Hz. Muhammed (salallahu aleyhi ve alihi): Revizyonlar arasındaki fark

}}

Hz. Muhammed (s.a.a) Allah'ın son peygamberi olarak hayatını İslam dinine adayıp çalıştığı gibi, Arap yarımadasında hükümet kurarak, İslami kanunları (Şeriat) uygulamıştır. Hz. Peygamber'in (s.a.a) çabaları ile Arap cahiliye toplumu kısa bir sürede tevhit toplumuna dönüşmüş ve hayatta olduğu dönemde Arabistan yarımadasının neredeyse tamamı [[İslam]] dinini kabul etmişti. O günden günümüze kadar İslam’ın yayılışı sürmektedir ve bugün İslam evrensel bir dine dönüşmüştür. Hz. Muhammed (s.a.a) kendisinden sonra, [[Kur’an]] ve [[Ehlibeyt]]e (a.s) tutunarak, onlardan ayrılmamalarını Müslümanlardan istemiştir.  

'''Künyeleri''': "Ebü’l Kasım" ve "Ebu İbrahim"dir.<ref>Et-Tabersi, İ’lamü’l Vera bi’lamu’l Huda, c. 1, Kum, Müessese-i Alu’l Beyt li-İhyau’t-Turas, 1417 h.k, s. 43.</ref>  Bazı lakapları şunlardan ibarettir: "Mustafa", "Habibullah", "Safiyullah", "Nimetullah", "Hayrahalkillah", "Seyyidi’l Mürselin", "Hatemü’n-Nebiyyin", "Rahmeten Lil-Âlemin", "Nebiyyi’l Ummi".<ref>Mukaddesi, Baz Pejuhi Tarih-i Veladet ve Şehadeti Masuman, Kum: Pejuşehkahı Ulum ve Ferhengi İslami, 1391, s. 91.</ref>

[[Allame Meclisi]] şöyle diyor: [[İmamiye]] Şiasının, [[Ebu Talib]] (Hz. Peygamberimizin (s.a.a) amcası ve Hz. Ali'nin (a.s) babası), [[Veheb kızı Âmine]] (Hz. Peygamberimizin (s.a.a) annesi), Abdullah b. Abdülmuttalib (Hz. Peygamberimizin (s.a.a) babası) ve Hz. Resulullah’ın (s.a.a) [[Hz. Adem|Hz. Âdem’e (a.s)]] kadarki ecdadının tamamının [[İman|imanına]] icması vardır.<ref>Ayeti, İslam Peygamberi Tarihi, s. 42.</ref>

=== Doğumu ===

:Ana Madde: [[Hz.Muhammed]]'in (s.a.a) Doğumu

[[Şia]]’nın görüşüne göre İslam Peygamberi Hz. Muhammed’in (s.a.a) doğumu [[17 Rebiülevvel|17 Rebiülevvel]] ve [[Ehlisünnet|Ehlisünnetin]] görüşüne göre ise, [[12 Rebiülevvel]]dir.<ref>Ayeti, İslam Peygamberi Tarihi, Ebü’l Kasım Gürci tarafından gözden geçirme ve eklemeler, Tahran: Tahran üniversitesi yayınları, 1378, s. 43.</ref>

Hz. Resul-ü Kibriya Efendimiz (s.a.a) [[Mekke]]'de dünyaya gelmiştir. Bazı kaynaklara göre ise, Şi'b-i Ebu Talib'de, Muhammed b. Yusuf'un evinde dünyaya geldiği yönündedir.<ref>Kuleyni, el-Kâfi, c. 1, s. 439; İbn Şehraşub, el-Menakib, c. 1, s. 172; Amuli, es-Sahih min Siyreti'n-Nebii'l-A'zam, c. 2, s. 68.</ref>

=== Çocukluğu ===

:Ana Madde: [[Hz. Muhammed]]'in (s.a.a) Çocukluğu

[[Ebu Talib]]’in (a.s) evindeyken onun eşi [[Fatıma binti Esed]] (s.a) tarafından oldukça şefkat ve ilgi görmüştü. Nitekim kendisi vefat ettiğinde, Hz. Peygamber (s.a.a) şöyle buyurmuştur: “Bugün annem vefat etmiştir”. Onun kabrine uzanmış ve kendi kıyafeti ile [[kefen]]leyerek, kabre koymuştur. Ona "Ey Allah’ın Resulü! Fatıma için çok iç geçiriyorsun" dediklerinde, şöyle buyurmuştur: “O gerçekten benim annemdi. Kendi çocukları aç dururken, o önce benim karnımı doyururdu. Kendi çocuklarının üstleri başları tozlu topraklı dururken, o önce beni yıkar ve saçımı başımı düzeltirdi; gerçekten benim annemdi.”<ref>Tarih-i Yakubi tercümesi, s. 368–369: Ayeti, İslam Peygamberi Tarihi’nden naklen, s. 49.</ref>

=== İkinci Şam Yolculuğu ===

Hz. Hatice (s.a) bu ticaretten oldukça çok kazanç elde etti. [[Emanet]], doğruluk ve dürüstlükte meşhur olan bir adamla ticaret yapmıştı. Bu ticaret seferinden sonra Hz. Hatice (s.a), Hz. Muhammed (s.a.a) ile [[Evlilik|evlendi]].

:Ana Madde: [[Bi'set]]

[[İmamiye]] [[Şia]]’sının görüşüne göre, Peygamber Efendimizin (s.a.a) Bi’set’i (peygamberliğe seçilişi) [[27 Recep]]’te olmuştur.<ref>Ayeti, Muhammed İbrahim, İslam Peygamberi Tarihi, Ebü’l Kasım Gürci tarafından gözden geçirme ve eklemeler, Tahran: Tahran üniversitesi yayınları, 1378, s. 67.</ref>

Allah Resulü (s.a.a) kendisine nazil olan [[Alak Suresi]]nin ilk ayetlerinin telakkisi ve peygamberlikle şereflenmesinin ardından, mağaradan ayrılarak Mekke şehrine geri döndü. Eve döndüğü esnada evde üç kişi bulunmaktaydı: Değerli eşi [[Hz. Hatice]](s.a), amcaoğlu [[Hz. Ali]] b. Ebu Talib ve [[Zeyd b. Harise]]. Hz. Peygamber (s.a.a) tevhide ilk davetini kendi ailesinden başlattı ve ona ilk iman eden kişi kadınlardan eşi Hz. Hatice (s.a) ve erkeklerden o sıralar bakımını üstlendiği amca oğlu Hz. Ali b. Ebu Talib (a.s) oldu.<ref>İbn-i Hişam, c. 1, s. 262.</ref>  Çeşitli İslam fırkaları kaynaklarında, [[Ebu Bekir]] ve Zeyd b. Harise gibi bazılarını da ilk Müslümanlardan saymışlardır.<ref>İbn-i Hişam, c. 1, s. 264, 266.</ref> (Bkz. İslam’ı ilk seçenler)

=== Açık Davet ===

Hz. Peygamber (s.a.a) ilk önce insanları putlara tapmaktan sakındırmakta ve tek olan [[Allah]]’a tapmalarını istemekteydi. İlk önceleri [[namaz]] iki rekât idi. Sonraları yolcular dışındakiler için dört rekât ve yolcular için iki rekât [[farz]] oldu. [[Müslüman]]lar [[namaz]] kılmak ve [[Allah]]’a [[ibadet]] etmek için, gözlerden uzak ve tenha yerleri seçiyorlardı. Yavaş yavaş Müslümanlık [[Mekke]]’de yayılmaya başladı.<ref>Şehidi, Tarih-i Tahlilîyi İslam, s. 41–44.</ref>

   

:(Önce) en yakın akrabanı uyar. Sana uyan müminlere (merhamet) kanadını indir. Şayet sana karşı gelirlerse de ki: Ben sizin yaptıklarınızdan muhakkak ki uzağım.([[Şuara Suresi]],214, 15, 216){{enot| وَأَنذِرْ عَشِیرَتَک الْأَقْرَبِینَ وَاخْفِضْ جَنَاحَک لِمَنِ اتَّبَعَک مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فَإِنْ عَصَوْک فَقُلْ إِنِّی بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ}}

İbn-i İshak’a göre, bu ayet nazil olunca [[Hz. Peygamber]] (s.a.a), [[Hz. Ali]]’yi (a.s) çağırarak şöyle buyurdu: "Ey Ali! [[Allah]] bana yakın akrabalarımı kendisine tapmaya davet etmemi emretti. Bir koyun kes ve bir miktar ekmek ve süt hazırla." Hz. Ali (a.s) denilenleri aynen yerine getirdi. O gün Abdülmuttalib oğullarından kırk kişi veya kırka yakın kişi bir araya gelerek, o yemekten yediler. Hz. Peygamber (s.a.a) tam konuşmasına başlamak isterken, Ebu Leheb "o sizi büyüledi" dedi. Bunun üzerine meclis karıştı. Allah Resulü (s.a.a) bir gün sonra yine onları davet etti ve şöyle buyurdu: "Ey Abdülmuttalib oğulları! Arapların kendi kavimlerine benim size getirdiğimden daha üstün bir şey getirdiklerini sanmıyorum. Ben, dünya ve [[ahiret]]i size getirdim."<ref>Siyre-i İbn-i İshak, s. 127, Şehidi, Tarih-i Tahlilîyi İslam, s. 44’ten naklen.</ref>

=== Kureyş'in Düşmanlığı ve Sonuçları ===

Kureyşliler kabile anlaşmaları gereği Hz. Peygamberin (s.a.a) canına kastedemiyorlardı. Zira bu durumda [[Haşim oğulları|Haşim Oğulları]] ile çatışmaya girebilir; aralarında başka sıkıntıların yaşanmasına ve işlerin daha da karmaşık hale gelmesine sebep olabilirdi. Dolayısıyla, Hz. Peygamber'e (s.a.a) karşı muhalefetleri sınırlıydı ve sadece onu kötü sözlerle küçümsemeye çalışıyorlardı. Ancak yeni Müslüman olmuş savunmasız kişilere karşı yapabildikleri kadar zarar veriyorlardı.<ref>Şehidi, Tarih-i Tahlilîyi İslam, s. 4