Kıyamet Suresi: Revizyonlar arasındaki fark

  | kategoriler =  

'''Kıyamet suresi''' ([[Arapça]]: '''سورة القيامة'''), [[Allah Teâlâ]]’nın kıyamet gününe yemin etmesiyle başlamasından dolayı bu adı almıştır. İki yeminle başlayan [[Aksam sureleri]]nin on birincisidir. Lafız ve hacim olarak da “[[Mufassal]]” surelerdendir.

Kıyamet suresi, Allah-u Teâlâ’nın [[kıyamet]] gününe yemin etmesiyle başlamasından dolayı bu adı almıştır; “Kıyamet gününe yemin ederim” bundan dolayı bu sureye “La Uksimu” suresi de denmiştir.

Kıyamet suresi iki yeminle (birinci ayette “Kıyamet gününe yemin ederim” ve ikinci ayette “Kendini kınayan (pişmanlık duyan) nefse yemin ederim (diriltilip hesaba çekileceksiniz”) başlamaktadır. [[Küfe]] karilerine göre [[ayet]] sayısı 40, diğer karilere göre ise 39’dur; ancak Küfe karilerinin görüşü daha meşhurdur.  

Kıyamet suresi 164 kelime ve 676 harften ibarettir. [[Mekke]]'de nazil olan bu [[sure]], Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 75. iniş sırasına göre ise [[Kur’an]]’ın 31. suresidir. Lafız ve hacim bakımından “[[Mufassal]]” surelerden olan Kıyamet suresi, 29. cüzün son hizbinde yer almaktadır.

Kıyamet suresi, [[Mead]]’ın kesinlikle gerçekleşeceği, kıyamet gününün durum ve hallerini beyan etmekle birlikte [[ahiret]]te insanları iki farklı gruba ayırmaktadır; birinci grup parlak yüzlü ve nurani, ikinci grup ise üzüntülü ve ekşi yüzlüdür. Daha sonra insanların dünyayı peşin olarak aldıklarını, ahireti ise unuttuklarını ve o gün pişman olacaklarına işaret etmektedir.  

Ayrıca insanın her ne kadar bahane üretip inkâr etse de kendi yaptıklarını bildiğini ve kendi nefsine basireti olduğu noktasına değinmektedir. En sonunda ise inkârcılara "Peki (bunları yapan) Allah'ın, ölüleri tekrar diriltmeye gücü yetmez mi?" diye söylemektedir.<ref> Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1259 - 1260.</ref>