Zülsefinat (Lakap)
Zülsefinat, Şiilerin dördüncü imamı olan İmam Seccad’ın (a.s) lakaplarındandır. Bu ifade çok fazla namaz kılmaktan bedenindeki bazı bölgeler nasır tutmuş nasırlaşmış anlamında kullanılır.
İmam Seccad (a.s) çok sık namaz kıldığından anlında [1] ve bedenin muhtelif kesimlerinde secde izi oluşmuştur. Bu yüzden Zülsefinat lakabı ile de aınılmıştır. [2] Çünkü secde ettiği esnada bedenin belli bölgeleri Arapların tabiriyle tıpkı bir devenin dizleri gibi nasır tutmuştu.[3] Sefine devenin nasır tutmuş diz ve göğüs kısmı için kullanılan bir tabirdir.[4]
Biharul Envar’da aktarılan rivayetlere göre İmam Seccad’ın (a.s) uzuvlarında oluşan nasırlar çok fazla namaz kılmasından kaynaklanıyordu. [5] Yakubi’nin anlattığına göre Ali bin Hüseyin (a.s) her gün bin rekât namaz kılardı.[6] Ayrıca İlel-ül Şera’e İmam Muhammed Bakır’dan naklettiğine göre Dördüncü İmam yılda iki kez nasırları bedeninden kazıyıp temizlediği belirtilmiştir.[7] Secde ederken anlının yere değmesini engellediği için[8] topladığı nasırları şehadete eriştikten sonra cenazesi ile birlikte defnet. [9]
Aynı zamanda Haricilerin liderlerinden Abdullah bin Vehhab Rasbi[10] ve Ali bin Abdullah bin Abbas[11] da Zülsefinat lakabıyla bilinirler.[12]
Ayrıca Bakınız
Kaynakça
- ↑ Yakubi, Yakubi Tarihi, Daru-s Sadr, Cilt 2, Sayfa 303.
- ↑ Seduk, İlel Şeray'e, Cilt 1, Sayfa 233.
- ↑ Tebresi, İ'lamü-l Vuri, Hic. Kameri 1417, Cilt 1, Sayfa 480.
- ↑ İbn-i Menzur, Arap Lisanı, Cilt 13, Sayfa 78.
- ↑ Meclisi, Buharü-l Envar, Hic. Kam. 1404, Cilt 46, Sayfa 61.
- ↑ Yakubi, Yakubi Tarihi, Daru-s Sadr, Cilt 2, Sayfa 303.
- ↑ Seduk, İlel Şeray'e, Cilt 1, Sayfa 233.
- ↑ Hasibi, el Hidaytü-l Kebiri, Hic. Kameri 1385, Cilt 1, Sayfa 233.
- ↑ Meclisi, Biharul Envar, Hic. Kam. 1404, Cilt 46, Sayfa 61.
- ↑ Bilazeri, "أنساب الأشراف" insabu-l Şıraf, Hicri Kam. 1394, Cilt 2, Sayfa 360; Tebresi, , Milletler ve Krallar Tarihi, Hic. Kameri 1387, Cilt 5, Sayfa 75.
- ↑ Bilazeri, "أنساب الأشراف" İnsabu-l Şiraf, Hicri Kam. 1398, Cilt 4, Sayfa 71.
- ↑ İbn-i Ebi el-Hadid, Nehcül Belaga Şerhi, Hic. Kam. 1404, Cilt 10, Sayfa 76; Tebriz medresesi, Reyhanü-l Edeb, Cilt 1, Sayfa 255.
Bibliyografya
- İbn-i Menzur, Lisanü-l Arab, Tahkiki: Ahmed Farisi, Beyrut, Darü-l Fikr, Hicri Kameri 1414.
- İbn-i Ebi el-Hadid, Nehcül Belaga Şerhi, Hic. Kam. 1404, ;
- Bilazeri, "أنساب الأشراف" İnsabu-l Şiraf, Hicri Kam. 1398, .
- Bilazeri, "أنساب الأشراف" İnsabu-l Şiraf, Hicri Kam. 1398, .
- Hasibi, el Hidaytü-l Kebiri, Hic. Kameri 1385, .
- Seduk, İlel Şeray'e, Cilt 1, Sayfa 233. Hasibi, el Hidaytü-l Kebiri, Hic. Kameri
- Tebresi, İ'lamü-l Vuri, Hic. Kameri 1417, .
- Tebresi, , Milletler ve Krallar Tarihi, Hic. Kameri 1387,.
- Meclisi, Buharü-l Envar, Hic. Kam. 1404, .
- Tebrizi Medresesi, Mirza Muhammed Ali, Reyhanü-l Edeb, Tahran, Hayyam Yayınevi, Hicri Şemsi 1369.
- Yakubi, Yakubi Tarihi, Daru-s Sadr,.