Kamer Suresi: Revizyonlar arasındaki fark

Surenin bir diğer adı yine aynı münasebetle “İkterabet” veya “İkterabetis sâatu”dır. Bazı rivayetlerde nakledildiğine göre bu sure [[Tevrat]]’ta “Mubeyyeze” {{Ref|Beyaz kökünden beyazlık ve aydınlık manasında.| Dipnot 1}}adıyla geçmiştir. <ref> Daneşname-i Kur'an ve Kur'an Pejuhi، c2، s 1253.</ref>

Bu sure [[kıyamet]] sahnelerini beyan etmekte, inkârcı, heva ve heves taraftarlarına hüccet ve kanıtın tamamlanması için ayın yarılışına, hakla olan inatlaşmalarına ve kıyamette nasıl bir araya getirileceklerine işaret etmektedir. Geçmişte yaşamış [[Nuh]], Ad, [[Semud]], [[Lut]] ve [[Firavun]] kavimlerinin inkâr ve küfrünü anlatmakta ve peygamberlerinin sözlerini dinlemeyerek Allah’ın azabına müstahak olduklarına değinmektedir. Ayrıca cennetliklerin bazı makam ve derecelerini anlatmaktadır.<ref>Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1254.</ref>

Bu ayet-i kerimenin tefsirinde şu şekilde bir açıklamada bulunulmuştur: Kur’an-ı kolaylaştırmaktan maksat şudur; Yani Yüce Allah, Kur’an-ı Kerim-i öyle bir şekilde beyan etmiştir ki genel ve özel insanlar rahatlıkla onu anlayabilir. Tüm insanlar fert-fert olarak kendi anlama kapasiteleri ölçüsünce Kur’an’dan bir şeyler anlayabilir. <ref>Tabatabai, el-Mizan, Tercüme, h.ş 1374, c 19, s 113.</ref>

Gerçekte uyarı ve müjdeleri açık, net ve sarih, öyküleri gerçek ve içeriği zengin, delil ve kanıtları güçlü ve sağlam, mantığı emin ve kararlı ve tesir etmek için gerekli tüm sözler Kur’an da toplanmıştır. <ref>Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, h.ş 1371, c 23, s 35.</ref>

Bu ayet-i kerimeler cennetliklere verilecek maddi (uçsuz bucaksız bağlar ve akan nehirler) ve manevi (güçlü ve muktedir olan Yüce Allah'a yakın olmak) nimetlerden bahsetmektedir.  

Takva ehline müjde makamında olan ayetler, iki özelliği kendinde barındırmaktadır: İlki şu ki; cennet doğruluk ve hakikat yeridir ve hiçbir beyhude ve batıl şey ona yol bulamaz ve Allah Teâlâ’nın tüm vaatleri orada aynen vuku bulacaktır.

Kamer suresini okumanın fazileti hakkında Allah Resulü’nden (s.a.a) şöyle bir hadis-i şerif nakledilmiştir: Her kim Kamer suresini bir gün aralıkla yani iki günde bir okursa yüzü ayın on dördünde ki dolunay gibi parlar vaziyette kıyamet sahnesine dâhil olur. Ve her kim Kamer suresini her gece okursa kıyamet günü yüzü bembeyaz parıldar. <ref>Tabersi, Mecmau’l-Beyan, c 9, s 307.</ref>

Yine aynı şekilde İbn-i Abbas, Peygamber Efendimiz’den (s.a.a) şöyle bir rivayet nakletmektedir: Kamer suresinin okuyan, Tevrat’ta ay yüzlü olarak adlandırılmıştır, yüzlerin ak ve kara olacağı gün, Kamer suresini okuyan şahsın yüzü nurlu ve ak olacaktır. <ref>Suyuti, Camiu’s-Sağir, c 2, s 234.</ref>

El-Burhan Tefsiri’nde Kamer suresini okumanın fazileti hakkında birtakım özellikler zikredilmiştir: Örneğin; halk nezdinde sevilen ve sayılan olur <ref>Behrani, el-Burhan Tefsiri, c 5, s 213.</ref> ve zor işler kolaylaşır. <ref>Behrani, el-Burhan Tefsiri, c 5, s 213.</ref>

*Ad kavminin peygamberin davetini kabul etmemesi, Ad kavminin şiddetli ve korkunç fırtına ve kasırgalarla azaba duçar edilmesi, 18-20. Ayet-i kerimeler.

*Semud kavminin peygamberlerin davetini kabul etmemesi, dişi deve mucizesi ve suyun bölüştürülmesi emri, devenin kesilmesi, Semud kavmine azabın nazil olması. 23-31. Ayet-i kerimeler.

*Lut kavminin peygamberin davetini kabul etmemesi, Lut kavminin taş yağmuruna tutularak azaba duçar olması ve Hz. Lut (a.s) ve ailesinin kurtuluşu, Hz. Lut’un azap gelmeden önce kavmini uyarması, Lut kavminin Hz. Lut’un (a.s) misafirlerine kötülük yapmaya kalkışması ve azaba duçar olmaları. 33-39. Ayet-i kerimeler.

*Firavun hanedanına peygamberlerin gönderilmesi, Firavun ve hanedanının Allah’ın ayetlerini yalanlamsı ve azaba duçar olmaları. 41 ve 42. Ayet-i kerimeler.

* Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.

*Tabersi, Fadıl bin Hasan, Mecmau’l-Beyan fi Tefsiri’l-Kur’an, Tercüme: B.stuni, Meşhet, Astan-i Kuds-i Razavi, h.ş 1390.

*Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, Tahran, Daru’l-Kutubi’l-İslamiye, Ononcu baskı, h.ş 1371.