Medinetu’l İlm Hadisi: Revizyonlar arasındaki fark

'''Medinetu’l İlm Hadisi''' veya '''İlmin Şehri Hadisi'''; "Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır." hadisidir ([[Arapça]]: '''حديث مدينة العلم‎''') [[İslam Peygamberi]]nin (s.a.a) [[İmam Ali]] (a.s) hakkında buyurduğu ve [[Hz. Ali]]’nin (a.s) Allah Resulünden sonraki dinî otoritesinin kanıtıdır ve aynı zamanda diğer [[sahabe]]lerden üstün ve bilgili olduğunu da açıkça beyan eden bir [[hadis]]tir.

“Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır. O zaman ilim isteyen kapıya gelsin.”<ref> Hakim Nişaburi, c. 3, s. 126.</ref><br />

“Ben ilim şehri ve Ali’de onun kapısıdır. O zaman kim ilim irade ederse (isterse) kapısından girsin.”<ref> İbn. Abdulber, c. 3, s. 1102.</ref>  <br />

“Ben hikmet eviyim. Ali de onun kapısıdır.”<ref> Tirmizi, c. 5, s. 637.</ref><br />

“Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır” hadisi [[Şia]]’nın bakışında [[mütevatir]] ve [[Muhammed b. Ceriri Taberi]], [[Hakim Nişaburi]], [[Hatib-i Bağdadi]] ve Celaluddin [[Suyuti]] gibi [[Ehlisünnet]] alimleri bakışında ise [[hasen]] ve [[sahih]]tir. [[El-Gadir]]<ref> Emini, c. 6, s. 78 - 79.</ref> kitabında Ehlisünnet [[hadisçiler]]inden bu hadisin hasen ve sahih olduğunu kabul eden yirmi bir kişinin ismi kaydedilmiştir.

* Hafız Yahya b. Muin Bağdadi<ref> Hakim Nişaburi, c. 3, s. 138.</ref>

* Şeybani<ref> Hakim Nişaburi, c. 3, s. 138.</ref>

* Tirmizi<ref> İbni Esir, c. 7, s. 437.</ref>

* Hakimi Nişaburi<ref> c. 3, s. 137.</ref>

* Bağdadi<ref> Tarih Bağdad, c. 4, s. 348.</ref>

* İbni Abdulber<ref> el-İstiab, Üçüncü bölüm, s. 1102.</ref>

* İbni Megazili<ref> s. 80.</ref>

* İbni Esir<ref> Tarih Bağdad, c. 9, s. 473.</ref>

* İbni Sebbag-ı Maliki<ref> s. 36.</ref>

* Suyuti<ref> Camiu’s Sagir, c. 1, s. 415, hadis 2705.</ref> Alusi<ref> Zariat Suresinin zımninde, 1. ayet.</ref>

Bütün [[Ehlibeyt]] (a.s), Sahabe ([[Ebu Bekir]], [[Ömer]] ve [[Osman]] dâhil) ve [[Tabiin]] ilahî hükümlerde İmam Ali (a.s) ile meşveret etmiş ve İmam Ali’nin (a.s) ilim, hikmet ve faziletini itiraf etmişlerdir. “Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır” hadisi, aslında İmam Ali’nin (a.s) azamet ve faziletine delalet eden konulardan yalnızca bir tanesidir. Zira İmam Ali’nin (a.s) makamı Allah ve Resulünün (s.a.a) yanında daha fazla ve daha yücedir.<ref> Genci, s. 220 – 222 ve 223.</ref>

“Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır” hadisini reddedebilecek hangi delil vardır?!  Bu hadisi zayıf sayanlar “Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır” hadisinin kesin ve sahih senetleri karşısında hiçbir delil ve kanıt sunamamışlardır.<ref> Suyuti, el-Lealiyi’l-Mesnu’e, c. 1, s. 155 ve 333.</ref>

=== İbni Hacer Askalani ===

“Ben ilmin şehriyim ve Ali onun kapısıdır” hadisinin çok sayıda ve çeşitli senetleri bulunmaktadır ve bu hadisi zayıf saymak doğru değildir.<ref> İbni Hacer Askalani, c. 2, s. 155.</ref>

Ömer her zaman, İmam Ali’nin (a.s) olmadığı bir zamanda ilmî bir sorunla karşı karşıya kalmaktan Allah’a sığınırdı. Ayrıca Ömer şöyle derdi: Eğer Ali b. Ebi Talip (a.s) olmasaydı, Ömer helak olurdu.<ref> İbni Abdulbirr, c. 3, s. 39.</ref>

Ali b. Ebi Talip’in (a.s) halk arasında peygamberin sünnetini en iyi bilen kişi olduğunu bilin.<ref> İbni Abdulbirr, c. 3, s. 462.</ref>

=== İbni Abbas ===

Allah’a andolsun ki, ilmin onda dokuzu Ali’ye (a.s) verilmiştir. Geri kalan onda biri hususunda da Ali insanlarla ortaktır.<ref> İbni Abdulbirr, c. 3, s. 40.</ref>

Şüphesiz ki [[Kur’an]] yedi harf üzere nazil olmuştur. Her harfin bir zahiri ve bir de batını vardır. Kur’an’ın zahir ve batın ilmi ise Ali’nin (a.s) yanındadır.<ref> Ebu Naim İsfahani, c. 1, s. 65.</ref> [[Medine]] ehlinden, farzlar konusunda en bilgili kişi Ali b. Ebi Talip'tir.<ref> Emini, c. 3, s. 91.</ref>

[[Muaviye]] karşılaştığı sorunları İmam Ali’ye sormak için yazardı. İmam Ali’nin (a.s) [[şehadet]] haberini duyunca şöyle dedi: [[Ebu Talib|Ebi Talip]]’in oğlunun (İmam Ali) ölümüyle, [[fıkıh]] (Dinde derin düşünce) ve ilim öldü.<ref> İbn Abdulbirr, c. 2, s. 463.</ref>

* Alusi, Ruhu’l Meani, Daru İhyau’t Turasu’l- Arabi, Beyrut.

* İbni Esir el-Cezeri, Mucemu Camiu’l Usul fi Ehadisi’r Resul, Tahkik: Muhammed el-Fagi, Daru İhyau’t Turasu’l Arabi, Beyrut.

* İbni Hacer Askalani, Lisanu’l Mizan, Müessesetü el-A’lemi li’l Metbuat – Beyrut.

* İbni Sebbag-ı Maliki, el-Fusulu’l Muhimme, Tahkik: Sami el-Gariri, Daru’l Hadis, Kum.

* İbni Abdulbirr, el-İstiyab, Tahkik: Ali Muhammed Bicavi, Daru’l Ciyl, Beyrut.

* İbni Megazili, Menakıbı Ali b. Ebi Talip, Mektebetu İslamiye, Tahran.

* Bağdadi, Tarihi Bağdat, Daru’l Kutubu’l İlmiye, Beyrut.

* Tirmizi, el-Caimu’s Sahih, Tahkik: Ahmed Muhammed Şakir, Merkezi İttilaat ve Medariki İslami.

* Hakim Nişaburi, el-Müstedrek ale’s Sahiheyn, Tahkik: Mustafa Abdulkadir Ata, Daru’l Kutubu’l İlmiye, Beyrut.

* Zerendi, Nazm-ı Dureru’s Simteyn, Hasan Bircendi, Mecmei Cihaniyi Ehlibeyt, Tahran.

* Suyuti, Camiu’s Sagir, Daru’l Fikr, Beyrut.

* Suyuti, el-Lealiyu’l-Mesnua fi’i Ehadisi’l Movzua, Tahkik: Ebu Abdurrahman Salah b. Muhammed b. Uveyze. Daru’l Kutubu’l İlmiye, Beyrut.

* Taberi, Tehzibu’l-Asar, Tahkik: Mahmud Muhammed Şakir, Metbaatu’l Medeni, Kahire.

* Genci Şafii, Kifayetu’t Talib, Daru İhyau’t-Turas, Beyrut.

{{Ehlibeytin Faziletleri}}