Sercun bin Mensur Rumi
Sercun bin Mensur Rumi (Arapça: سَرْجُون بن منصور الرومي), Muaviye bin Ebi Süfyan ile Yezid bin Muaviye’nin danışmanlarından biridir ve H. Kameri 86 yılında ölmüştür. Kufeliler Müslim bin Akil'e biat ettiklerinde Yezid, danışmanı Rumi ile istişare ederek tavsiyesine uyarak Ubeydullah bin Ziyad'ı onların bu isyanını bastırması ve Kufe'yi yönetmesi için gönderdi.
Sercun bin Mensur, Şam Hıristiyanlarından[1] ve Muaviye'nin[2] kölelerinden biriydi. Muaviye'nin hükümetinde, bir katip,[3] hükümette önemli bir danışman[4] ve hükümetin bütçesinden sorumluydu.[5]
Sercun, Muaviye'nin ölümünden sonra Yezid bin Muaviye’nin yanında önemli bir rol oynamıştır.[6] Bazıları da onun ve Ehtel Nesrani'nin Yezid'in içkisini getirdiğini ve birlikte içki içtiklerine inanmaktadır.[7] Kufe Şiileri Muslim bin Akil'e biat ettiğinde, Yezid Sercun'a danıştı ve onun tavsiyesine uyarak İbn-i Ziad'ı Kufelilerin isyanını bastırmak için Kufe'yi yönetmek üzere görevlendirdi.[8] Sercun, Muaviye ölmek üzereyken Kûfe'de eğer bir isyan çıkarsa Ubeydullah bin Ziyad'ı oraya atanacağını yazan bir mektubu Yezid'e göstererek onu buna ikna etti.[9]
Sercun, Mervan bin Hakem ve oğlu Abdül Malik'in saltanatı sırasında da ikisinin katibiydi ancak Abdul Malik onu kısa bir süre sonra bu görevinden aldı.[10] Bunların yanı sıra Abdülmelik döneminde hazine kâtibi olarak görev yaptığı söylenmektedir.[11] Ayrıca Hicri Kameri 86 yılında da ölmüştür.[12]
Kaynakça
- ↑ Masoudi, al-Tenbiyyah wa al-Ashraf, Dar al-Sawi, s. 265.
- ↑ Balazri, Ansab al-Ashraf, 1400 AH, cilt 5, s. 159, 288; Tabari, Tarikh al-Umm and al-Muluk, 1967, cilt.5, s.356; Mofid, Al-Arshad, 1413 h.k, cilt 2, s.42.
- ↑ Balazri, Ansab al-Ashraf, 1400 h.k, cilt 5, sayfa 159.
- ↑ İbn Kesir, Al-Badayah ve Al-Nahiyah, 1986, cilt 8, s.146.
- ↑ Khalifa bin Khayat, Tarih, 1995, s.141; Masoudi, al-Tanbih ve al-Ashraf, Dar al-Sawi, s. 261.
- ↑ Tabari, Tarikh al-Umm va al-Muluk, 1967, cilt.5, s.348; Balazri, Ansab al-Ashraf, 1400 h.k, cilt 5, s. 354, 379.
- ↑ Abolfaraj Esfahani, Al-Aghani, 1415 h.k, cilt 17, sayfa 4.
- ↑ Tabari, Tarikh al-Umam va al-Muluk, 1967, cilt.5, s.356; Mofid, Al-Irshad, 1413 h.k, cilt 2, s.42; Balazri, Ansab al-Ashraf, 1400 h.k, cilt 5, s.379.
- ↑ Balazri, Ansab al-Ashraf, 1400 h.k, cilt 5, s.379; Tabari, Tarikh al-Umam va al-Muluk, 1967, cilt.5, s.356.
- ↑ İbn Abd Rabbah, Al-Aqd al-Farid, 1407 h.k, cilt 4, s.252.
- ↑ Balazri, Ansab al-Ashraf, 1400 h.k, cilt 7, s.222.
- ↑ Khalifa bin Khayat, Tarih, 1995, s.189.
Bibliyografi
- Abulfaraj Esfahani, Ali bin Hossein, Al-Aghani, Beyrut, Dar Ahya Al-Trath Al-Arabi, 1994.
- İbn Abd Rabbah, Ahmed İbn Muhammed, el-Aqd al-Farid, araştırma: Mufid Muhammed Qomaihah, Beyrut, Dar al-Kitab Al-Ilamiyah, üçüncü baskı, 1407 h.k/1987.
- Ibn Kasir Damaski, Ismail Ibn Omar, al-Bidayah va al-Nihayah, Beyrut, Dar al-Fikr, 1407 h.k/1986.
- Belazari, Ahmad bin Yahya, Ansab al-Ashraf, Abulfaraj Esfahani, Ali bin Hossein, Al-Aghani, Beyrut, Dar Ahya Al-Trath Al-Arabi, 1994.
- İbn Abd Rabbah, Ahmed İbn Muhammed, el-Aqd al-Farid, araştırma: Mufid Muhammed Qomiha, Beyrut, Dar al-Kitab Al-Ulamiya, üçüncü baskı, 1407 AH/1987.
- Ibn Keshir Damaschi, Ismail Ibn Omar, al-Badaiya wa al-Nahiya, Beyrut, Dar al-Fikr, 1407 h.k/1986.
- Belazari, Ahmad bin Yahya, Ansab al-Ashraf, Araştırması Ehsan Abbas'ın, Beyrut, jamiyat Al-Mostasrekin al-Amaniyah, 1400 h.k/1979.
- Khalifa bin Khayyat, tarih, araştırma: Fawaz, Beyrut, Dar al-Kutub al-Alamiyah, 1415 h.k/1995.
- Tabari, Muhammed bin Cerir, Tarih Al-umam va Al-Muluk, araştırma: Muhammed Ebu Al-fazl İbrahim, Beyrut, Dar al-Torath, 1387 h.k/1967.
- Masoudi, Ali bin Hossein, al-Tanbih va al-Ishraf, düzelten: Abdullah Ismail al-Sawi, Kahire, Dar al-Sawi, Bita (Kum ofset: Al-Manaba Al-Thukafa al-Islamiyah Yayın Evi).
- Mofid, Muhammed bin Muhammed, Al-Irshad fi Ma'rifat Hojaj Allah Ala Al-ibad, Kum, Dünya Şeyh Mofid Kongresi Yayınları, 1413 h.k.