Hazret

Hazret kelimesi, İslam dinî edebiyatında, saygı göstermek ve bir kişinin yüksek konumunu belirtmek amacıyla, Allah, Peygamber (s.a.a), İmamlar (a.s), İmamzadeler ve büyük din âlimlerinin isimlerinin önünde kullanılır.[1] Bu ifade, Allah için "Hazret-i Bari" veya "Hazret-i Bari Teâlâ" gibi, Peygamber (s.a.a) için "Hazret-i Resul" gibi, İmam Ali (a.s) için "Hazret-i Emir" ve Fatıma (s.a) için "Hazret-i Sıddîka" şeklinde kullanılır. "Hazret-i Mustatâb" ise din âlimlerine hitap etmek için kullanılır.[2]

"Hazret" kelimesi hadislerde[3] "huzur" anlamında kullanılmıştır (kelime anlamı).[4]

Teorik tasavvufta (Nazarî İrfan), "Hazret" kelimesi farklı bir anlam taşır ve bu anlam, "mutlak varlık yeri" ve "mutlak varlığın tecellileri ve dereceleri"dir.[6] Varlığın tecellileri, beş ana varlık yeri olarak "Hazerat-ı Hamse" (Beş Hazret) olarak tanıtılır.[7] İmam Humeyni, bu adlandırmanın sebebini, tüm âlemlerin Allah (Teâlâ) huzurunda bulunması olarak açıklamaktadır.[8]