Ferec Duası: Revizyonlar arasındaki fark

'''Ferec Duası''' ([[Arapça]]: '''دعاء الفرج''') "İlahi Azume’l Bela" (إلهی عَظُمَ البَلاء) ibaretiyle başlamakta ve [[Şia]]lar bu duayı üzüntü ve sıkıntılarının giderilmesi için okumaktadır. "[[Mefatihu’l Cinan]]" kitabında bu [[dua]], Kef’emi’nin "Beledu’l Emin" kitabından nakledilmiş ve kaynak açısından da [[Masumlar|Masum]]a (a.s) dayandırılmamıştır. Nakledilenlere göre, bu dua [[İmam Zaman]]’ın (a.f), öldürülmek korkusuyla [[Kazimeyn]]’e sığınan Muhammed b. Ahmed b. Leys’e rüyasında öğrettiği duadır.<br />

Ferec duası "[[Vesailu’ş Şia]]" ve diğer hadis kitaplarında, [[Seyyid b. Tavus]]’un '''Cemalu’l Usbu’'''kitabından,<ref> s. 280 - 281.</ref> "[[İmam Zaman Namazı|İmam Zaman (a.f) namazı]]nın ardından okunan dua" unvanıyla getirilmiştir. Ancak bu duanın masumlardan nakledildiğine dair bir kaynak yoktur.<ref> Vesailu’ş Şia, c. 7, s. 435.</ref> [[İbn-i Meşhedi]]’nin '''el-Mezaru’l Kebir''' kitabında da İmam Zaman’ın (a.f) Serdabı’nın [[Ziyaret|ziyaret adabı]] babında, iki rekat [[Ziyaret Namazı|ziyaret namazı]] kılınması ve ardından da okunması için bu [[dua]] nakledilmiştir.<ref> el-Mezaru’l Kebir, s. 590.</ref> Bu dua [[Kef’emi]]’nin "Misbah" kitabında, "İmam Zaman’ın (a.f) zindana düşen ve bu duayı okuduktan sonra zindandan kurtulan birine öğrettiği dua" olarak zikredilmiştir.<ref> Misbah-ı Kef’emi, s. 176.</ref> Eminu’l İslam [[Tabersi]] “Kenuzu’n-Necah” kitabında bu duayı İmam Zaman’ın (a.f), öldürülmek korkusuyla Mekabir-i Kureyş’e (Kazimeyn) sığınan ve bu duanın bereketiyle kurtulan Muhammed b. Ahmed b. Leys’e rüyasında öğrettiği dua olarak getirmiştir.<ref> Biharu’l Envar, c. 53, s. 275.</ref> Mefatihu’l Cinan da bu duayı [[Kadir Gecesi|Ramazan ayının 23. gecesi]] amelleri babında "Hediyyetu’z-Zair" kitabından nakletmiştir.<br />

Ferec Duası üç bölümden oluşmaktadır:<br />

Duanın birinci bölümünde, halkın [[Gaybet-i Kubra|gaybet döneminde]] müptela olduğu büyük imtihanlara işaret edilmektedir.<br />

İkinci bölümde [[Resul-ü Kibriya]]’ya (s.a.a) ve onun pak [[Ehlibeyt]]ine (a.s) salat ve selam gönderdikten sonra müminlerin, onların sahip olduğu yüksek ve yüce makamları hasebiyle, emirlerine itaat etme gerekliliğini işlemektedir.<br />

Ferec kavramı, (Arapça) sözlükte “gam ve hüzünden kurtulmak ve ferahlamak” anlamına gelir.<ref> İbn-i Manzur, Lisanu’l Arab, c. 2, s. 343, "el-Ferec" kelimesi.</ref> [[Hadis]] kitaplarında ferec ve ferahlamanın hâsıl olması için zikredilen dua ve ameller, bu sözlük anlamını taşımaktadır. Allame Meclisi "[[Biharu’l Envar]]" kitabının 95. cildinin “Bab-ı Ed’iyyetu’l Ferec”te (Ferec Duaları Babı) bu konuyla ilgili 39 dua nakletmiştir.<br />

İlâhi, azum’el belâu ve berih’al hefâu v’en keşef’el ğitâu ve’n gata’er-recâu ve zâgati’l arzu ve muniet’is-semâu ve ente’l musteanu ve ileyke’l müştekâ ve aleyk’el muavvelu fiş-şiddeti ve’r-rehâ.<br />

Allâhum me salli elâ Muhammed’in ve âl-i Muhammed; uli’l emrillezine ferazte aleyna taetehum ve arreftena bi-zalike menziletehum fe-ferric enna bi-haggihim feracen âcilen gâriben kelemh’il basari ev huve egrabu yâ Muhammed’u, Yâ Aliyy, Yâ Aliyyu, Yâ Muhammed, ikfiyâni feinne kuma kâfiyan. Vensurâni feinne kuma nasirân.<br />

Allah’ım! Zulüm çoğalmıştır ve gizliler açığa çıkmıştır. Kapalı perde kalkmıştır ve ümitler yok olmuştur; yeryüzü daralmış, gökyüzü senin rahmetinden mahrum kalmıştır. Ey Allah’ım! Sen varsın ve ancak sen yardım edersin, yüce makamına şikâyet ediyoruz. Kolaylık ve zorlukta güvenimiz sensin.<br />

Allah’ım!Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.a) ve onun pak evladına rahmet et. O emir sahiplerine ki, onlara itaati bizler için farz etmiştin ve onların yüksek makamlarını bizlere tanıtmıştın. Onların yüzü suyu hürmetine bize ferahlık ver, acil ve yakın; tıpkı göz açıp kapama gibi ya da ondan daha yakın.<br />