Anonim kullanıcı
Gadir Hutbesi: Revizyonlar arasındaki fark
→Şia’nın Görüşü
imported>Moghaddami |
imported>Moghaddami |
||
| 769. satır: | 769. satır: | ||
== Şia’nın Görüşü == | == Şia’nın Görüşü == | ||
Şialara göre bu hadisteki Mevla kelimesi tasarruf hakkına sahip ve tasarrufta öncelikli anlamına gelmektedir. Hz. Resulü Ekrem’in (s.a.a) kendisi | Şialara göre bu hadisteki "Mevla" kelimesi tasarruf hakkına sahip ve tasarrufta öncelikli anlamına gelmektedir. [[Hz. Resulü]] Ekrem’in (s.a.a) kendisi [[Müslüman]]ların işlerinde tasarruf hakkına sahip olduğu ve öncelikli olduğu gibi [[Hz. İmam Ali]] de (a.s) bu önceliğe sahiptir. Konunun sıhhati için ilk olarak iki noktanın ispat edilmesi gerekmektedir:<br /> | ||
a) Mevla kelimesinin “tasarrufta öncelikli” anlamına gelmesi gerekmekte;<br /> | a) "Mevla" kelimesinin “tasarrufta öncelikli” anlamına gelmesi gerekmekte;<br /> | ||
b) Tasarrufta öncelikli olmak, imamet ve hilafet arasında irtibat ve gereksinimi de gerekli kılmaktadır.<ref>Fahri Razi, el-Erbain fi Usulu’d Din, c. 2, s. 283.</ref><br /> | b) Tasarrufta öncelikli olmak, [[imamet]] ve hilafet arasında irtibat ve gereksinimi de gerekli kılmaktadır.<ref>Fahri Razi, el-Erbain fi Usulu’d Din, c. 2, s. 283.</ref><br /> | ||
c) Bu kişilere göre, hadisin içindeki ve hadisle ilgili karineler “Mevla” kelimesinin bu hadiste yalnızca tasarruf hakkına sahip anlamında olduğudur. Hadisteki evla ve öncelikliğin ispatı ile imamet olayı da sabit olacaktır. Zira Araplar, evla kelimesini insanların sorumluluklarını üstlenen ve onlara emir vermenin geçerliliğini kabul ettikleri kişilere Mevla kelimesini kullanmaktadırlar.<ref>Şerif Murtaza, eş-Şafi, c. 2, s. 277.</ref> Eğer tasarrufta evla olmak sabit olursa, onun (Mevla’nın) evla olması Müslümanların yaşamının tüm kısımlarında da sabit olacaktır. Hz. Peygamberin (s.a.a) burada buyurduğu gibi:<br /> | c) Bu kişilere göre, hadisin içindeki ve hadisle ilgili karineler “Mevla” kelimesinin bu hadiste yalnızca tasarruf hakkına sahip anlamında olduğudur. Hadisteki evla ve öncelikliğin ispatı ile imamet olayı da sabit olacaktır. Zira Araplar, evla kelimesini insanların sorumluluklarını üstlenen ve onlara emir vermenin geçerliliğini kabul ettikleri kişilere Mevla kelimesini kullanmaktadırlar.<ref>Şerif Murtaza, eş-Şafi, c. 2, s. 277.</ref> Eğer tasarrufta evla olmak sabit olursa, onun (Mevla’nın) evla olması Müslümanların yaşamının tüm kısımlarında da sabit olacaktır. Hz. Peygamberin (s.a.a) burada buyurduğu gibi:<br /> | ||
“Peygamber, mü'minler için kendi nefislerinden daha evladır."<ref>Kur’an-ı Kerim, Ahazab Suresi, 6. Ayet. </ref>…”(33-6)<br /> | |||
Bu konunun ispatı için Şialar hadisin anlamının tahlil ve analizini yapmışlardır. Bu hadiste birkaç kere geçen Mevla kelimesi Allah’ın adlarından biri olan Veli kelimesinden türemiştir.<ref>İbn Manzur, c. 15, s. 407, veli maddesi. </ref>-<ref>Ezheri, c. 15, s. 324 – 327.</ref> Bu kelime birkaç anlamda kullanılmıştır. Veli kelimesi fail anlamında “Feil” vezninde kullanılmıştır<ref>Fuyumi, c. 1 – 2, s. 672.</ref> ve vali, hâkim, yönetici, idare eden, işlerde tasarruf eden ve veliyi nimet anlamlarına gelmektedir.<ref>İbn Faris, c. 6, s. 141.</ref> Bu kelime ayrıca: evla, daha layık, yakın, aralıksız, fasılasız<ref>Tureyhi, c. 1, s. 462.</ref>-<ref>Bestani, s. 985.</ref>-<ref>Firuz Abadi, s. 1209.</ref> ve dosta tabi olmak anlamlarında da kullanılmıştır.<ref>İbn Manzur, c. 15, s. 411.</ref>-<ref>Ezheri, c. 15, s. 322.</ref>-<ref>Tureyhi, c. 1, s. 464 – 465.</ref> | Bu konunun ispatı için Şialar hadisin anlamının tahlil ve analizini yapmışlardır. Bu hadiste birkaç kere geçen Mevla kelimesi Allah’ın adlarından biri olan Veli kelimesinden türemiştir.<ref>İbn Manzur, c. 15, s. 407, veli maddesi. </ref>-<ref>Ezheri, c. 15, s. 324 – 327.</ref> Bu kelime birkaç anlamda kullanılmıştır. Veli kelimesi fail anlamında “Feil” vezninde kullanılmıştır<ref>Fuyumi, c. 1 – 2, s. 672.</ref> ve vali, hâkim, yönetici, idare eden, işlerde tasarruf eden ve veliyi nimet anlamlarına gelmektedir.<ref>İbn Faris, c. 6, s. 141.</ref> Bu kelime ayrıca: evla, daha layık, yakın, aralıksız, fasılasız<ref>Tureyhi, c. 1, s. 462.</ref>-<ref>Bestani, s. 985.</ref>-<ref>Firuz Abadi, s. 1209.</ref> ve dosta tabi olmak anlamlarında da kullanılmıştır.<ref>İbn Manzur, c. 15, s. 411.</ref>-<ref>Ezheri, c. 15, s. 322.</ref>-<ref>Tureyhi, c. 1, s. 464 – 465.</ref> | ||