Sadıkeyn

Sadıkeyn veya es-Sadıkeyn veya es-Sadıkan (Arapça: الصادقان), İmam Muhammed Bâkır (a.s) ve İmam Cafer Sadık (a.s) için kullanılan bir lakaptır.[1] Aynı şekilde bu iki imama "Bakıreyn" de denilmektedir.[2]

Bu iki imamın, diğer imamlara kıyasla Şii kültürünü yayma konusunda daha fazla özgürlüğe sahip olması, "Sadıkeyn Dönemi" olarak bilinen özel bir dönemin oluşmasına neden olmuştur. Bu dönem, Şii hadis tarihindeki en etkili dönem olarak kabul edilir.[3]

Araştırmacılar tarafından belirtilen bu dönemin bazı özellikleri şunlardır:

• Şiiliğin coğrafi olarak genişlemesi ve daha fazla insan tarafından benimsenmesi.[4]
• "Usul" olarak bilinen ilk hadis metinlerinin ortaya çıkması.[5]
• Sadıkeyn (a.s) tarafından Şii Rical ilminin temellerinin atılması.[6]
• EhliBeyt (a.s) mektebinin gelişimi ve yaygınlaşması ve Müslümanlar için fikri, ruhani ve sosyal bir kaynak haline gelmesi.[7]
• Gulat adı verilen, imamlar hakkında aşırı ve batıl inançlara sahip bir grubun ortaya çıkması.[8]