Rivayî Tefsir: Revizyonlar arasındaki fark
→Rivayî Tefsirlerin Önemi ve Geçerliliği
M.khorshidi (mesaj | katkılar) |
M.khorshidi (mesaj | katkılar) |
||
| 7. satır: | 7. satır: | ||
== Rivayî Tefsirlerin Önemi ve Geçerliliği == | == Rivayî Tefsirlerin Önemi ve Geçerliliği == | ||
[[Müslüman]] müfessirlere göre İslam Peygamberi [[Vahiy|vahyi]] tebliğ etmenin yanı sıra [[Allah]]'ın (c.c) kelâmını tefsir, beyan etme ve açıklamakla da sorumluydu.<ref>Şeyh Tusi, el-Tibyan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 6, sayfa 398; Fahr Razi, el-Tafsir el-Kabir, Kahire, cilt 20, sayfa 57; Tebatebayi, el-Mizan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 12, sayfa 284; İbn-i Aşur, Tefsir et-Tahrir vel-Tenvir, 1984, cilt 14, s. 196.</ref> ayrıca alimler bu görüşlerini Nahl Suresi'nin 44. ve 64. ayetlerine dayandırmaktadırlar.<ref>Şeyh Tusi, el-Tibyan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 6, sayfa 398; Fahr Razi, el-Tafsir el-Kabir, Kahire, cilt 20, sayfa 57; Tebatebayi, el-Mizan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 12, sayfa 284; İbn-i Aşur, Tefsir et-Tahrir vel-Tenvir, 1984, cilt 14, s. 196.</ref> Buna göre [[Şii]] ve [[Sünnî]] müfessirler, [[Peygamber]]e (s.a.a) isnat edilen Rivayî Tefsirlerin veya sözlerin, doğruluğu ispat edilmesi koşuluyla en iyi ve en doğru tefsir türlerinden biri olduğuna inanırlar.<ref>İbn-i Aşur, Tefsir et-Tahrir vel-Tenvir, 1984, cilt 6, sayfa 47, cilt 14, sayfa 163-164.</ref> Şiiler, [[Sakaleyn hadisi]]ni delil göstererek Şii imamların rivayetlerini de Rivayî Tefsirlerin kaynağı olarak gösterilmesini kabul etmişlerdir.<ref>Ayazî, müfessirler: Hayatları ve metotları, 1414 h.k, s. 36-37.</ref> | [[Müslüman]] müfessirlere göre İslam Peygamberi [[Vahiy|vahyi]] tebliğ etmenin yanı sıra [[Allah]]'ın (c.c) kelâmını tefsir, beyan etme ve açıklamakla da sorumluydu.<ref>Şeyh Tusi, el-Tibyan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 6, sayfa 398; Fahr Razi, el-Tafsir el-Kabir, Kahire, cilt 20, sayfa 57; Tebatebayi, el-Mizan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 12, sayfa 284; İbn-i Aşur, Tefsir et-Tahrir vel-Tenvir, 1984, cilt 14, s. 196.</ref> ayrıca alimler bu görüşlerini [[Nahl Suresi]]'nin 44. ve 64. ayetlerine dayandırmaktadırlar.<ref>Şeyh Tusi, el-Tibyan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 6, sayfa 398; Fahr Razi, el-Tafsir el-Kabir, Kahire, cilt 20, sayfa 57; Tebatebayi, el-Mizan Fi Tafsir el-Kuran, Beyrut, cilt 12, sayfa 284; İbn-i Aşur, Tefsir et-Tahrir vel-Tenvir, 1984, cilt 14, s. 196.</ref> Buna göre [[Şii]] ve [[Sünnî]] müfessirler, [[Peygamber]]e (s.a.a) isnat edilen Rivayî Tefsirlerin veya sözlerin, doğruluğu ispat edilmesi koşuluyla en iyi ve en doğru tefsir türlerinden biri olduğuna inanırlar.<ref>İbn-i Aşur, Tefsir et-Tahrir vel-Tenvir, 1984, cilt 6, sayfa 47, cilt 14, sayfa 163-164.</ref> Şiiler, [[Sakaleyn hadisi]]ni delil göstererek Şii imamların rivayetlerini de Rivayî Tefsirlerin kaynağı olarak gösterilmesini kabul etmişlerdir.<ref>Ayazî, müfessirler: Hayatları ve metotları, 1414 h.k, s. 36-37.</ref> | ||
Rivayî Tefsirlerinin önemine rağmen, müfessirler bahsi geçen [[hadis]]ler arasında sahabeden birinin statüsünü ve itibarını (faziletini) yükseltmek veya o makamları reddetmek amacıyla tahrif edilmiş uydurma rivayetlerin bulunduğuna da inanmaktadırlar.<ref>el-Kaşib'in ödülü hakkında bilgi, yorum ve yorumcular, 1418-1419 h.k, cilt 2, sayfa 3556</ref> [[Tevbe Suresi]]'nin 113. [[Ayet]]inin kimim için nüzul olduğu hakkındaki Rivayî Tefsirleri, Sünnî müfessirler Taberî ve Buhârî'nin uydurma saydıkları durumlardan biri olarak kabul edilmektedir.<ref>Buhari, Sahih Buhari, 1401 H. Kameri, cilt 5, s. 208; Teberi, Came 'el-Bayan, 1322-1330 H. Kameri, cilt 7, s. 30.</ref> Yukarıdaki vahyin Rivayî Tefsirine göre Tevbe Suresi'nin 113. ayeti, İmam Ali'nin (a.s) babası Ebu Talib hakkında vahyedildiği kabul edilir ve ömrünün sonuna kadar şirk içinde olduğunu gösterir. Teberi ve Buhari, Ebu Talib'in hicretten üç yıl önce vefat ettiğini belirtmekle birlikte bu ayetin hicretin dokuzuncu yılında nazil olduğuna da inanırlar.<ref>Buhari, Sahih Buhari, 1401 H. Kameri, cilt 5, s. 208; Teberi, Came 'el-Bayan, 1322-1330 H. Kameri, cilt 7, s. 30.</ref> Araştırmacılar bu tür Rivayî Tefsirlerin genellikle sonradan Müslüman olmuş Yahudiler tarafından uydurulduğuna savunmaktadırlar ve ayrıca bu tür sahte rivayetlere de İsrailiyat “اسرائیلیات” denir.<ref>Bakınız: Zehebi, Yorum ve Hadislerde İsrailliler, 1405 H., s. 19.</ref> | Rivayî Tefsirlerinin önemine rağmen, müfessirler bahsi geçen [[hadis]]ler arasında sahabeden birinin statüsünü ve itibarını (faziletini) yükseltmek veya o makamları reddetmek amacıyla tahrif edilmiş uydurma rivayetlerin bulunduğuna da inanmaktadırlar.<ref>el-Kaşib'in ödülü hakkında bilgi, yorum ve yorumcular, 1418-1419 h.k, cilt 2, sayfa 3556</ref> [[Tevbe Suresi]]'nin 113. [[Ayet]]inin kimim için nüzul olduğu hakkındaki Rivayî Tefsirleri, Sünnî müfessirler Taberî ve Buhârî'nin uydurma saydıkları durumlardan biri olarak kabul edilmektedir.<ref>Buhari, Sahih Buhari, 1401 H. Kameri, cilt 5, s. 208; Teberi, Came 'el-Bayan, 1322-1330 H. Kameri, cilt 7, s. 30.</ref> Yukarıdaki vahyin Rivayî Tefsirine göre Tevbe Suresi'nin 113. ayeti, İmam Ali'nin (a.s) babası Ebu Talib hakkında vahyedildiği kabul edilir ve ömrünün sonuna kadar şirk içinde olduğunu gösterir. Teberi ve Buhari, Ebu Talib'in hicretten üç yıl önce vefat ettiğini belirtmekle birlikte bu ayetin hicretin dokuzuncu yılında nazil olduğuna da inanırlar.<ref>Buhari, Sahih Buhari, 1401 H. Kameri, cilt 5, s. 208; Teberi, Came 'el-Bayan, 1322-1330 H. Kameri, cilt 7, s. 30.</ref> Araştırmacılar bu tür Rivayî Tefsirlerin genellikle sonradan Müslüman olmuş Yahudiler tarafından uydurulduğuna savunmaktadırlar ve ayrıca bu tür sahte rivayetlere de İsrailiyat “اسرائیلیات” denir.<ref>Bakınız: Zehebi, Yorum ve Hadislerde İsrailliler, 1405 H., s. 19.</ref> | ||