Anonim kullanıcı
Kırtas Hadisesi: Revizyonlar arasındaki fark
→Rivayetin Senedi ve Metnindeki Farklılıklar
imported>Moghaddami Değişiklik özeti yok |
imported>Moghaddami |
||
| 8. satır: | 8. satır: | ||
Şialar açısından, Hz. Resulullah’ın vasiyet yazdırmadaki amacı, kendisinden sonra [[Hz. İmam Ali]]’nin [[imamet]] ve [[hilafet]]ine tekitte bulunmak ve vurgulamak içindir. | Şialar açısından, Hz. Resulullah’ın vasiyet yazdırmadaki amacı, kendisinden sonra [[Hz. İmam Ali]]’nin [[imamet]] ve [[hilafet]]ine tekitte bulunmak ve vurgulamak içindir. | ||
== Rivayetin Senedi ve Metnindeki Farklılıklar == | == Rivayetin Senedi ve Metnindeki Farklılıklar == | ||
[[Seyyid Şerafettin Amuli]], [[Mısır]] [[el-Ezher]] Üniversitesi şeyhine yazdığı mektuplardan birisinde şöyle yazmaktadır: “Bu olayın sudur ve sıhhatinde hiçbir söz söylenemez. [[Buhari]], kendi sıhahının (kitabının) birkaç yerinde, [[Müslim]] kendi sıhahının (kitabının) vasiyetler bölümünde, [[İmam Ahmed]], kendi müsnedinde [[İbn Abbas]] [[hadis]]inde ve diğer sünen ve tarih yazarları bunu nakletmişlerdir. Elbette olayı naklederlerken rivayetin anlamında tasarrufta bulunmuş ve oynamışlardır. Zira olayda (Ömer’in) söylediği cümle şu şekildedir:{{Arabic|'''“ان النبی یهجر'''}} ; İnne nebiyye yehcur” yani, “Peygamber sayıklıyor/hezeyan ediyor!” Ancak mezkur yazarlar cümle üzerinde oynayarak tahrif etmiş ve şöyle demişlerdir:{{Arabic|“'''ان النبی قد غلب علیه الوجع'''}} ; İnne nebiyye kad galebe aleyhi’l-vec’, (peygambere ağrıları galebe çalmıştır) Mezkur yazarlar bu cümleden istifade ederek Ömer’in Hz. Peygamber Efendimize (s.a.a) hakaretinin çirkinliğini doğrultmak, başka bir ifadeyle sözünün çirkinliğini azaltmak için böyle yapmışlardır. Bunun delil ve kanıtı, Ebu Bekir Ahmed bin Abdulaziz Cevheri’nin “es-Sakife” kitabında İbn Abbas’tan naklettiği şu rivayettir:<br /> | [[Seyyid Şerafettin Amuli]], [[Mısır]] [[el-Ezher]] Üniversitesi şeyhine yazdığı mektuplardan birisinde şöyle yazmaktadır: “Bu olayın sudur ve sıhhatinde hiçbir söz söylenemez. [[Buhari]], kendi sıhahının (kitabının) birkaç yerinde, [[Müslim]] kendi sıhahının (kitabının) vasiyetler bölümünde, [[İmam Ahmed]], kendi müsnedinde [[İbn Abbas]] [[hadis]]inde ve diğer sünen ve tarih yazarları bunu nakletmişlerdir. Elbette olayı naklederlerken rivayetin anlamında tasarrufta bulunmuş ve oynamışlardır. Zira olayda (Ömer’in) söylediği cümle şu şekildedir:{{Arabic|'''“ان النبی یهجر'''}} ; İnne nebiyye yehcur” yani, “Peygamber sayıklıyor/hezeyan ediyor!” Ancak mezkur yazarlar cümle üzerinde oynayarak tahrif etmiş ve şöyle demişlerdir:{{Arabic|“'''ان النبی قد غلب علیه الوجع'''}} ;İnne nebiyye kad galebe aleyhi’l-vec’, (peygambere ağrıları galebe çalmıştır) Mezkur yazarlar bu cümleden istifade ederek Ömer’in Hz. Peygamber Efendimize (s.a.a) hakaretinin çirkinliğini doğrultmak, başka bir ifadeyle sözünün çirkinliğini azaltmak için böyle yapmışlardır. Bunun delil ve kanıtı, Ebu Bekir Ahmed bin Abdulaziz Cevheri’nin “es-Sakife” kitabında İbn Abbas’tan naklettiği şu rivayettir:<br /> | ||
<div class="reflist" align="right" dir="rtl"> | <div class="reflist" align="right" dir="rtl"> | ||
{{Arabic|'''لما حضرت رسول الله(ص) الوفاة و فی البیت رجال فیهم عمر بن الخطاب. قال رسول الله(ص): ائتونی بدواة و صحیفة اکتب لکم کتاباً لا تضلون بعد. قال: فقال عمر کلمة معناها ان الوجع قد غلب علی رسول الله(ص). ثم قال: عندنا القرآن، حسبنا کتاب الله! فاختلف من فی البیت و اختصموا فمن قائل قربوا یکتب لکم النبی(ص) و من قائل ما قال عمر. فلما اکثروا اللغط واللغو والاختلاف، غضب(ص) فقال: قوموا!'''}} | {{Arabic|'''لما حضرت رسول الله(ص) الوفاة و فی البیت رجال فیهم عمر بن الخطاب. قال رسول الله(ص): ائتونی بدواة و صحیفة اکتب لکم کتاباً لا تضلون بعد. قال: فقال عمر کلمة معناها ان الوجع قد غلب علی رسول الله(ص). ثم قال: عندنا القرآن، حسبنا کتاب الله! فاختلف من فی البیت و اختصموا فمن قائل قربوا یکتب لکم النبی(ص) و من قائل ما قال عمر. فلما اکثروا اللغط واللغو والاختلاف، غضب(ص) فقال: قوموا!'''}} | ||