imported>Moghaddami |
imported>Moghaddami |
| 116. satır: |
116. satır: |
| == İmamet Öncesi Dönem == | | == İmamet Öncesi Dönem == |
| === Hz. Fahr-i Kâinat Efendimizin (s.a.a) Yanında === | | === Hz. Fahr-i Kâinat Efendimizin (s.a.a) Yanında === |
| [[Dosya:İmam Hüseyin'in kapısı.jpg|küçükresim|İmam Hüseyin'in (a.s) Türbesinin kapısında Allah Resulü'nün (s.a.a) Hadisi]] | | [[Dosya:İmam Hüseyinin kapısı.jpg|küçükresim|İmam Hüseyin'in (a.s) Türbesinin kapısında Allah Resulü'nün (s.a.a) Hadisi]] |
| İmam Hüseyin (a.s), Hz. [[Fahri kainat]] Efendimiz (s.a.a) vefat ettiğinde yedi yaşındaydı. Ancak çocuk yaşta olmasına rağmen, [[Hz. Peygamber]]in (s.a.a) değerli [[Ehlibeyt]]i ile birlikte tarihin önemli kesitlerinde yer almıştır. Örneğin Necran Hristiyanları ile [[Mübahale Ayeti|Mübahale]], [[Kisa Ashabı]] olayında, [[İslam]] Peygamberine (s.a.a) biat ve mektup yazımında şahit olması gibi hadiselere örnek gösterebiliriz.<br /> | | İmam Hüseyin (a.s), Hz. [[Fahri kainat]] Efendimiz (s.a.a) vefat ettiğinde yedi yaşındaydı. Ancak çocuk yaşta olmasına rağmen, [[Hz. Peygamber]]in (s.a.a) değerli [[Ehlibeyt]]i ile birlikte tarihin önemli kesitlerinde yer almıştır. Örneğin Necran Hristiyanları ile [[Mübahale Ayeti|Mübahale]], [[Kisa Ashabı]] olayında, [[İslam]] Peygamberine (s.a.a) biat ve mektup yazımında şahit olması gibi hadiselere örnek gösterebiliriz.<br /> |
|
| |
|
| 126. satır: |
126. satır: |
| :"Hüseyin bendendir ve ben Hüseyin’denim; Allah onu seveni sevsin. Hasan ve Hüseyin Peygamber torunlarından iki torundur."{{enot|حسین منّی و انا من حسین منه، احبّ الله من احبّه، الحسن و الحسین سبطان من الاسباط}}<ref> Ahmed b. Hambel, c. 4, s. 172; Hâkim Nişaburi, c. 3, s. 177 ve el-Kazvini, Muhammed b. Yezid, Süneni İbn Mace, c. 1, s. 51.</ref><br /> | | :"Hüseyin bendendir ve ben Hüseyin’denim; Allah onu seveni sevsin. Hasan ve Hüseyin Peygamber torunlarından iki torundur."{{enot|حسین منّی و انا من حسین منه، احبّ الله من احبّه، الحسن و الحسین سبطان من الاسباط}}<ref> Ahmed b. Hambel, c. 4, s. 172; Hâkim Nişaburi, c. 3, s. 177 ve el-Kazvini, Muhammed b. Yezid, Süneni İbn Mace, c. 1, s. 51.</ref><br /> |
|
| |
|
| [[Selman-ı Farisi]]’den (r.a) nakledildiğine göre Hz. Resulullah (s.a.a), Hz. Hüseyin’i (a.s) dizleri üzerine oturtur, onu öper ve şöyle buyururdu: | | [[Selman-ı Farisi]]’den (r.a) nakledildiğine göre Hz. Resulullah (s.a.a), Hz. Hüseyin’i (a.s) <ref> Belazuri, 1996–2000, c. 2, s. 356, Kass, c. 2, s. 357.</ref> ve babasının defin işlemlerine yetişmiştir.<ref> Bkz. İbn Kuteybe, 1410, c. 1, s. 181; Belazuri, 1996–2000, c. 2, s. 355–356; Mufid, c. 1, s. 25; Meclisi, c. 42, s. 235, 294–295.</ref> |
| :"Sen seyyit oğlu seyyit ve seyyitlerin babasısın; Sen [[imam]], imam oğlu ve imamların babasısın; Sen Allah’ın hüccetinin oğlu ve sonuncuları kaim olan dokuz hüccetin babası olan hüccetsin."<ref> Şeyh Saduk, Kemalu’d Din, c. 1, s. 262; Seyyid b. Tavus, et-Teraif, c. 1, s. 174 ve Kummi, Ali b. Muhammed; Kifayetu’l Eser, s. 46; Mektelu’l Harezmî, c. 1, s. 146, Kemalu’d Din, Saduk, s. 152.</ref><br />
| |
| | |
| Yine Selman-ı Farisi’nin [[Hz. Resulü Ekrem]]’den (s.a.a), naklettiği rivayette Efendimiz şöyle buyurmuştur:
| |
| :“Ey [[Selman-ı Farisi|Selman]]! Herhangi birisi bunları severse, beni sevmiştir ve her kim beni severse, [[Allah]]’ı sevmiştir.” Sonra ellerini Hüseyin’in (a.s) omuzları üzerine koyarak şöyle buyurdu: “Bu, imam oğlu imamdır. Onun neslinden olan 9 imam, emin ve masumdurlar. Onlardan dokuzuncusu onların kaim (kıyam edici,) olanlarıdır.<ref> Kummi, aynı kaynak, s. 45; Meclisi, Biharu’l Envar, c. 36, s. 304.</ref><br />
| |
| | |
| Hz. Resul-ü Ekrem (s.a.a), defalarca şöyle buyurmuştur: “Hasan ve Hüseyin benim çocuklarımdır. Onları seven beni sever, beni sevense Allah'ı sever, Allah'ı seveni de Allah cennete koyar. Onlara buğzeden bana buğzeder, bana buğzeden Allah'a buğzeder, Allah da kendisine buğzedeni, cehenneme atar.”<ref> Tabersi, İ’lamu’l Ver bi-A’lami’l Huda, c. 1, s. 432; el-Mukrizi, c. 6, s. 11 ve Harkuşi Nişaburi, Ebu Said, 1424, c. 5, s. 334.</ref>
| |
| Ebu Hureyre ise Hz. Resulullah’tan (s.a.a) şöyle nakletmiştir: “Her kim bu iki çocuğumu –Hasan ve Hüseyin’i- severse, beni sevmiştir ve her kim onlara düşmanlık ederse, bana düşmanlık etmiştir.”<ref> İbn Sa’d, c. 10, s. 266; Ahmed b. Hambel, c. 2, s. 440 ve Hâkim Nişaburi, el-Müstedrek, c. 3, s. 166. Ayrıca Süneni Tirmizi, c. 5, s. 324.</ref><br />
| |
| | |
| Hz. Fahri kainat efendimizin (s.a.a) [[Hz. Hasan]] ve Hz. Hüseyin’e (a.s) olan ilgisi o kadar çoktu ki onların mescide gelişi ile hutbesini yarıda keser, minberden aşağı iner ve onlara doğru giderek onları kucağına alırdı.<ref> Ahmed b. Hambel, c. 5, s. 354; et-Tirmizi, Sünnen, Tahkik, Abdurrahman Muhammed Osman, c. 5, s. 322; İbn Habban, Sahih, c. 13, s. 402 ve Hâkim Nişaburi, c. 1, s. 287.</ref> Enes İbn Malik şöyle rivayet etmiştir: “Allah Resulüne (s.a.a), [[Ehlibeyt]]inden en çok kimi seviyorsun?” Diye sorduklarında şöyle buyurdular: “Hasan ve Hüseyin’i.” <ref> Süneni Tirmizi, c. 5, s. 323.</ref>
| |
| | |
| === Üç Halife Dönemi ===
| |
| İmam Hüseyin’in (a.s) bu dönemde nasıl ve ne şekilde yaşadığına dair elimizde yeterince bilgi bulunmamaktadır. Muhtemelen bunun sebebi babası [[İmam Ali (a.s)]] ve çocuklarının bu dönemde hükumet işlerinden geri planda durmalarından kaynaklanmaktadır.<br />
| |
| | |
| İmam Hüseyin (a.s), ömrünün yaklaşık 25 yılını üç halife ([[Ebu Bekir]], [[Ömer]] ve [[Osman]]) döneminde geçirmiştir. Ebu Bekir’in hilafetinde 7 yaşında, ikinci halifenin hilafetinde 9 yaşında ve üçüncü halifenin hilafetinde 19 yaşında idi.
| |
| Ebu Bekir’in hilafet günleri [[Ehlibeyt]] (a.s) için farklı bir dönemin başlangıcıdır. Bu dönemde Ehlibeyt (a.s) bir yandan Hz. [[Resulullah]]’ı (s.a.a) yeni kaybettiğinden derin bir hüzün yaşamakta, öte yandan hilafet konusunda yaşanan ihtilaflar Peygamber Ehlibeyt'ini (a.s) rencide etmekteydi. Söylendiğine göre Ebu Bekir’in hilafetinin ilk günlerinde İmam Hüseyin (a.s) ağabeyi [[İmam Hasan (a.s)]] ve anneleri [[Hz. Fatıma]] Zehra (s.a) ile birlikte babası İmam Ali'nin (a.s) hilafet hakkını geri almak için uğraşmış ve onlarla birlikte [[Bedir Savaşı]]na katılanların evlerine tek tek giderek onlardan yardım istemişlerdir.<ref> Ed-Deyneveri, İbn Kuteybe, el-İmamet ve’s Siyaset, c. 1, s. 29–30; Tabersi, Ahmed b. Ali, el-İhticac, c. 1, s. 75 ve Allame Meclisi, Biharu’l Envar, c. 22, s. 328.</ref>
| |
| | |
| Bazı kaynaklarda [[rivayet]] edildiğine göre Ömer’in halifeliğinin ilk dönemlerinde İmam Hüseyin (a.s) bir gün mescide girer ve Ömer’i Hz. Resulullah’ın (s.a.a) minberinde konuşma yaparken görür. Konuşma sonunda yanına giderek şöyle der: "Babamın minberinden aşağı in ve kendi babanın minberine otur!" bu sözden sarsılarak şaşkına dönen Ömer ona şöyle der: “Babamın minberi yoktu.” Daha sonra onu yanında oturtur.<ref> En-Numeyri, Ömer b. Şebbeh, Tarihu’l Medinetu’l Münevvere, c. 3, s. 799; İbn Sa’d, et-Tabakatu’l Kubra, c. 1, s. 394; Ez-Zehebi, Tarihu’l İslam ve vefeyatu’l Meşahir ve’l A’lam, tahkik, Ömer Abdusselam Tedmiri, c. 5, s. 100; İbn Şehri Aşub, el-Menakib, c. 4, s. 40 ve el-Bağdadi, Tarihi Bağdad, c. 1, s. 152.</ref> ve sonra ona şöyle der: “Aziz oğlum! Bunu sana kimler öğretti?” Hz. İmam Hüseyin (a.s) ona cevap olarak şöyle buyurur: “Hiç kimse bana bunu öğretmedi.”<ref> En-Numeyri, c. 3, s. 799; İbn Sa’d, c. 1, s. 394–395; ez-Zehebi, c. 5, s. 100; El-Muttaki el-Hindi, Alâeddin Ali, Kenzu’l Ummal fi süneni’l Akval ve’l Af’al, c. 13, 654 ve el-Bağdadi, c. 1, 152.</ref>
| |
| | |
| İmam Hüseyin (a.s), [[Osman]] halife olduğunda yaklaşık olarak 19 yaşındaydı. Bazı Ehlisünnet kaynaklarında İmam Hüseyin’in (a.s) Osman'ın hilafet döneminde bazı fetihlere kardeşi –İmam Hasan- Abdullah İbn Abbas, İbn Ömer ve İbn Zübeyr ile birlikte Said b. As’ın komutanlığında yapılan Taberistan Savaşına katıldığı kaydedilmiştir.<ref> İbnu’l Fakih, Ahmed b. Muhammed, el-Buldan, tahkik Yusuf el-Hadi, s. 750, İbnu’l Cevzi, el-Muntazam, c. 5, s. 7; İbn Esir, el-Kamil fi’t Tarih, c. 3, s. 109.</ref><br />
| |
| | |
| [[Ebu Zer]]’in (r.a), yolcu edilmesi sırasında – Osman, Ebu Zer’i Rebeze çölüne sürgün etmiş ve yolcu edilip uğurlamasını yasaklamıştı- İmam Hüseyin (a.s) babası (İmam Ali), kardeşi (İmam Hasan), amcası (Akil b. Ebu Talip), amca oğlu (Ubeydullah b. Cafer) ve [[Ammar b. Yasir]]’le (r.a) birlikte halifenin emrine aykırı olarak Ebu Zer’i yolcu etmiştir.<ref> Mu’tezili, c. 8, s. 253–254; Kuleyni, el-Kâfi, c. 8, s. 207.</ref><br />
| |
| | |
| {{Quote box
| |
| |quote = “Allah’tan başka sığınağı olmayan kimseye zulüm etmekten sakın.”
| |
| |source = <sub>İmam Hüseyin (a.s) Biharu'l- Envar, c. 78, s. 118.</sub>
| |
| |width = 25%
| |
| |align = right
| |
| }}
| |
| | |
| Halife [[Osman b. Affan]]’a isyan eden bir grup Halife Osman’ı öldürmek için evine doğru harekete geçtiklerinde, İmam Hüseyin (a.s), kardeşi [[İmam Hasan (a.s)]] ile birlikte babaları [[İmam Ali]]’nin (a.s) emri ile, Halife Osman b. Affan’ın çalışma ve yönetiminden rahatsız olmalarına rağmen,onu korumak için harekete geçmişlerdir.<ref> Belazuri, Ensabu’l Eşraf, 216/3–217; el-İmamet, 1/40 ve sonrası; Maligi, Muhammed, et-Temhid ve’l Beyan, Muhammed Yusuf Zaid’in çabaları ile, Katar, 1405, s. 119–194; Mukaddesi, el-Beda ve’t Tarih, Kilman Havar’ın çabaları ile, Paris, 1916, 5/206; Amuli, el-Hayatu’s Siyasiyetu lil-İmamu’l Hüseyin (a.s), Kum, 1405, s. 140 ve sonrası; Hacı Menuçehri, Feramerz, Hüseyin (a.s) (İmam maddesi), Dairetu’l Maarif Bozorg İslami, c. 20, s. 678’den naklen.</ref>
| |
| | |
| === İmam Ali’nin (a.s) Hükumet Dönemi ===
| |
| İmam Hüseyin (a.s), [[İmam Ali]]’nin (a.s) dönemindeki savaşların –[[Cemel Savaşı|Cemel]], [[Sıffin Savaşı|Sıffin]] ve [[Nehrevan Savaşı|Nehrevan]]- tümüne katılmıştır.<ref> Belazuri, 1996–2000, c. 2, s. 187, 213, 246, 323; Mes’udi, Muruc, c. 3, s. 104–114, 136.</ref> [[Sıffin Savaşı|Sıffin Savaşı]]nda ise insanları [[cihad]]a teşvik etmek için bir hutbe okumuştur.<ref> Nasr b. Muzahim, s. 114–115.</ref><br />
| |
| | |
| İmam Hüseyin (a.s), [[İmam Hasan]]’dan (a.s) sonra, İmam Ali (a.s) tarafından, vakıf ve hayır işlerinde vekil olarak seçilmiştir.<ref> İbn Şebbeh Numeyri, c. 1, s. 227; Nehcü’l Belaga, 24. Mektup.</ref> Bir nakle göre İmam Hüseyin (a.s), babası [[şehit]] olduğu sırada babasının kendisine verdiği bir görev için Medain’de bulunmaktaydı. İmam Hasan’ın (a.s) kendisine yazdığı mektupla olaydan haberdar olmuş<ref> Belazuri, 1996–2000, c. 2, s. 356, Kass, c. 2, s. 357.</ref> ve babasının defin işlemlerine yetişmiştir.<ref> Bkz. İbn Kuteybe, 1410, c. 1, s. 181; Belazuri, 1996–2000, c. 2, s. 355–356; Mufid, c. 1, s. 25; Meclisi, c. 42, s. 235, 294–295.</ref>
| |
|
| |
|
| === İmam Hasan’ın (a.s) Dönemi === | | === İmam Hasan’ın (a.s) Dönemi === |
