Beni Kaynuka Gazvesi: Revizyonlar arasındaki fark
→Ben-i Kaynuka Savaşı ve Sonucu
Değişiklik özeti yok |
|||
| 31. satır: | 31. satır: | ||
'''Ben-i Kaynuka Gazvesi''' (Arapça: {{Arabic|غزوة بني قينقاع}}); İslam Peygamberi [[Hz. Muhammed]]’in (s.a.a) [[Medine]] Yahudileri ile yaptığı ilk savaşın adıdır. Hz. Resul-ü Ekrem’e (s.a.a) karşı ahdini bozan Yahudi kabilesi [[Ben-i Kaynuka]]’ya karşı yapılan bu savaşta, kuşatmaya alınan Kaynuka oğulları esir alınmış ve sürgün edilmiştir. | '''Ben-i Kaynuka Gazvesi''' (Arapça: {{Arabic|غزوة بني قينقاع}}); İslam Peygamberi [[Hz. Muhammed]]’in (s.a.a) [[Medine]] Yahudileri ile yaptığı ilk savaşın adıdır. Hz. Resul-ü Ekrem’e (s.a.a) karşı ahdini bozan Yahudi kabilesi [[Ben-i Kaynuka]]’ya karşı yapılan bu savaşta, kuşatmaya alınan Kaynuka oğulları esir alınmış ve sürgün edilmiştir. | ||
== Kaynuka oğulları Kabilesinin Biyografisi == | ==Kaynuka oğulları Kabilesinin Biyografisi== | ||
Kaynuka oğulları, Hz. Resul-ü Kibriya (s.a.a) döneminde Medine'de yaşayan Yahudi kabilelerinden biri idi. Bazıları onların Yahudi kökenli olduklarından şüphe etmiş ve onları [[Hz. Yakub]]’un (a.s) kardeşi Esav’ın (Edum) neslinden olduklarını iddia etmiştir.<ref> Encyclopaedia Judaica, “Qaynuqa” kelimesi.</ref> Kaynuka oğullarının isim ve çoğu geleneklerinin Arap isim ve gelenekleri ile benzerliklerinin bulunmasının yanı sıra,<ref> Watt, s. 192 - 193.</ref> onların Yahudi kökenli olduğuna dair şüphe gerektirecek muteber bir delil bulunmamaktadır. Kaynuka oğullarının asıl ikametgahları ve onların [[Medine]]’ye hicret zamanı belli değildir. | Kaynuka oğulları, Hz. Resul-ü Kibriya (s.a.a) döneminde Medine'de yaşayan Yahudi kabilelerinden biri idi. Bazıları onların Yahudi kökenli olduklarından şüphe etmiş ve onları [[Hz. Yakub]]’un (a.s) kardeşi Esav’ın (Edum) neslinden olduklarını iddia etmiştir.<ref> Encyclopaedia Judaica, “Qaynuqa” kelimesi.</ref> Kaynuka oğullarının isim ve çoğu geleneklerinin Arap isim ve gelenekleri ile benzerliklerinin bulunmasının yanı sıra,<ref> Watt, s. 192 - 193.</ref> onların Yahudi kökenli olduğuna dair şüphe gerektirecek muteber bir delil bulunmamaktadır. Kaynuka oğullarının asıl ikametgahları ve onların [[Medine]]’ye hicret zamanı belli değildir. | ||
Yahudi kabilelerinin Medine’yi sulta altına almalarından bir müddet sonra, onların gücü [[Kayle oğulları Arapları]]na geçti ve Yahudiler de mecburen Arap kabileleri ile müttefik oldular. Kaynuka oğulları kabilesi de Evs kabilesine katılan diğer iki kabilenin aksine, Hazrec kabilesi ile anlaştı.<ref> Taberi, c. 3, s. 1361.</ref> Cevad Ali,<ref> c. 4, s. 39.</ref> onların Evs kabilesi ile de müttefik olduğuna inanmaktadır; ancak bu doğru değildir. Halbuki Kaynuka oğulları kabilesi ile diğer Yahudi kabileleri ([[Kurayza oğulları]] ve [[Nadir oğulları]]) arasında rekabet olduğu ve hatta onların defalarca birbirleri ile savaştığı açıktır.<ref> Hasan Halit, s. 39.</ref> | Yahudi kabilelerinin Medine’yi sulta altına almalarından bir müddet sonra, onların gücü [[Kayle oğulları Arapları]]na geçti ve Yahudiler de mecburen Arap kabileleri ile müttefik oldular. Kaynuka oğulları kabilesi de Evs kabilesine katılan diğer iki kabilenin aksine, Hazrec kabilesi ile anlaştı.<ref> Taberi, c. 3, s. 1361.</ref> Cevad Ali,<ref> c. 4, s. 39.</ref> onların Evs kabilesi ile de müttefik olduğuna inanmaktadır; ancak bu doğru değildir. Halbuki Kaynuka oğulları kabilesi ile diğer Yahudi kabileleri ([[Kurayza oğulları]] ve [[Nadir oğulları]]) arasında rekabet olduğu ve hatta onların defalarca birbirleri ile savaştığı açıktır.<ref> Hasan Halit, s. 39.</ref> | ||
| 37. satır: | 37. satır: | ||
[[Medine]]’nin güneybatısında yaşayan Kaynuka oğullarının meşhur kale ve pazarları vardı.<ref> Bel’ami, c. 1, s. 151.</ref> Onların Medine’nin merkezinde toplandıkları sözü <ref> Encyclopaedia Judaica, “Qaynuqa” kelimesi.</ref> doğru değildir. Kaynuka oğullarının diğer Medine Yahudilerinin aksine, tarla ve hurma bahçeleri yoktu. Kuyumculuk, demircilik ve ayakkabıcılık onların en önemli zanaatlarındandı.<ref> Bel’ami, c. 1, s. 151.</ref> | [[Medine]]’nin güneybatısında yaşayan Kaynuka oğullarının meşhur kale ve pazarları vardı.<ref> Bel’ami, c. 1, s. 151.</ref> Onların Medine’nin merkezinde toplandıkları sözü <ref> Encyclopaedia Judaica, “Qaynuqa” kelimesi.</ref> doğru değildir. Kaynuka oğullarının diğer Medine Yahudilerinin aksine, tarla ve hurma bahçeleri yoktu. Kuyumculuk, demircilik ve ayakkabıcılık onların en önemli zanaatlarındandı.<ref> Bel’ami, c. 1, s. 151.</ref> | ||
== Savaşın Nedeni == | ==Savaşın Nedeni== | ||
İslam Peygamberi [[Hz. Muhammed Mustafa]] (s.a.a) Medine’ye hicret ettikten sonra Yahudilerle bir anlaşma yaparak, onların [[Müslüman]]lara karşı kimseye yardım etmemeleri şartıyla [[Medine]]’de kalmalarına izin verdi. [[Kaynuka oğulları]] kabilesi bu anlaşmayı bozarak, Müslümanlara karşı savaş açan ilk kabile oldu.<ref> İbn-i İshak, c. 2, s. 561.</ref> | İslam Peygamberi [[Hz. Muhammed Mustafa]] (s.a.a) Medine’ye hicret ettikten sonra Yahudilerle bir anlaşma yaparak, onların [[Müslüman]]lara karşı kimseye yardım etmemeleri şartıyla [[Medine]]’de kalmalarına izin verdi. [[Kaynuka oğulları]] kabilesi bu anlaşmayı bozarak, Müslümanlara karşı savaş açan ilk kabile oldu.<ref> İbn-i İshak, c. 2, s. 561.</ref> | ||
Bu savaşın başlaması hakkında tarihçiler genel olarak şu üç konuya temas etmektedirler: | Bu savaşın başlaması hakkında tarihçiler genel olarak şu üç konuya temas etmektedirler: | ||
# Allah Resulü (s.a.a) [[Bedir savaşı]]ndan döndükten sonra (Hicretin ikinci yılı [[Ramazan]] ayı) Kaynuka oğulları kabilesini kendi pazarlarında bir araya toplayarak, onlardan [[Kureyş]]’in uğradığı yenilgiden ibret almalarını ve Müslüman olmalarını istedi. Yahudiler ise, kendilerinin savaşçı olduğunu ve Kureyş gibi yenilgiye uğratılamayacakları cevabını verdiler. | #Allah Resulü (s.a.a) [[Bedir savaşı]]ndan döndükten sonra (Hicretin ikinci yılı [[Ramazan]] ayı) Kaynuka oğulları kabilesini kendi pazarlarında bir araya toplayarak, onlardan [[Kureyş]]’in uğradığı yenilgiden ibret almalarını ve Müslüman olmalarını istedi. Yahudiler ise, kendilerinin savaşçı olduğunu ve Kureyş gibi yenilgiye uğratılamayacakları cevabını verdiler. | ||
# Müslüman bir kadın süt satmak<ref> İbn-i Hişam, c. 2, s. 632.</ref> veya ziynet eşyası satın almak<ref> Vakıd-i, c. 1, s. 127.</ref> için Kaynuka oğulları pazarına gider ve orada Yahudi bir kuyumcu ona ihanet ederek, onunla alay eder. Kadını destekleyen bir Müslüman kuyumcuyu öldürür ve kendisi de diğer Yahudiler tarafından öldürülür. Haber [[Allah Resulü]]ne (s.a.a) ulaşır ve savaş hazırlığı başlar. | #Müslüman bir kadın süt satmak<ref> İbn-i Hişam, c. 2, s. 632.</ref> veya ziynet eşyası satın almak<ref> Vakıd-i, c. 1, s. 127.</ref> için Kaynuka oğulları pazarına gider ve orada Yahudi bir kuyumcu ona ihanet ederek, onunla alay eder. Kadını destekleyen bir Müslüman kuyumcuyu öldürür ve kendisi de diğer Yahudiler tarafından öldürülür. Haber [[Allah Resulü]]ne (s.a.a) ulaşır ve savaş hazırlığı başlar. | ||
# [[Enfal suresi]]nin 58. ayeti Peygamber-i Ekrem’e (s.a.a) nazil olduğunda, [[Allah]] Resulü (s.a.a) Kaynuka oğullarından duyduğu kaygıdan dolayı onlarla savaşa girdi. İbn-i İshak her üç olayı da ayrı ayrı nakletmekte, ancak zikredilen (Enfal suresi 58) ayet dışında başka ayetlerden söz etmektedir.<ref> Al-i İmran Suresi, 12-13.</ref> Vakıdi birinci ve ikinci şıkkı irtibatlı olarak naklederken, İbn-i Sa’d sadece üçüncü şıkkı zikretmektedir. [[Taberi]] ise birinci ve üçüncü şıkkı birleştirerek, şöyle yazmaktadır: Yahudilerin, Hz. Peygamber'in (s.a.a) sözlerini kabul etmeyi reddettiklerinden sonra bu [[ayet]] nazil oldu. Bazı kaynaklar, Yahudilerin [[Bedir savaşı]]ndan sonra ahitlerini bozarak, isyan ettiklerinden söz etmekte ama mısdakları hakkında bir şey söylememektedirler.<ref> İbn-i İshak, c. 2, s. 561; İbn-i Sa’d, c. 2, s. 29.</ref> Watt <ref> s. 181.</ref> ise Hz. Peygamber-i Ekrem (s.a.a) aleyhine bir takım hareketlerin olduğunu ve muhtemelen Yahudilerin de bu hareketlerin amillerini teşvik ettiği tahminini yürütmektedir. | #[[Enfal suresi]]nin 58. ayeti Peygamber-i Ekrem’e (s.a.a) nazil olduğunda, [[Allah]] Resulü (s.a.a) Kaynuka oğullarından duyduğu kaygıdan dolayı onlarla savaşa girdi. İbn-i İshak her üç olayı da ayrı ayrı nakletmekte, ancak zikredilen (Enfal suresi 58) ayet dışında başka ayetlerden söz etmektedir.<ref> Al-i İmran Suresi, 12-13.</ref> Vakıdi birinci ve ikinci şıkkı irtibatlı olarak naklederken, İbn-i Sa’d sadece üçüncü şıkkı zikretmektedir. [[Taberi]] ise birinci ve üçüncü şıkkı birleştirerek, şöyle yazmaktadır: Yahudilerin, Hz. Peygamber'in (s.a.a) sözlerini kabul etmeyi reddettiklerinden sonra bu [[ayet]] nazil oldu. Bazı kaynaklar, Yahudilerin [[Bedir savaşı]]ndan sonra ahitlerini bozarak, isyan ettiklerinden söz etmekte ama mısdakları hakkında bir şey söylememektedirler.<ref> İbn-i İshak, c. 2, s. 561; İbn-i Sa’d, c. 2, s. 29.</ref> Watt <ref> s. 181.</ref> ise Hz. Peygamber-i Ekrem (s.a.a) aleyhine bir takım hareketlerin olduğunu ve muhtemelen Yahudilerin de bu hareketlerin amillerini teşvik ettiği tahminini yürütmektedir. | ||
== Savaşın Zamanı == | ==Savaşın Zamanı== | ||
Çoğu kaynaklar Hicretin ikinci yılı [[Şevval Ayı|Şevval ayı]]nın 15. cumartesi gününü savaşın başlangıcı ve aynı yılın [[Zilkade'|Zilkade ayı]]nın birinci gününü de savaşın sonu olarak kabul etmektedir.<ref> Vakıdi, c. 1, s. 127; İbn-i Sa’d, c. 2, s. 28 – 29; Mes’udi, s. 206.</ref> Başka bir rivayette Hz. Resul-ü Ekrem’in (s.a.a) Kaynuka oğullarını yendikten sonra Medine’ye döndüğü zaman [[Kurban bayramı]] (Zilhicce 10) olduğu ve ilk defa halkla [[Bayram Namazı|bayram namazı]] kıldığı nakledilmiştir.<ref> İbn-i Şebbe Numeyri, c. 1, s. 136 – 137; Taberi, c. 3, s. 1362.</ref> | Çoğu kaynaklar Hicretin ikinci yılı [[Şevval Ayı|Şevval ayı]]nın 15. cumartesi gününü savaşın başlangıcı ve aynı yılın [[Zilkade'|Zilkade ayı]]nın birinci gününü de savaşın sonu olarak kabul etmektedir.<ref> Vakıdi, c. 1, s. 127; İbn-i Sa’d, c. 2, s. 28 – 29; Mes’udi, s. 206.</ref> Başka bir rivayette Hz. Resul-ü Ekrem’in (s.a.a) Kaynuka oğullarını yendikten sonra Medine’ye döndüğü zaman [[Kurban bayramı]] (Zilhicce 10) olduğu ve ilk defa halkla [[Bayram Namazı|bayram namazı]] kıldığı nakledilmiştir.<ref> İbn-i Şebbe Numeyri, c. 1, s. 136 – 137; Taberi, c. 3, s. 1362.</ref> | ||
Taberi başka bir rivayette İbn-i İshak’tan naklen şöyle yazmaktadır: Allah Resulü (s.a.a) [[Bedir savaşı]]ndan sonra Şevval ayının ilk günleri dışında, Şevval ayının diğer günlerine tekabül eden Zilkade ayında Medine’deydi.<ref> İbn-i İshak, c. 3, s. 1363.</ref> Bir rivayete göre, Hicretin 3. yılı [[Sefer Ayı|Sefer ayı]]nı da bu savaşın meydana geldiği tarih olarak zikretmişlerdir.<ref> İbn-i Esir, c. 2, s. 139.</ref> Hatta Kaynuka oğulları ile [[Nadir oğulları]] kabilelerinin aynı zamanda sürgün edildiklerini bile söylemişlerdir.<ref> Semhudi, c. 1, s. 278.</ref> Rivayetlerin çeşitliliği, bu hadisenin meydana geldiği tarihin belirtmesini zorlaştırmıştır. | Taberi başka bir rivayette İbn-i İshak’tan naklen şöyle yazmaktadır: Allah Resulü (s.a.a) [[Bedir savaşı]]ndan sonra Şevval ayının ilk günleri dışında, Şevval ayının diğer günlerine tekabül eden Zilkade ayında Medine’deydi.<ref> İbn-i İshak, c. 3, s. 1363.</ref> Bir rivayete göre, Hicretin 3. yılı [[Sefer Ayı|Sefer ayı]]nı da bu savaşın meydana geldiği tarih olarak zikretmişlerdir.<ref> İbn-i Esir, c. 2, s. 139.</ref> Hatta Kaynuka oğulları ile [[Nadir oğulları]] kabilelerinin aynı zamanda sürgün edildiklerini bile söylemişlerdir.<ref> Semhudi, c. 1, s. 278.</ref> Rivayetlerin çeşitliliği, bu hadisenin meydana geldiği tarihin belirtmesini zorlaştırmıştır. | ||
== Ben-i Kaynuka Savaşı ve Sonucu == | ==Ben-i Kaynuka Savaşı ve Sonucu== | ||
Yahudiler, Müslümanlar tarafından kuşatma altına alındılar ve on beş gün sonra sürgün edildiler. [[Hz. Resul-ü Kibriya]] (s.a.a) ilk olarak erkeklerin boyunlarının vurulmasına, kadın ve çocuklarının ise, esir alınmasına hükmetti ama bu hükmünden vazgeçerek, onları [[Şam]] yakınlarındaki Ezriat bölgesine sürgün etti. | Yahudiler, Müslümanlar tarafından kuşatma altına alındılar ve on beş gün sonra sürgün edildiler. [[Hz. Resul-ü Kibriya]] (s.a.a) ilk olarak erkeklerin boyunlarının vurulmasına, kadın ve çocuklarının ise, esir alınmasına hükmetti ama bu hükmünden vazgeçerek, onları [[Şam]] yakınlarındaki Ezriat bölgesine sürgün etti. | ||
[[Bel’ami]]’nin yazdığına göre<ref> c. 1, s. 152.</ref> Allah Resulü (s.a.a) onları sürgün etmenin yanı sıra, hisarlarını da viran etti. Bazı Yahudiler, [[İslam]]’ı kabul ederek Medine'de kaldılar. Nitekim [[Hicri Kameri 9. | [[Bel’ami]]’nin yazdığına göre<ref> c. 1, s. 152.</ref> Allah Resulü (s.a.a) onları sürgün etmenin yanı sıra, hisarlarını da viran etti. Bazı Yahudiler, [[İslam]]’ı kabul ederek Medine'de kaldılar. Nitekim [[Hicri Kameri 9. Yıl|Hicri kameri 9. yıldaki]] Abdullah b. Ubey’in defin merasiminde Kaynuka oğullarından birkaç kişi de bulunmaktaydı.<ref> Vakıdi, c. 3, s. 806.</ref> [[Abdullah b. Selam]]’ın Müslüman olanlar arasında yer aldığı sözü<ref> Encyclopaedia Judaica, “Qaynuqa” kelimesi.</ref> doğru değildir. Zira o bir rivayete göre, Medine’ye hicretten önce ve bir rivayete göre de hicretten sonra Müslüman olmuştur.<ref> Danişname-i İslam, ikinci baskı, “Abdullah b. Selam”.</ref> | ||
Bu savaşta [[Sa’d b. Muaz]] muhtemelen diğer Yahudilerin savaşa dahil olmasına engel olmakla görevliydi.<ref> Watt, s. 210.</ref> Hz. Peygamber'in (s.a.a) beyaz sancağını [[Hz. Hamza]] taşıyordu.<ref> Taberi, c. 3, s. 1362.</ref> [[Ebu Lübabe b. el-Munzir]] de Medine’de Hz. Peygamber'in (s.a.a) vekili olarak kalmıştı.<ref> Vakıdi, c. 3, s. 130.</ref> [[Munzir b. Kudame Selma]] onları tutsak etmekle<ref> Vakıdi, c. 2, s. 33.</ref> ve [[Muhammed b. Mesleme]] de onların mallarını toplamakla görevlendirilmişti.<ref> İbn-i Sa’d, c. 2, s. 30.</ref> | Bu savaşta [[Sa’d b. Muaz]] muhtemelen diğer Yahudilerin savaşa dahil olmasına engel olmakla görevliydi.<ref> Watt, s. 210.</ref> Hz. Peygamber'in (s.a.a) beyaz sancağını [[Hz. Hamza]] taşıyordu.<ref> Taberi, c. 3, s. 1362.</ref> [[Ebu Lübabe b. el-Munzir]] de Medine’de Hz. Peygamber'in (s.a.a) vekili olarak kalmıştı.<ref> Vakıdi, c. 3, s. 130.</ref> [[Munzir b. Kudame Selma]] onları tutsak etmekle<ref> Vakıdi, c. 2, s. 33.</ref> ve [[Muhammed b. Mesleme]] de onların mallarını toplamakla görevlendirilmişti.<ref> İbn-i Sa’d, c. 2, s. 30.</ref> | ||
| 62. satır: | 62. satır: | ||
Kaynuka oğullarının kadın ve çocukları kendilerine bağışlandı ama malları Müslümanların oldu. Vakıdi’nin<ref> c. 2, s. 130.</ref> Rebi b. Sebre’den naklettiği rivayetten, kadın ve çocukları taşımak için onların develerinden bazılarını da kendileriyle birlikte götürdükleri anlaşılmaktadır. Ben-i Kaynuka’ya Medine’den çıkmaları için üç gün mühlet verildi ve [[Ubade b. Samit]] de onları uzaklaştırmakla görevlendirildi. | Kaynuka oğullarının kadın ve çocukları kendilerine bağışlandı ama malları Müslümanların oldu. Vakıdi’nin<ref> c. 2, s. 130.</ref> Rebi b. Sebre’den naklettiği rivayetten, kadın ve çocukları taşımak için onların develerinden bazılarını da kendileriyle birlikte götürdükleri anlaşılmaktadır. Ben-i Kaynuka’ya Medine’den çıkmaları için üç gün mühlet verildi ve [[Ubade b. Samit]] de onları uzaklaştırmakla görevlendirildi. | ||
== Kaynuka oğulları Müttefiklerinin Rolü == | ==Kaynuka oğulları Müttefiklerinin Rolü== | ||
Kaynuka oğulları kabilesinin Arap müttefiklerinin bu savaşta sergilediği rol dikkate şayandır. [[Ubade b. Samit]] ve [[Abdullah b. Ubey b. Selul]] Hazrec kabilesinin iki önemli rehberi idi. Sadık Müslümanlardan olan [[Ubade b. Samit]] Kaynuka oğullarının ahdini ihlal etmesi üzerine, onlara olan desteğini çekti ve [[Allah Resulü]]nün (s.a.a) yanına giderek, onlardan beri olduğunu ilan etti.<ref> İbn-i İshak, c. 2, s. 563.</ref> [[Münafık]]ların reisi [[Abdullah b. Ubey]] ise, bu macerada ikili oynadı. Bir taraftan zahiren Yahudileri kendi hisarları içinde isyan ve itiraza kışkırtırken, diğer taraftan da onlara katılmaktan geri durdu.<ref> Vakıdi, c. 1, s. 129.</ref> Abdullah b. Ubey, onların esir alınmasından sonra Allah Resulünden (s.a.a) müttefiklerinin canının bağışlamasını istedi. Bu talep konusunda aşırı ısrarcı davranması üzerine, Hz. Peygamber-i Ekrem (s.a.a) ona ve Yahudilere lanet etti ve onların sürgün edilmesine hükmetti. | Kaynuka oğulları kabilesinin Arap müttefiklerinin bu savaşta sergilediği rol dikkate şayandır. [[Ubade b. Samit]] ve [[Abdullah b. Ubey b. Selul]] Hazrec kabilesinin iki önemli rehberi idi. Sadık Müslümanlardan olan [[Ubade b. Samit]] Kaynuka oğullarının ahdini ihlal etmesi üzerine, onlara olan desteğini çekti ve [[Allah Resulü]]nün (s.a.a) yanına giderek, onlardan beri olduğunu ilan etti.<ref> İbn-i İshak, c. 2, s. 563.</ref> [[Münafık]]ların reisi [[Abdullah b. Ubey]] ise, bu macerada ikili oynadı. Bir taraftan zahiren Yahudileri kendi hisarları içinde isyan ve itiraza kışkırtırken, diğer taraftan da onlara katılmaktan geri durdu.<ref> Vakıdi, c. 1, s. 129.</ref> Abdullah b. Ubey, onların esir alınmasından sonra Allah Resulünden (s.a.a) müttefiklerinin canının bağışlamasını istedi. Bu talep konusunda aşırı ısrarcı davranması üzerine, Hz. Peygamber-i Ekrem (s.a.a) ona ve Yahudilere lanet etti ve onların sürgün edilmesine hükmetti. | ||
== Ganimetler == | ==Ganimetler== | ||
İslam Peygamberi [[Hz. Muhammed Mustafa]] (s.a.a) ganimetleri ashap arasında böldü ve ilk kez onun [[humus]]unu aldı.<ref> Taberi, a.g.e; Mes’udi, s. 207.</ref> Ayrıca “Safvu’l-Ganaim” unvanıyla üç yay, iki zırh, üç kılıç ve üç mızrağı seçti. İki zırhı da [[Muhammed b. Mesleme]] ve [[Sa’d b. Muaz]]’a bağışladı.<ref> Vakıdi, c. 1, s. 129.</ref> | İslam Peygamberi [[Hz. Muhammed Mustafa]] (s.a.a) ganimetleri ashap arasında böldü ve ilk kez onun [[humus]]unu aldı.<ref> Taberi, a.g.e; Mes’udi, s. 207.</ref> Ayrıca “Safvu’l-Ganaim” unvanıyla üç yay, iki zırh, üç kılıç ve üç mızrağı seçti. İki zırhı da [[Muhammed b. Mesleme]] ve [[Sa’d b. Muaz]]’a bağışladı.<ref> Vakıdi, c. 1, s. 129.</ref> | ||
== Ayrıca bakınız == | ==Ayrıca bakınız== | ||
* [[Ben-i Kaynuka]] | *[[Ben-i Kaynuka]] | ||
* [[Ben-i Mustalik Gazvesi]] | *[[Ben-i Mustalik Gazvesi]] | ||
* [[Ben-i Nadir Gazvesi]] | *[[Ben-i Nadir Gazvesi]] | ||
* [[Ben-i Kurayza Gazvesi]] | *[[Ben-i Kurayza Gazvesi]] | ||
* [[Hayber Gazvesi]] | *[[Hayber Gazvesi]] | ||
== Kaynakça == | ==Kaynakça== | ||
{{Kaynakça}} | {{Kaynakça}} | ||
== Bibliyografi | ==Bibliyografi== | ||
{{Bibliyografi}} | {{Bibliyografi}} | ||
* İbn-i Esir, el-Kamil fi’t-Tarih, Beyrut, 1399 – 1402 / 1979 – 1982. | * İbn-i Esir, el-Kamil fi’t-Tarih, Beyrut, 1399 – 1402 / 1979 – 1982. | ||
| 94. satır: | 94. satır: | ||
{{tamam}} | {{tamam}} | ||
=== İngilizce Kaynaklar === | ===İngilizce Kaynaklar=== | ||
* Encyclopaedia Judaica, Jerusalem, 1978-1982 | *Encyclopaedia Judaica, Jerusalem, 1978-1982 | ||
== Dış Bağlantılar == | ==Dış Bağlantılar== | ||
* [http://rch.ac.ir/article/Details/11779 Danişname-i Cihan-ı İslam] | *[http://rch.ac.ir/article/Details/11779 Danişname-i Cihan-ı İslam] | ||
<br> | <br> | ||