Seyyid Horasani: Revizyonlar arasındaki fark

'''Seyyid Horasani''' (Arapça: '''السّيّد الخراسانيّ'''), [[İmam Mehdi]]’nin (a.f) zuhur alametlerini anlatan rivayetlerde kendisinden bahsedilmiş İmam Mehdi’nin (a.f) yaren ve yardımcılarındandır. Bazı rivayetlerde sağ elinde bir alamet olduğu ve ordusu ile birlikte Şuayb b. Salih’in komutasında [[Süfyani]] ile aynı zamanda [[Kufe]]’ye doğru hareket edeceği ve Süfyani’nin ordusunu bozguna uğratacağı kaydedilmiştir.

Seyyid Horasani’nin soyu, özellikleri ve kıyamı hakkında belirsizlikler bulunmaktadır. Ne rivayetlerde bu konuda net bir bilgi ve ne de araştırmacı yazarlar arasında genel bir görüş vardır.<ref>Askuran websitesi.</ref><br />

Bazı rivayetlere göre, [[İmam Hasan (a.s)]] veya [[İmam Hüseyin]]’in (a.s) soyundan geldiği ve kendisinden “Haşimi Horasani” olarak bahsedilmektedir. Nurlu bir yüzünün olduğu ve yanağında ya da sağ elinde bir benin olduğu belirtilmiştir.<br />

Seyyid Horasani’nin kıyamı, beklenen Mehdi’nin (a.f) zuhur alamet ve nişanelerinden biri olarak kaydedilmiş ve rivayetlerin bütününden anlaşıldığı kadarıyla, kıyamının doğudan başlayarak Irak’a doğru olacağı anlaşılmaktadır. Ordusunun komutanlığını “Şuayb b. Salih” adlı birinin yapacağı; ordusu ile Süfyani ordusu arasında şiddetli çatışmaların yaşanacağı; sonunda savaşı Horasani’nin kazanacağı ve en sonunda [[İmam Mehdi]]’ye (a.f) biat edeceği belirtilmiştir.<ref>Biharu’l-Envar, c. 53, s. 15; Ali Kurani, Zuhur Asrı, ikinci baskı, 1379, Abbas Celali, s. 247.</ref><br />  

[[Horasan]] {{enot|Horasan Eyaleti, İran'ın kuzeydoğu ve doğusunda yer alan bölgeye verilen isim. Farsça bir kelime olan “Horasan”, "Güneşin yükseldiği yer" anlamına gelir. Horasan'da yoğunlukla Türkmenler ve Farslar yaşamaktadır. Eskiden Horasan bölgesi bugün İran, Afganistan, Tacikistan, Türkmenistan'ın ve Özbekistan'ın bazı bölgelerini kapsardı.}} yönünden siyah bayraklıların hareket etmesi, zuhur alametlerinden biri olarak sayılmıştır. Rivayetlerde şöyle yer almıştır: Üç şey [[İntizar Ferec|intizar-ı ferec]]ten sayılmıştır: “Şam ehli arasında ihtilafların oluşması, Horasan’dan siyah bayraklıların hareket etmesi ve Ramazan ayındaki korku.”<ref>El-Gaybet, s. 251.</ref> Bu siyah bayrakların sahipleri, Horasan yönünden hareket ettikten sonra kendilerini Kufe’ye ulaştırırlar ve İmam Mehdi (a.f) zuhur ettiğinde, ona biat etmesi için bir grubu ona doğru gönderirler.<ref>Şeyh Tusi, el-Gaybet, s. 452.</ref> Bu grup, kısa bir süre içinde Horasan ve [[Kufe]] yolunu kateder.<ref>Numani, el-Gaybet, s. 280.</ref><br />  

Bu siyah bayrakların Horasani’ye mi, yoksa bir başkasına mı ait olduğu konusunda, bazı rivayetlerde bu siyah bayrakların Horasan’da [[Ben-i Haşim]]’den bir gence ait olduğu {{enot|İmam Muhammed Bakır’dan nakledilen şu rivayet gibi: “Ben-i Haşim’den bir gencin sağ elinin iç (bazı rivayetlerde sol elin) kısmında bir beni vardır. Bu kişi siyah bayraklarla Şuayb b. Salih ile birlikte Horasan’dan çıkacaktır.}} <ref>Kitabu’l-Fiten, c. 1, s. 312; İbn-i Tavus, Ali b. Musa, et-Teşrif bi’l-Minen fi Tarifi bi’l-Fiten, s. 120.</ref>, ancak başka rivayetlerde, bu kişinin “Hasani” adlı biri olduğu kaydedilmiştir.<ref>Biharu’l-Envar, c. 53, s. 15.</ref> Rivayetin devamında “Şuayb b. Salih”in onunla birlikte olduğu belirtilmiştir. Bundan dolayı, bazıları Ben-i Haşim’den olan o gencin (Seyyid Horasani) Seyyid Hasani olduğuna inanmaktadır.{{enot|Hasani onlara doğru gider… sonra o bayrakları Kufe’ye varana kadar taşır.}} <ref>El-Hidayetu’l-Kubra, s. 403.</ref>

Bazı rivayetlerde, “Hasani”nin çıkacağı yerin “Deylem” (İran İslam Cumhuriyeti'nde Buşehr Eyaleti'nin 9 ilçesinden birisidir) olduğu belirtilmiş {{enot|“O sırada o güzel yüzlü genç “Hasani” Deylem tarafından çıkacak sonra… çelikten imanları olan adamlar ona katılacaktır.”}} <ref>Huseybi, Hüseyin b. Hemedan, el-Hidayetu’l-Kubra, s. 403, Beyrut, el-Belağ, 1419 hk.</ref> ve Semerkant’tan hareket eden Şuayb b. Salih’e doğru yöneleceği<ref>El-Haraic ve’l-Ceraih, c. 3, s. 1155.</ref> sonra her ikisinin de Kufe’ye doğru gideceği belirtilmiştir. Ancak “Horasani”nin kıyam yerinin başlangıç noktasından bahsedilmemiş ve mücmel olarak doğudan kıyam edeceği beyan edilmiştir. {{enot|“Horasani” şarktan, “Süfyani” batıdan çıkacaktır. Her ikisi de bahse tutuşmuş atlar gibi Kufe’ye yetişmek için yarışırlar. Ben-i Abbas, onlardan birinin eliyle yok olacaktır. Öyle ki hatta onlardan bir kişi bile geride kalmayacaktır.”}} <ref>El-Gaybet, s. 255; Biharu’l-Envar, c. 52, s. 234.</ref><br />

Bazılarına göre şarktan maksat, [[İslam]] topraklarının olduğu yerlerdir ve Horasani’nin kıyam edeceği toprakların [[Müslüman]]ların yaşamadığı yerlere kadar uzamayacağı yönündedir.

2010 yılında [[İran İslam Cumhuriyeti]]nde “Zuhur çok yakındır” adlı belgesel içerikli bir filim yayınlandı. Filmin yapımcıları İran İslam Cumhuriyeti lideri [[Ayetullah Seyyid Ali Hamanei]]’yi “Seyyid Horasani”, Lübnan [[İslam]]i Direniş Hareketi Hizbullah Genel Sekreteri [[Seyyid Hasan Nasrallah]]’ın “Yemani” olduğu iddiasında bulunmuştur. Filmin yayınlanmasının ardından İran’da büyük tartışmalar yaşanmıştır. Mehdeviyet üzerine araştırma yapan bazı araştırmacılar, bu uygulama ve eşleştirmelerin doğru olmadığını ve yeterli delile sahip olmadığını ileri sürmüşlerdir.<ref>Tebyan Websitesi.</ref>-<ref>Tabnak Websitesi.</ref>

* Ali Kurani, Zuhur Asrı, Sazman-ı Tebligat-ı İslami, ikinci baskı, Tercüme: Abbas Celali.

* Şeyh Tusi, Muhammed b. Hasan, el-Gaybet, Muhakkik: Tahrani İbadullah, Nasih, Ali Ahmed, Kum, Daru’l-Maarif el-İslamiye, birinci baskı, 1411 hk.

* Ebu Abdullah Naim b. Hammad, Kitabu’l-Fiten, Kahire, Mektebetu’l-Tevhid, birinci baskı, 1412 hk.

* İbn-i Tavus, Ali b. Musa, et-Teşrik bil-Minen fi Tarifi bil-Fiten, Kum, Müessese Sahibu’l-Emr, birinci baskı, 1416 hk.

* Huseybi, Hüseyin b. Hamedan, el-Hidayetu’l-Kubra, Beyrut, el-Belağ, 1419 hk.

* Said b. Hibetullah, Kutbuddin Ravendi, el-Haraic ve’l-Ceraih, Kum, Müessese el-İmam Mehdi (a.f), birinci baskı, 1409 hk.

* Şeyh Mufid, Muhammed b. Muhammed, el-İrşad fi Marifeti Hüccecullah Ale’l-İbad, Kum, Kongre Şeyh Mufid, birinci baskı, 1413 hk.

* İbn-i Ebi Zeyneb Numani, Muhammed b. İbrahim, el-Gaybet, Muhakkik: Gaffari, Ali Ekber, Tahran, Neşr-i Saduk, birinci baskı, 1397 hk.

* Meclisi, Muhammed Bakır, Biharu’l-Envar, Beyrut, Daru İhya et-Turas el-Arabi, ikinci baskı, 1403 hk.