Anonim kullanıcı
Mikdad bin Amr: Revizyonlar arasındaki fark
düzenleme özeti yok
imported>Bagir Değişiklik özeti yok |
imported>Bagir Değişiklik özeti yok |
||
| 39. satır: | 39. satır: | ||
{{İslam Tarihi}} | {{İslam Tarihi}} | ||
'''Mikdâd b. Esved''' diye meşhur olan '''Mikdâd b. Amr''' ( | '''Mikdâd b. Esved''' diye meşhur olan '''Mikdâd b. Amr''' (Arapça: '''المقداد بن عمرو''') [[Hz. Resulullah]]’ın (s.a.a) ileri gelen ashabından, [[İmam Ali]]’nin (a.s) ilk [[Şia]]larından ve Hz. Peygamberin tüm savaşlarına katılan büyük sahabelerden biridir. Hz. Mikdâd (r.a), Hz. Peygamber Efendimizin (s.a.a) 4 kişi hakkında buyurduğu hadiste geçen sevilmesi gereken kişilerden biridir. | ||
== Nesebi, Doğumu ve Ölümü == | == Nesebi, Doğumu ve Ölümü == | ||
| 53. satır: | 53. satır: | ||
Mikdâd b. Esved diye ünlenen Mikdâd bin Amr bin Sa’lebe (Hicretten 37 yıl önce- [[hicrî]] 33) Medine yakınlarda vefat etmiş ve [[Medine]]’ye getirilerek orada defnedilmiştir.<ref>el-Emîn, A'yânü’ş-Şîa,, c. 10, s. 134; Belâzürî, Ensâbü’l-Eşrâf, c. 1, s. 204; Ziriklî, el-A'lâm, c. 7, s. 282.</ref><br /> | Mikdâd b. Esved diye ünlenen Mikdâd bin Amr bin Sa’lebe (Hicretten 37 yıl önce- [[hicrî]] 33) Medine yakınlarda vefat etmiş ve [[Medine]]’ye getirilerek orada defnedilmiştir.<ref>el-Emîn, A'yânü’ş-Şîa,, c. 10, s. 134; Belâzürî, Ensâbü’l-Eşrâf, c. 1, s. 204; Ziriklî, el-A'lâm, c. 7, s. 282.</ref><br /> | ||
Cahiliyet döneminde Hadramut’ta sakin olan Mikdâd, orada yaşanan düşmanlıktan dolayı [[Mekke]]’ye kaçmış ve orada Abdüyegûs’ün evlatlığı olmuştur. Bundan dolayı kendisine Mikdâd bin Esved demeye başlamışlardır. Ancak: ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ ; '''“Onları (evlat edindiklerinizi) babalarına nispet ederek çağırın”''' ayeti kerimesi nazil olduktan sonra Mikdâd bin Amr olarak anılmaya başlanmıştır.<ref>Ziriklî, el-A'lâm, c. 7, s. 282.</ref> | |||
== Hz. Resulullah Dönemi (s.a.a) == | == Hz. Resulullah Dönemi (s.a.a) == | ||
Mikdâd, Hz. Resulullah’ın (s.a.a) kahraman sahabelerinden ve Müslümanlıklarını izhar eden ilk 7 kişiden biridir.<ref>Ziriklî, el-A'lâm, c. 7, s. 282.</ref><br /> | Mikdâd, Hz. Resulullah’ın (s.a.a) kahraman sahabelerinden ve Müslümanlıklarını izhar eden ilk 7 kişiden biridir.<ref>Ziriklî, el-A'lâm, c. 7, s. 282.</ref><br /> | ||
Habeşistan'a hicret eden üçüncü grup Müslümanlardandır. Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.a) hicret etmeden önce Mekke’ye dönmüş ve Mekke’den [[Medine]]’ye hicret etmiştir. Hz. Resulullah’ın (s.a.a) [[Bedir gazvesi]] dahil tüm savaşlarına katılmıştır.<ref>Belâzürî, Ensâbü’l-Eşrâf, c. 1, s. 205.</ref><br /> | |||
Hz. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: ''“Allah, beni kendisinin de sevdiği dört kişiyi sevmem için emirde bulundu: Ali, Mikdâd, Ebû Zer ve Selmân.”''<ref>Ziriklî, el-A'lâm, c. 7, s. 282.</ref><br /> | Hz. Resulullah (s.a.a) şöyle buyurmuştur: ''“Allah, beni kendisinin de sevdiği dört kişiyi sevmem için emirde bulundu: Ali, Mikdâd, Ebû Zer ve Selmân.”''<ref>Ziriklî, el-A'lâm, c. 7, s. 282.</ref><br /> | ||
| 65. satır: | 65. satır: | ||
== Osman Zamanında == | == Osman Zamanında == | ||
Ünlü tarihçi | Ünlü tarihçi Yakubi şöyle yazmaktadır: “Bazılarının rivayet ettiğine göre [[Osman]], biati gerçekleşen o gün yatsı [[namaz]]ı için geç saatlerde önünde mum yaktıkları halde dışarı çıktı. Mikdâd bin Amr onunla karşılaştı ve ona şöyle dedi: “Bu bidat de nedir?”<ref>Yakûbî, Târîhu’l-Ya'kûbî, c. 2, s. 54.</ref><br /> | ||
Yakûbî devamında şöyle yazmaktadır: “Bazı insanlar Ali bin Ebu Talib’i (a.s) kabul etmiş ve Osman’a kötü sözler söylüyorlardı. Birisinden rivayet edildiğine göre o kişi şöyle diyordu: ‘Allah Resulünün (s.a.a) mescidinde oturmuştum birden dizleri üzerine oturmuş ve sanki dünyalar onunmuş ve kaybetmiş gibi sızlanarak şöyle diyen birini gördüm:<br /> | Yakûbî devamında şöyle yazmaktadır: “Bazı insanlar Ali bin Ebu Talib’i (a.s) kabul etmiş ve Osman’a kötü sözler söylüyorlardı. Birisinden rivayet edildiğine göre o kişi şöyle diyordu: ‘Allah Resulünün (s.a.a) mescidinde oturmuştum birden dizleri üzerine oturmuş ve sanki dünyalar onunmuş ve kaybetmiş gibi sızlanarak şöyle diyen birini gördüm:<br /> | ||
: | :“Kureyş’e hayret doğrusu! Hilafeti Peygamberin [[Ehlibeyt]]inden aldılar. Oysa onlar ilk müminler, Peygamberin amca oğlu, insanların en bilgilisi, [[Allah]]’ın dininde en fakih olan, [[İslam]] yolunda en çok güçlük çeken, yolu en iyi tanıyan, sıratı müstakime herkesten daha iyi hidayet edicidir. Allah’a ant olsun ki tahir (temiz) ve pak olan, hidayet edici ve hidayet bulmuşlardan hilafeti çaldılar. Ne ümmetin maslahatını ne de gidişatta doğru ve hak olanı istediler. Lakin onlar dünyayı [[ahiret]]e tercih ettiler. Öyleyse zalimler topluluğunun canı cehenneme, helak olsunlar.”<br /> | ||
Sonra ikisine doğru yaklaştım ve şöyle dedim:<br /> | Sonra ikisine doğru yaklaştım ve şöyle dedim:<br /> | ||
| 81. satır: | 81. satır: | ||
— Dedi ki: Ey benim kardeşimin oğlu! Bu iş için bir veya iki kişi yeterli değildir.<br /> | — Dedi ki: Ey benim kardeşimin oğlu! Bu iş için bir veya iki kişi yeterli değildir.<br /> | ||
Sonra dışarı çıktım. Dışarıda Ebû Zer’i gördüm ve olayı ona anlattım. O da şöyle dedi: “Mikdâd kardeşim doğru söylemiş.” Sonra | Sonra dışarı çıktım. Dışarıda Ebû Zer’i gördüm ve olayı ona anlattım. O da şöyle dedi: “Mikdâd kardeşim doğru söylemiş.” Sonra Abdullah bin Mesud’un yanına gittim ve durumu ona da anlattım. O da şöyle dedi: “Bize de söylendi ve bizler bir kusur da bulunmadık.”<ref>Yakûbî, Târîhu’l-Ya'kûbî, c. 2, s. 54, 55.</ref> | ||
== Kaynakça == | == Kaynakça == | ||