Li Hamsatün Utfi Bihim Harral Cahim
Li Hamsetun Utfi Bihim Harra'l-Cahim, Arapça iki beyitten oluşan, Al-i Aba'yı öven ve onlara tevessülü konu alan bir şiirdir.[1] Bu iki beyitte, şair beş kişiye sığındığını ve bu vesileyle cehennem ateşinden korunacağını ifade etmektedir. Bu beş kişi, Hz. Muhammed (s.a.a), İmam Ali (a.s), İmam Hasan (a.s), İmam Hüseyin (a.s) ve Hz. Fatıma'dır (s.a).[2]
Mukaddes Erdebilî'ye göre, bu iki beyitin okunması sadece cehennem ateşinden kurtulmaya vesile olmakla kalmaz, aynı zamanda duaların kabulüne de yardımcı olur.[3] Erdebilî, bu uygulamanın denenmiş ve etkili olduğunu belirtmiştir.[4] Bazıları ise bu beyitlerin okunmasını, taşınmasını ve evin kapısına asılmasını vebayı defetmek için faydalı görmüştür.[5]
Bu beyitler, dini mekanların süslemelerinde de kullanılmıştır. bunlardan biri de İmam Ali'nin (a.s) türbesinin güney kapısıdır.[6] Bazı raporlara göre, Tebes Kalesi'nde de bu beyitlerin kazındığı bir taş levha bulunmaktadır.[7] Şii ve Sünni meddahlar, farklı ülkelerden, bu şiiri Peygamber (s.a.a) ve EhliBeyt'ini övmek için kullanmışlardır.[8] Bu şiirin metni şöyledir:
لي خمسةٌ أطفئُ بهم حرَّ الجحيمِ الحاطمة
المُصطفى والمُرتضى وَابناهما وَفاطمة
Benim beş şefaatçim var, onların vesilesiyle cehennem ateşini kendimden söndürüyorum. Bu beş kişi, Mustafa (s.a.a), Murtaza (a.s), onların iki evladı ve Fatıma'dır (s.a). [9]
Bu beyitler, farklı kaynaklarda farklı şekillerde nakledilmiştir.[10] Örneğin, bazı rivayetlerde "Harra'l-Cahim" yerine "Nara'l-Cahim" (نارَ الجحیم),[11] "Utfî Bihim" yerine "Utfî Biha" (اُطفی بها),[12] "el-Cahim" yerine "Lehib" (لهیب)[13] veya "Ebnehumâ" yerine "Ebneyhumâ" (ابنَیهما) kullanılmıştır.[14] Bazı versiyonlarda ise "Harra'l-Cahîm" yerine "Harra'l-Vebâ" (حَرّ الوباء) denilmiştir.[15]
Bu şiiri nakleden kaynaklarda, şairin kim olduğu belirtilmemiştir.[16] Bazıları bu şiiri, Yemen'in Emirü'ş Şuara'sı olarak anılan Hasan bin Ali Hebel'e (vefat: 1079 h.k) nispet etmişlerdir; [17] ancak bazı delillere dayanarak bu bilginin doğru olmadığı ifade edilmiştir. [18]