Hz. Fatıma’nın (s.a) Cenaze Merasimi ve Defnedilmesi: Revizyonlar arasındaki fark
Hz. Fatıma’nın (s.a) Cenaze Merasimi ve Defnedilmesi (kaynağı gör)
16.51, 11 Ocak 2024 tarihindeki hâli
, 11 Ocak→Gusül, Kefen ve Cenaze Namaz
| 20. satır: | 20. satır: | ||
Hz. Fatıma (s.a) vefatından önce kocası İmam Ali'nin (a.s) ona [[Meyyit Guslü|gusü]]<nowiki/>l vererek yıkamasını vasiyet etmiştir. <ref> Yakubi, Tarihi Yakubi, Beyrut, cilt 2, s. 115.</ref> Ayrıca [[Hz. Ali (aleyhi selam)|İmam Ali'nin (a.s)]] cenazesini yıkamasına yardım etmesi için hizmetçileri Esma bint-i Umeys'in ismini de geçmektedir. <ref>İbn Şehr Aşub, Menaqibi ali Abi Talib, 1379 H.k cilt.3, s.364.</ref> Hz. Fatıma'nın (s.a) vasiyetinde belirttiği üzere İmam Ali (a.s) ve [[Esma binti Umeys|Esma bint-i Umeys]] cenazesini yıkadı <ref> Yakubi, Tarihi Yakubi, Beyrut, cilt 2, s. 115</ref> ve onu [[Kefen|kefenlediler]]. <ref>Meclisi, Bihar el-Envar, H.k 1403, cilt.43, s.201.</ref> | Hz. Fatıma (s.a) vefatından önce kocası İmam Ali'nin (a.s) ona [[Meyyit Guslü|gusü]]<nowiki/>l vererek yıkamasını vasiyet etmiştir. <ref> Yakubi, Tarihi Yakubi, Beyrut, cilt 2, s. 115.</ref> Ayrıca [[Hz. Ali (aleyhi selam)|İmam Ali'nin (a.s)]] cenazesini yıkamasına yardım etmesi için hizmetçileri Esma bint-i Umeys'in ismini de geçmektedir. <ref>İbn Şehr Aşub, Menaqibi ali Abi Talib, 1379 H.k cilt.3, s.364.</ref> Hz. Fatıma'nın (s.a) vasiyetinde belirttiği üzere İmam Ali (a.s) ve [[Esma binti Umeys|Esma bint-i Umeys]] cenazesini yıkadı <ref> Yakubi, Tarihi Yakubi, Beyrut, cilt 2, s. 115</ref> ve onu [[Kefen|kefenlediler]]. <ref>Meclisi, Bihar el-Envar, H.k 1403, cilt.43, s.201.</ref> | ||
Hüseyin bin Abdü-l Vehhab, A’yanü-l Mucizat <ref> İbn Abdü-l Vehhab, A`yanü-l Mucizat, Kum, s.55.</ref> kitabında ve Muhammed bin Cerir Teberi, Delayilü-l İmame <ref>Teberi Amuli, Delayilü-l İmamet, H.k 1413, s. 136.</ref> kitabında Hicrî Kameri beşinci asırda Şii alimlerinden aktardıklarına göre Hz. Fatıma’nın (s.a) cenazesinde sadece İmam Ali'nin (a.s), [[İmam Hüseyin (a.s)]] ve [[İmam Hasan (a.s)]] ile birlikte [[Cenaze Namazı|cenaze namazı]] kılmışlardır. Bazı kaynaklarda katılımcı sayısından daha fazla olduğundan bahsedilir, <ref> Fettal Nişaburi, Revzatul Vaezin, H.ş 1375, cilt.1, s. 151-152.</ref> örneğin Revzetü-l Vaizin kitabında beşinci ve altıncı yüzyıl Şii âlimi Fettal Neyşaburi'nin, <ref>Tabersi, Alamul Vera, H.k 1417, cilt 1, s. 300.</ref> ve A'lamü-l Veri kitabında altıncı yüzyıl âlimi Fezl bin Hasan Tebersi | Hüseyin bin Abdü-l Vehhab, A’yanü-l Mucizat <ref> İbn Abdü-l Vehhab, A`yanü-l Mucizat, Kum, s.55.</ref> kitabında ve Muhammed bin Cerir Teberi, Delayilü-l İmame <ref>Teberi Amuli, Delayilü-l İmamet, H.k 1413, s. 136.</ref> kitabında Hicrî Kameri beşinci asırda Şii alimlerinden aktardıklarına göre Hz. Fatıma’nın (s.a) cenazesinde sadece İmam Ali'nin (a.s), [[İmam Hüseyin (a.s)]] ve [[İmam Hasan (a.s)]] ile birlikte [[Cenaze Namazı|cenaze namazı]] kılmışlardır. Bazı kaynaklarda katılımcı sayısından daha fazla olduğundan bahsedilir, <ref> Fettal Nişaburi, Revzatul Vaezin, H.ş 1375, cilt.1, s. 151-152.</ref> örneğin Revzetü-l Vaizin kitabında beşinci ve altıncı yüzyıl Şii âlimi Fettal Neyşaburi'nin, <ref>Tabersi, Alamul Vera, H.k 1417, cilt 1, s. 300.</ref> ve A'lamü-l Veri kitabında altıncı yüzyıl âlimi Fezl bin Hasan Tebersi <ref> Meclisi, Bihar el-Envar, H.k 1403, cilt.43, s.200.</ref> İmam Ali (a.s), İmam Hasan (a.s), İmam Hüseyin (a.s), Âkil bin Ebi Talib (İmam Ali’nin kardeşi), Abbas bin Abdulmutallib, Ammar bin Yasir, [[Mikdad bin Esed]], Zübeyir bin Evam, Ebu Zer Gaffari, Salman Farisi, Bürriye bin Hasibe ve Beni Haşim’den birkaç kişi gibi az sayıda kişinin huzurunda defnedildi. Biharü-l Envar kitabında Allame Meclisi, Hazreti Fatıma (s.a), Salman Farisi, Mikdad, Ebu Zer Gaffari, Abdullah bin Mesud, Abbas bin AbdulMutallib ve Zübeyr bin Evvam'ın cenazesinde bulunan insanların bir rivayeti nakletmiştir. <ref>Meclisi, Bihar el-Envar, H.k 1403, cilt.43, s.200.</ref> Selim bin Kays'ın kitabında Peygamber'in amcası Abbas'ın Hz. Fatıma'nın (s.a) cenaze namazını [[Cemaat İmamı|kıldırdığını]] belirtmiştir. <ref>Süleyim bin Kays, Süleyim bin Kays el-Hilali'nin kitabı, H.k 1405, cilt 2, s. 870.</ref> | ||