan her şeye denir.
Fıkıh kaynaklarında cebire hükümleri genellikle abdest babında ele alınmaktadır. Cebire, abdest sırasında yıkanması veya mesh edilmesi (abdestte) gereken yerlere mesh etmek demektir. Şia ve Ehli sünnet müçtehitlerinin çoğuna göre, abdest uzuvlarına su ulaştırılmalıdır. Örneğin cebirenin abdest sırasında çıkarılması veya cebire olan uzvun suya daldırılması veya suyun tekrardan uzva dökülmesidir. Ancak ikinci aşamada, yani mesh edilmesi gereken uzuvların cebireli olması durumunda, Şia ve Ehli sünnet fakihlerinin meşhur görüşüne göre imkân ölçüsünde cebirenin kaldırılması ve yaranın üzerine mesh edilmesi gerekir. Yaranın mesh edilmesi mümkün olmazsa, cebirenin mesh edilmesi farz olur. Bunun da mümkün olmaması durumunda, cebirenin üzerine mesh edilmesi de sakıt olur ve teyemmüm de cebire abdestine ilave olur.