Beni Nadir Gazvesi: Revizyonlar arasındaki fark

'''Nadir oğulları Gazvesi''' ([[Arapça]]: '''غزوة بني النضير'''); [[Allah Resulü]]nün (s.a.a) [[Medine]] Yahudilerine karşı yaptığı [[gazve]]lerden birinin adıdır. [[Hicri Kameri 4. Yıl|Hicri kameri 4. yıl]]ın [[Rebiülevvel]] ayında meydana gelen bu savaş, [[Hz. Resulü Ekrem]]’in (s.a.a) Medine Yahudileri ile yaptığı ikinci savaştır.<ref> Vakıdi, Muhammed b. Ömer, Kitabu’l-Meğazi, c. 1, s. 363.</ref> [[Nadir oğulları]] kabilesi Medine’de sükûnet eden [[Kaynuka oğulları]] ve [[Kurayza oğulları]] kabileleri ile birlikte Allah Resulünün (s.a.a) müttefiklerinden sayılmaktaydılar; ancak her üçü de anlaşmalarını bozdular. Bu savaş [[Müslümanlar]]ın zaferi ve Nadir oğulları kabilesinin Medine’den sınır dışı edilmesiyle sonuçlanmıştır.

== Nadir oğulları Kabilesinin Medine’deki Geçmişi ==

: Ana Madde: [[Nadir oğulları]]

[[Dosya:Nadir oğulları Savaşı'nın Konumu.JPG|küçükresim|Nadir oğulları Savaşı'nın Konumu]]

[[İslam]]’dan önce Yesrib’e (Medine) yerleşen Nadir oğulları kabilesinin kökeni hakkında farklı rivayetler nakledilmektedir. Yakubi, Yahudi olan ve Nadir dağında ikamet etmeleri nedeniyle o dağın ismiyle anılan Nadir oğullarını [[Cüzam kabilesi]]nin bir taifesi bilmektedir.<ref> Yakubi, Tarihi Yakubi, c. 2, s. 49.</ref> Başka bir rivayete göre [[Harun b. İmran]]’ın neslinden bilinen bu kabile, [[Hz. Musa]]’nın (a.s) vefatından sonra ve Arram seli nedeniyle [[Evs]] ve [[Hazrec]] kabilelerinin [[Yesrib]]’e hicretinden önce o bölgeye yerleşmişlerdi.<ref> Ebu’l-Ferec İsfahani, c. 22, s. 343 – 344; İbn Esir, c. 1, s. 410.</ref> İbn Sa’d onların sükûnet yerini el-Gars nahiyesi (الغَرْس) olarak zikretmiştir.<ref> İbn Sa’d, c. 2, s. 57.</ref> Nadir oğulları kabilesi ve Medine’de yaşayan diğer Yahudiler büyük bir servet toplamışlardı. Evs ve Hazrec kabilelerinin Yahudilere galebe çalmak için [[Kassaniler]]’den yardım istemesi üzerine Kassaniler de bir ordu ile [[Hicaz]]’a gelerek Yahudilerin çoğunu öldürdü ve o zamandan sonra Evs ve Hazrec kabileleri Yahudilere egemen oldular.<ref> Ebu’l-Ferec İsfahani, c. 22, s. 344 – 345.</ref> Nadir oğulları kabilesi daha sonraları Evs ve Hazrec kabileleri arasında vuku bulan çatışmalarda, Evs kabilesinden yana olurdu.<ref> Halebi, c. 2, s. 264.</ref>

== Nadir oğullarının Ahitlerini Bozmaları ==

[[İslam]]’ın zuhuruna yakın günlerde ve [[Uhud Savaşı|Uhud savaşı]]ndan önce [[Nadir oğulları]] kabilesinin [[Ebu Süfyan]] ile irtibatı vardı.<ref> D. İslam, ikinci baskı, “Nadir” ve “Benu” kelimeleri.</ref> Allah Resulünün (s.a.a) Medine’ye hicretinden sonra Nadir oğulları kabilesi de diğer Yahudiler gibi Müslümanlarla barış imzalayarak, düşmanların Medine’ye saldırmaları durumunda Müslümanlarla birlikte savunma yapacaklarına ve Kureyş kafirlerine mali ve cani destekte bulunmayacaklarına ve onlarla ticari ilişkiden sakınacaklarına dair taahhütte bulundular.<ref> İbn Hişam, c. 2, s. 148 - 150.</ref> Ancak Nadir oğulları kabilesinin anlaşmayı bozması üzerine [[Hicri Kameri 4. Yıl|Hicri kameri 4. Yıl]]ın Rebiyülevvel ayında Nadir oğulları gazvesi meydana geldi.<ref> İbn Sa’d, c. 2, s. 57; Zehebi, s. 243.</ref> Bu yıl içinde, [[Bi’ri Maune]]’den dönmekte olan Ömer b. Ümeyye (kendilerine saldıracağını zannettiği) Peygamber’den eman alan Amir oğulları kabilesinden iki kişiyi öldürdü. Bunun üzerine [[Amir b. Tufeyl]] de Allah Resulünden (s.a.a) diyet talebinde bulundu.<ref> İbn Hişam, c. 3, s. 199; Halebi, c. 2, s. 263.</ref> [[Hz. Resulü Ekrem]] (s.a.a) diyeti ödemek için Amir oğullarının müttefiki olan Nadir oğullarından yardım istedi.<ref> İbn Sa’d, c. 2, s. 57; Taberi, c. 2, s. 551; Vakıdi, c. 1, s. 364.</ref> Nadir oğulları kabilesi peygambere (s.a.a) yardım etmeyi kabul etti, ancak kalenin yanında bulunan büyük bir taşı yuvarlayarak Allah Resulüne (s.a.a) suikast amacıyla [[Amr b. Cahhaş]]’ı görevlendirdi.<ref> İbn Hişam, c. 3, s. 199 - 200.</ref> [[Vahiy]] yoluyla onların bu hilesinden haberdar olan Hz. Resulü Kibriya (s.a.a), onlara silah haricindeki menkul mallarıyla Medine’den ayrılmaları ve her yıl sadece hurma hasadı zamanı geri dönmeleri için on gün mühlet verdi.<ref> Vakıdi, c. 1, s. 369.</ref>