Anonim kullanıcı
İmam Hüseyin (aleyhi selam): Revizyonlar arasındaki fark
→Yezid'in Hükumet Dönemi
imported>Motahari |
imported>Motahari |
||
| 221. satır: | 221. satır: | ||
[[Hicretin 52. Yıl]]ında Yezid, Muaviye’nin emri ile Şam Ordusu ile birlikte Rum topraklarına doğru sefere çıktı.<ref> Tarihu’t Taberi, c. 5, s. 232 ve İsfahani, Ebu’l Ferec; el-Gani, c. 17, s. 136 ve el-Kamil, c. 3, s. 38.</ref> Şam ordusu, Rum sınırlarına doğru harekete geçmiş, ancak Yezid, eşi Ümmü Külsüm ile birlikte Dir Murran<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 2, s. 533.</ref> denilen yerde konaklamış ve ayyaşlık yaparak gönül eğlendirmekteydi. [[İslam]] ordusunun “Kazkazune”<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188.</ref> denilen yerde kolera ve çiçek hastalığına yakalandığı ve ağır kayıplar verdiği haberini alan Yezid, hiçbir şey yapmaz ve tam bir küstahlık ve acımasızlıkla Müslümanların kolera ve çiçek hastalığına yakalanarak ölmelerinden hiçbir şekilde üzüntü duymadığını ortaya koyan şiirler okur. Muaviye bir sözden etkilenerek Yezid’e Müslümanların karargahına giderek onlara katılması emrini verir. O da zorla hareket ederek ordu ile birlikte Kostantiniye’ye gider.<ref> Tarih-i Medine-i Dimeşk, s. 405-406; ve El-Gani, c. 17, s. 136; Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188-189 ve Ensabu’l Eşraf, s. 288-289.</ref> Ancak şehri fethedemeyerek geri dönmek zorunda kalırlar. Bu savaşa İbn Abbas, Abdullah b. Zübeyr, [[Eyyüp el-Ensari]] ve başka önde gelen [[sahabe]]ler de katılmıştır.<ref> Tarihi Taberi, c. 5, s. 232.</ref><br /> | [[Hicretin 52. Yıl]]ında Yezid, Muaviye’nin emri ile Şam Ordusu ile birlikte Rum topraklarına doğru sefere çıktı.<ref> Tarihu’t Taberi, c. 5, s. 232 ve İsfahani, Ebu’l Ferec; el-Gani, c. 17, s. 136 ve el-Kamil, c. 3, s. 38.</ref> Şam ordusu, Rum sınırlarına doğru harekete geçmiş, ancak Yezid, eşi Ümmü Külsüm ile birlikte Dir Murran<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 2, s. 533.</ref> denilen yerde konaklamış ve ayyaşlık yaparak gönül eğlendirmekteydi. [[İslam]] ordusunun “Kazkazune”<ref> Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188.</ref> denilen yerde kolera ve çiçek hastalığına yakalandığı ve ağır kayıplar verdiği haberini alan Yezid, hiçbir şey yapmaz ve tam bir küstahlık ve acımasızlıkla Müslümanların kolera ve çiçek hastalığına yakalanarak ölmelerinden hiçbir şekilde üzüntü duymadığını ortaya koyan şiirler okur. Muaviye bir sözden etkilenerek Yezid’e Müslümanların karargahına giderek onlara katılması emrini verir. O da zorla hareket ederek ordu ile birlikte Kostantiniye’ye gider.<ref> Tarih-i Medine-i Dimeşk, s. 405-406; ve El-Gani, c. 17, s. 136; Mu’cemu’l Buldan, c. 4, s. 188-189 ve Ensabu’l Eşraf, s. 288-289.</ref> Ancak şehri fethedemeyerek geri dönmek zorunda kalırlar. Bu savaşa İbn Abbas, Abdullah b. Zübeyr, [[Eyyüp el-Ensari]] ve başka önde gelen [[sahabe]]ler de katılmıştır.<ref> Tarihi Taberi, c. 5, s. 232.</ref><br /> | ||
[[Mekke]] ve [[Medine]] ileri gelenleri başta olmak üzere [[Müslüman]]ların yoğun itirazlarına rağmen Muaviye, oğlu [[Yezid]]’e Müslümanlardan biat almak için yoğun çaba sarf eder ve sonunda [[Hicretin 56. Yıl]]ında Yezid için halktan biat almayı | [[Mekke]] ve [[Medine]] ileri gelenleri başta olmak üzere [[Müslüman]]ların yoğun itirazlarına rağmen Muaviye, oğlu [[Yezid]]’e Müslümanlardan biat almak için yoğun çaba sarf eder ve sonunda [[Hicretin 56. Yıl]]ında Yezid için halktan biat almayı başarır.<ref> Tarihi Taberi, c. 5, s. 303; el-Kamil, c. 3, s. 503.</ref> | ||
=== İmam Hüseyin’in Yezid’e Karşı Tepkisi === | === İmam Hüseyin’in Yezid’e Karşı Tepkisi === | ||