Gadir Hutbesi: Revizyonlar arasındaki fark

'''Gadir hutbesi''' (Arapça: '''خطبة الغدير'''), [[Hz. Peygamber]] Ekrem’in (s.a.a) [[hicretin onuncu yılı]]nda [[zilhicce]] ayının on sekizinde [[Veda Haccı]]ndan dönerken, [[Maide suresi]]’nin 67. Ayetinin nazil olmasıyla [[Gadir-i Hum]] denen yerde okuduğu hutbedir. Çok sayıda [[Şia]] ve [[Ehli sünnet]] aliminin naklettiği bu hutbede [[Hz. Resulullah]] (s.a.a) insanlara yakında aralarından ayrılacağını ve [[Müslüman]]lara iki ağır emanet bıraktığını açıkladıktan sonra<ref>Yakubi, c. 2, s. 1, b. 12. </ref> [[Hz. Ali]]’nin elini tutarak kaldırdı ve şöyle buyurdu: “Ben kimin mevlası (veli ve önderi) isem Ali de onun mevlasıdır (veli ve önderidir)". Böylece [[İmam Ali]]’yi (a.s) kendisinden sonra Müslümanların önderi olarak tanıtmış oldu. Bu esnada [[Allah Teâlâ]] Maide suresinin 3. Ayetini nazil etti: “Bugün [[kâfir]]ler, sizin dininizden (onu yok etmekten) ümitsizliğe düştüler. Artık onlardan korkmayın, benden korkun. Bugün size dininizi ikmal ettim, üzerinize nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslâm'ı beğendim.” ([[İkmal Ayeti]])  Gadir hutbesi, İmam Ali’nin (a.s) Peygamberden (s.a.a) sonraki hilafet ve [[velayet]]ini ispat eden en önemli delillerdendir. Bu delil çeşitli karinelerle teyit edilerek pekiştirilmektedir. [[Allame Emini]], tüm bu karine ve delilleri Ehli sünnet kaynaklarından bir araya getirmiş ve 11 ciltlik “[[el-Gadir]]” adlı bir eser yayınlamıştır.