İmam Hüseyin (aleyhi selam): Revizyonlar arasındaki fark

İmam Hüseyin (aleyhi selam) (kaynağı gör)

21.30, 19 Eylül 2019 tarihindeki hâli

4 bayt kaldırıldı , 19 Eylül 2019

→‎Yezid'in Hükümet Dönemi

GörselVikimetin

Anonim kullanıcı

imported>Motahari

@@ 212. satır: / 212. satır: @@
 Muaviye’nin İmam Hüseyin Karşısındaki Siyaseti Muaviye, üç halife gibi görüntüde İmam Hüseyin’e (a.s) oldukça saygı göstermekteydi, çünkü İmamın (a.s) [[Mekke]] ve Medine halkı nezdinde önemli bir konuma sahip olduğunu ve diğer insanlara davrandığı gibi ona da büyüklenemeyeceğini biliyordu. Buna rağmen, İmam Hüseyin (a.s) Muaviye hükumeti karşısında önemli bir engel konumundaydı ve Muaviye her zaman O'nun kıyam edebileceğinden korkuyordu. Dolayısıyla İmama karşı ihtiyatlı bir politika izliyordu. İmamı gözünden uzak tutmaz, görüntüde ona saygı gösterir ve değer verirdi.<ref> Ez-Zehebi, Seyr-i İ’lamu’n Nubela, c. 3, s. 291.</ref>  Memurlarına da [[Resulullah (s.a.a)]] evladına karışmamalarını ve ona saygısızlık etmemelerini emrederdi.<ref> Ed-Deyneveri, Ebu Hanife Ahmed b. Davud, s. 224; Keşşi, Muhammed b. Ömer; Ricalu’l Keşşi, s. 48.</ref> Öte yandan gece gündüz İmam Hüseyin’i (a.s) takip ettirir seferde ve hazırda imamın tüm hareketlerini, kişisel ve umumi yaşantısını gözetler ve hatta imamın tüm hareketlerini takip altında tuttuğunu ve her yaptığı işten haberdar olduğunu, imamın yaptığı her şeyin kendisine rapor edildiğini, imama yansıtarak İmam Hüseyin’i (a.s) bu şekilde korkutarak kıyam etmesini  önlemeye çalışırdı. Bundan dolayı oğlu [[Yezid]]’e de İmam’a iyi davranmasını ve ondan biat almak için zorlamamasını öğütlemişti.<ref> İbn Sa’d, c. 6, s. 423; Taberi, c. 5, s. 322; İbn İ’sem Kûfi, c. 4, s. 349; Saduk, Emali, s. 215–126.</ref>
-=== Yezid'in Hükümet Dönemi ===
+=== Yezid'in Hükumet Dönemi ===
-[[Yezid b. Muaviye]]’nin kısa süreli saltanatı siyasi açıdan oldukça çalkantılı ve gergin geçmiş, 3 yıl ve birkaç ay süren bu dönemde daha çok iç başkaldırmaları bastırmak ve [[İslam]] topraklarında yaşanan karışıklıkları gidermek için çaba sarf etmiştir. Yezid, hükümeti boyunca her türlü muhalefete şiddetle karşılık vermiş ve daha muhalefetler büyümeden ortadan kaldırmıştır. Onun dönemindeki baskı ve zorbalık öyle bir hadde varmıştır ki Mes’udi, bu dönemi şöyle anlatmaktadır:<br />
+[[Yezid b. Muaviye]]’nin kısa süreli saltanatı siyasi açıdan oldukça çalkantılı ve gergin geçmiş, 3 yıl ve birkaç ay süren bu dönemde daha çok iç başkaldırmaları bastırmak ve [[İslam]] topraklarında yaşanan karışıklıkları gidermek için çaba sarf etmiştir. Yezid, hükumeti boyunca her türlü muhalefete şiddetle karşılık vermiş ve daha muhalefetler büyümeden ortadan kaldırmıştır. Onun dönemindeki baskı ve zorbalık öyle bir hadde varmıştır ki Mes’udi, bu dönemi şöyle anlatmaktadır:<br />
-“Yezid’in yaşantısı ve tutumu Firavun’un  tutumunun aynısıydı, hatta Firavun, adamlarına daha adil davranır ve genel ve özelin yanında daha insaflı bir tutum sergilerdi”<ref> Ali b. El-Hüseyin Mes’udi, Murucu’z Zeheb ve Meadinu’l Cevher, s. 68.</ref> “Hükümetinin birinci yılında İmam Hüseyin’i (a.s) ve Peygamber [[Ehlibeyt]]'ini (a.s) öldürdü. İkinci yılında, [[Hz. Resulullah]]’ın (s.a.a) hareminin (Medine’yi) saygınlığını çiğnedi ve üç gün boyunca ordusuna (şehrin can, mal, namusunu) helal etti. Üçüncü yılında [[Kâbe]]’yi yerle bir edip ateşe verdi.”<ref> Tarihu’l Yakubi, s. 253 ve İbn et-Taktaki, El-Fahri fi’l Adabu’s Sultaniyye ve’d Duvelu’l İslamiyye, s. 116.</ref> Yezid’in bu kısacık hükümeti dönemindeki davranış ve tutumu, gelecekte Emevi hükümetinin sonunu getirecek çatışma ve muhalefetin önünü açtı.
+“Yezid’in yaşantısı ve tutumu Firavun’un  tutumunun aynısıydı, hatta Firavun, adamlarına daha adil davranır ve genel ve özelin yanında daha insaflı bir tutum sergilerdi”<ref> Ali b. El-Hüseyin Mes’udi, Murucu’z Zeheb ve Meadinu’l Cevher, s. 68.</ref> “Hükumetinin birinci yılında İmam Hüseyin’i (a.s) ve Peygamber [[Ehlibeyt]]'ini (a.s) öldürdü. İkinci yılında, [[Hz. Resulullah]]’ın (s.a.a) hareminin (Medine’yi) saygınlığını çiğnedi ve üç gün boyunca ordusuna (şehrin can, mal, namusunu) helal etti. Üçüncü yılında [[Kâbe]]’yi yerle bir edip ateşe verdi.”<ref> Tarihu’l Yakubi, s. 253 ve İbn et-Taktaki, El-Fahri fi’l Adabu’s Sultaniyye ve’d Duvelu’l İslamiyye, s. 116.</ref> Yezid’in bu kısacık hükumeti dönemindeki davranış ve tutumu, gelecekte Emevi hükumetinin sonunu getirecek çatışma ve muhalefetin önünü açtı.
 [[Yezid]], hilafete ulaşmadan önce müzik aletlerini çalıp oynayan ve içki içmesiyle tanınırdı.<ref> el-Bidayet ve’n Nihayet, c. 8, s. 235.</ref> Bunda o kadar çok aşırıya kaçardı ki babası Muaviye bile onu azarlar ve şarap içmekte aşırıya kaçmamasını isterdi.<ref> El-Ketbi, Fevaidu’l Vefayat, c. 2, s. 645.</ref> Bundan dolayı Muaviye onu kendisine veliaht olarak atamak istediğinde bir grup [[Müslüman]], bu duruma oldukça şaşırmış ve kabul etmemişlerdi. Muaviye, Yezid’in hiç de güzel olmayan bu şöhretini düzeltmek ve onu kamuoyunda iyi tanıtmak için kendisini, [[Hicretin 51. Yıl]]ında<ref> el-Kamil, c. 3, s. 490.</ref> Şam hacılarının lideri unvanı ile [[Mekke]]’ye gönderdi.<ref> el-Kamil, c. 3, s. 490 ve Taberi, Muhammed b. Cerir; Tarihu’l Umem ve’l Muluk (Tarihi Taberi), c. 5, s. 285 ve Halife b. Hayyat, Tarih-u Halife b. Hayyat, s. 129.</ref> Ancak bu seferinde de Yezid, yine şarap içmekten kendini alı koyamamış ve [[Medine]]’ye girdikten sonra şarap eğlencesi düzenlemiştir.<ref> el-Kamil, c. 4, s. 127; Tarih-i Medine-i Dimeşk, s. 406.</ref><br />
-[[Hicretin 52. Yıl]]ında Yezid, Muaviye’nin emri ile Şam Ordusu ile birlikte Rum topraklarına doğru sefere çıktı.<ref> Tarihu’t Taberi, c. 5, s. 232 ve İsfahani, Ebu’l Ferec; el-Gani, c. 17, s. 136 ve el-Kamil, c. 3, s. 38.</ref> Şam ordusu, Rum sınırlarına doğru harekete geçmiş, ancak Yezid, eşi Ümmü Külsüm ile birlikte Dir Murran<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 2, s. 533.</ref> denilen yerde konaklamış ve ayyaşlık yaparak gönül eğlendirmekteydi. [[İslam]] ordusunun “Kazkazune”<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188.</ref> denilen yerde kolera ve çiçek hastalığına yakalandığı ve ağır kayıplar verdiği haberini alan Yezid, hiçbir şey yapmaz ve tam bir küstahlık ve acımasızlıkla Müslümanların kolera ve çiçek hastalığına yakalanarak ölmelerinden hiçbir şekilde üzüntü duymadığını ortaya koyan şiirler okur. Muaviye bir sözden etkilenerek Yezid’e Müslümanların karargahına giderek onlara katılması emrini verir. O da zorla hareket ederek ordu ile birlikte Kostantiniye’ye gider.<ref> Tarih-i Medine-i Dimeşk, s. 405-406; ve El-Gani, c. 17, s. 136; Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188-189 ve Ensabu’l Eşraf, s. 288-289.</ref> Ancak şehri fethedemeyerek geri dönmek zorunda kalırlar. Bu savaşa İbn Abbas, Abdullah b. Zübeyr, [[Eyyüp el-Ensari]] ve başka önde gelen [[sahabe]]lerde katılmıştır.<ref> Tarihi Taberi, c. 5, s. 232.</ref><br />
+[[Hicretin 52. Yıl]]ında Yezid, Muaviye’nin emri ile Şam Ordusu ile birlikte Rum topraklarına doğru sefere çıktı.<ref> Tarihu’t Taberi, c. 5, s. 232 ve İsfahani, Ebu’l Ferec; el-Gani, c. 17, s. 136 ve el-Kamil, c. 3, s. 38.</ref> Şam ordusu, Rum sınırlarına doğru harekete geçmiş, ancak Yezid, eşi Ümmü Külsüm ile birlikte Dir Murran<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 2, s. 533.</ref> denilen yerde konaklamış ve ayyaşlık yaparak gönül eğlendirmekteydi. [[İslam]] ordusunun “Kazkazune”<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188.</ref> denilen yerde kolera ve çiçek hastalığına yakalandığı ve ağır kayıplar verdiği haberini alan Yezid, hiçbir şey yapmaz ve tam bir küstahlık ve acımasızlıkla Müslümanların kolera ve çiçek hastalığına yakalanarak ölmelerinden hiçbir şekilde üzüntü duymadığını ortaya koyan şiirler okur. Muaviye bir sözden etkilenerek Yezid’e Müslümanların karargahına giderek onlara katılması emrini verir. O da zorla hareket ederek ordu ile birlikte Kostantiniye’ye gider.<ref> Tarih-i Medine-i Dimeşk, s. 405-406; ve El-Gani, c. 17, s. 136; Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188-189 ve Ensabu’l Eşraf, s. 288-289.</ref> Ancak şehri fethedemeyerek geri dönmek zorunda kalırlar. Bu savaşa İbn Abbas, Abdullah b. Zübeyr, [[Eyyüp el-Ensari]] ve başka önde gelen [[sahabe]]ler de katılmıştır.<ref> Tarihi Taberi, c. 5, s. 232.</ref><br />
 [[Mekke]] ve [[Medine]] ileri gelenleri başta olmak üzere [[Müslüman]]ların yoğun itirazlarına rağmen Muaviye, oğlu [[Yezid]]’e Müslümanlardan biat almak için yoğun çaba sarf eder ve sonunda [[Hicretin 56. Yıl]]ında Yezid için halktan biat almayı başardı.<ref> Tarihi Taberi, c. 5, s. 303; el-Kamil, c. 3, s. 503.</ref>