Anonim kullanıcı
İmam Hasan Askeri (a.s): Revizyonlar arasındaki fark
→İmametinin Delilleri
imported>Bagir |
imported>Bagir |
||
| 110. satır: | 110. satır: | ||
İmam Hasan Askeri (a.s), Ömrünün çoğunu Samerra'da geçirmiştir. O hazret, ehlibeyt imamları (a.s) arasında hacca gidemeyen tek imamdır. Fakat Uyun-u Ahbaru'r-Rıza ve Keşfu'l-Gumme adlı eserlerde, o hazretten nakledilen bazı rivayetleri rivayet eden kişi veya kişiler, bu sözleri o hazretten Mekke'de duyduklarını söylemişlerdir.<ref>Şeyh Saduk, Uyun-u Ahbaru'r-Rıza (a.s), (1378 h.k) c.2, s. 135; Erbili, Keşfu'l-Gumme, (1405 h.k), c.3, s. 198.</ref> Ayrıca o hazretin bu Mekke seferine ilaveten Cürcan'a / Gorgan'a da gittiği haber verilmektedir.<ref>Kutbuddin Ravendi, El-Heraic ve'l-Ceraih, c.1, s.425-26; İbni Hamza Tusi, Es-Sakıb Fi'l-Menakıb, (1419 h.k), s.215. </ref> | İmam Hasan Askeri (a.s), Ömrünün çoğunu Samerra'da geçirmiştir. O hazret, ehlibeyt imamları (a.s) arasında hacca gidemeyen tek imamdır. Fakat Uyun-u Ahbaru'r-Rıza ve Keşfu'l-Gumme adlı eserlerde, o hazretten nakledilen bazı rivayetleri rivayet eden kişi veya kişiler, bu sözleri o hazretten Mekke'de duyduklarını söylemişlerdir.<ref>Şeyh Saduk, Uyun-u Ahbaru'r-Rıza (a.s), (1378 h.k) c.2, s. 135; Erbili, Keşfu'l-Gumme, (1405 h.k), c.3, s. 198.</ref> Ayrıca o hazretin bu Mekke seferine ilaveten Cürcan'a / Gorgan'a da gittiği haber verilmektedir.<ref>Kutbuddin Ravendi, El-Heraic ve'l-Ceraih, c.1, s.425-26; İbni Hamza Tusi, Es-Sakıb Fi'l-Menakıb, (1419 h.k), s.215. </ref> | ||
== | == İmamet Müddeti ve Delilleri == | ||
İmam Hasan Askeri (a.s), 6 yıl (254-260 h.k yıllarında) ümmete imamlık görevini üstlenmiştir. İmam Hadi'nin (a.s) şehadetinden sonra imam Hasan b. Ali El-Askeri'nin (a.s) imam olduğunun en önemli delili, babası imam Hadi'nin (a.s) o hazret hakkında vasiyeti ve konuyla ilgili kendisinden nakledilen rivayetlerdir.<ref>Şeyh Tusi, El-Gaybet, (1398 h.k) s. 120-122; Erbili, Keşfi'l-Gumme, (1381 h.k) c.2, s.404-407.</ref> | |||
[[Şeyh Müfid]], İrşad adlı eserinde konuyla ilgili olarak on'un üzerinde rivayet ve mektup nakletmiştir.<ref>Müfid, El-İrşad, (1413 h.k) c.2, s. 314-320.</ref> İmam Hadi'nin yarenleri ve Şiilerin çoğunluğu, o hazretin şehadete ulaşmasının hemen ardından, imam unvanıyla imam Hasan Askeri'ye (a.s) müracaat etmişlerdir.<ref>Caferiyan, Hayat-ı Fikri ve Siyasi-yi İmaman-ı Şia, (1381 h.ş) s. 537</ref> Fakat küçük bir azınlık imam Hadi'nin (a.s) diğer oğlu Cafer b. Ali'yi (Cafer-i Kezzab/Yalancı Cafer lakabıyla meşhur) imam olarak tanımışlardır. Bir başka gurup da İmam Hadi'nin (a.s) henüz hayatta olduğu zaman dünyadan göçmüş olan oğlu Seyit Muhammed'in imam olduğu kanaatinde sabit kaldılar.<ref>Eş'ari, El-Makalat ve'l-Firak, (1360 h.ş) s.101.</ref> | |||
Yine Şeyh Müfid'in yazdığına göre, değerli babası [[İmam Hadi]]’nin (a.s) [[şehadet]]inin ardından İmam Hasan Askeri’nin (a.s), [[imamet]]e ilişkin gerekli tüm fazilet ve erdemlere sahip olmasının yanı sıra, İmam Hadi’nin (a.s), o hazretin 11. imam olduğuna dair açıklaması<ref>El-Müfid, el-İrşad, Kum, Sait b. Cubeyr, s. 495, 1428.</ref> | |||
İmam Hasan | da imametine delalet etmektedir. [[Ali b. Ömer Nevfel]], İmam Hadi’den (a.s) şöyle nakletmektedir: | ||
“İmam Hadi (a.s) ile birlikte evinin bahçesinde idim. Oğlu Muhammed –Ebu Cafer- yanımızdan geçti. İmama arz ettim ki: Kurbanınız olayım! Bu sizden sonraki imamımız mıdır? Buyurdular ki: Benden sonraki imamınız, Hasan (a.s) olacaktır.”<ref>Kuleyni, Usul-u Kâfi, c. 1, s. 324.</ref> | |||
Şiiler arasında bir gurup menfaatçi kimseler vardı ve bunlar, Cafer-i Kezzab-ı desteklemenin menfaatleri açısından daha uygun olduğu düşüncesiyle, İmam Hasan Askeri'nin (a.s) imamlığı konusunda şüpheler ileri sürmekte ve o hazretin imamlığını eleştirmekte idiler. Bu bağlamda imam Hasan Askeri (a.s), babalarından hiç birinin kendisi kadar eleştiriye tabi tutulmadıklarını buyurmuşlardır. Bu gurup, ilmi açıdan yetersizliklerine rağmen, bazen imama sorular yönelttiklerini ve imamlara yaraşır tarzda cevaplar alamadıklarını iddia etmekteydiler. Bazen de imamdan aldıkları mektuplarda hatalı desturlar bulunduğunu iddia etmişlerdir. Onlar bazı durumlarda imamın giydiği elbiseye ve o hazretin giyiniş tarzına itirazlarda bulunmuşlardır. Hatta daha ileri gitmiş ve imamet konusuna ilişmişler ve imamın vekillerinin davranışlarına ve onlardan kaynaklı imamın kendisine sataşmışlardır. Yine imamın gönderdiği elçileri ve onların getirmiş oldukları desturları kabul etmiyorlardı. | |||
İmam (a.s), onların bu gibi davranışlarının devam etmesi ve emirlere uymamaları durumunda, ilahi nimetlerin kesilebileceğini belirtmiştir. Müderrisi Tabatabai, Şia toplumunun, sonuç itibariyle masum imamın huzurundan mahrum kalmalarının nedeninin, bu küfran-ı nimetler olduğu kanaatindedir.<ref>Müderrisi Tabatabai, Mekteb der Ferayendi Tekamül, (1374 h.ş) s. 93</ref> | |||
Son olarak, Mes’udi, [[İsnaaşeriyye]]'nin cumhurunun, İmam Hasan Askeri (a.s) ve oğlu [[İmam Mehdi]]’ye (a.f) tabi olduklarını ve bu grubun tarihte Kataiyye diye meşhur olduklarını yazmıştır.<ref>Mes’udi, Murucü’z- Zeheb, c. 4, s. 112.</ref> | |||
== Siyasi Şartlar == | |||
İmam Hasan Askeri'nin (a.s) imamet dönemi, Abbasi halifelerinden üç halife dönemine denk gelmektedir: Mutezz-i Abbasi (252-255 h.k), Muhtedi Abbasi (255-256 h.k) ve Mutemed-i Abbasi (256-279 h.k) | |||
== Şialar İle İlişkisi == | == Şialar İle İlişkisi == | ||