Seyyid Horasani

Öncelik: b, kalite: c
linksiz
kategorisiz
navbox'siz
yönlendirmesiz
wikishia sitesinden
Şia İnançları
Teoloji
TevhidZati TevhidSıfati TevhidEfali Tevhidİbadette Tevhid
FüruuTevessülŞefaatTeberrük
Adalet (İlahi Fiiler)
Hüsn ve KubhBedaEmru'n Beyne'l Emreyn
Nübüvvet
Peygamberlerin İsmetiİslam Peygamberinin HatemiyetiGaybet İlmiMucizeKur’an’ın Tahrif Olmadığı
İmamet
İnançlarİmam'ın Tayin Edilmesinin Gerekliliğiİmamların İsmetiTekvini Velayetİmamların Gayb İlmiGaybet (Küçük Gaybet, Büyük Gaybet), İntizar, ZuhurRic'at
İmamlar
Mead
BerzahCismani MeadHaşirSıratAmel DefteriMizan
Belirgin Konular
EhlibeytOn Dört MasumTakiyeMerceiyyet

Seyyid Horasani (Arapça: السّيّد الخراسانيّ), İmam Mehdi’nin (a.f) zuhur alametlerini anlatan rivayetlerde kendisinden bahsedilmiş İmam Mehdi’nin (a.f) yaren ve yardımcılarındandır. Bazı rivayetlerde sağ elinde bir alamet olduğu ve ordusu ile birlikte Şuayb b. Salih’in komutasında Süfyani ile aynı zamanda Kufe’ye doğru hareket edeceği ve Süfyani’nin ordusunu bozguna uğratacağı kaydedilmiştir.

Horasani’nin Şahsiyet ve Karakteri

Seyyid Horasani’nin soyu, özellikleri ve kıyamı hakkında belirsizlikler bulunmaktadır. Ne rivayetlerde bu konuda net bir bilgi ve ne de araştırmacı yazarlar arasında genel bir görüş vardır.[1]

Bazı rivayetlere göre, İmam Hasan (a.s) veya İmam Hüseyin’in (a.s) soyundan geldiği ve kendisinden “Haşimi Horasani” olarak bahsedilmektedir. Nurlu bir yüzünün olduğu ve yanağında ya da sağ elinde bir benin olduğu belirtilmiştir.

Seyyid Horasani’nin kıyamı, beklenen Mehdi’nin (a.f) zuhur alamet ve nişanelerinden biri olarak kaydedilmiş ve rivayetlerin bütününden anlaşıldığı kadarıyla, kıyamının doğudan başlayarak Irak’a doğru olacağı anlaşılmaktadır. Ordusunun komutanlığını “Şuayb b. Salih” adlı birinin yapacağı; ordusu ile Süfyani ordusu arasında şiddetli çatışmaların yaşanacağı; sonunda savaşı Horasani’nin kazanacağı ve en sonunda İmam Mehdi’ye (a.f) biat edeceği belirtilmiştir.[2]

Siyah Sancaklıların Hareketi

Horasan [Not 1] yönünden siyah bayraklıların hareket etmesi, zuhur alametlerinden biri olarak sayılmıştır. Rivayetlerde şöyle yer almıştır: Üç şey intizar-ı ferecten sayılmıştır: “Şam ehli arasında ihtilafların oluşması, Horasan’dan siyah bayraklıların hareket etmesi ve Ramazan ayındaki korku.”[3] Bu siyah bayrakların sahipleri, Horasan yönünden hareket ettikten sonra kendilerini Kufe’ye ulaştırırlar ve İmam Mehdi (a.f) zuhur ettiğinde, ona biat etmesi için bir grubu ona doğru gönderirler.[4] Bu grup, kısa bir süre içinde Horasan ve Kufe yolunu kateder.[5]

Bu siyah bayrakların Horasani’ye mi, yoksa bir başkasına mı ait olduğu konusunda, bazı rivayetlerde bu siyah bayrakların Horasan’da Ben-i Haşim’den bir gence ait olduğu [Not 2] [6], ancak başka rivayetlerde, bu kişinin “Hasani” adlı biri olduğu kaydedilmiştir.[7] Rivayetin devamında “Şuayb b. Salih”in onunla birlikte olduğu belirtilmiştir. Bundan dolayı, bazıları Ben-i Haşim’den olan o gencin (Seyyid Horasani) Seyyid Hasani olduğuna inanmaktadır.[Not 3] [8]

Kıyamın Zaman ve Yeri

Rivayetlere göre “Horasani”, “Süfyani” ve “Yemani”nin her üçü de aynı yıl, aynı ay ve aynı günde (aynı anda) kıyam edecektir.[9] Bazı rivayetlerde, “Hasani”nin çıkacağı yerin “Deylem” (İran İslam Cumhuriyeti'nde Buşehr Eyaleti'nin 9 ilçesinden birisidir) olduğu belirtilmiş [Not 4] [10] ve Semerkant’tan hareket eden Şuayb b. Salih’e doğru yöneleceği[11] sonra her ikisinin de Kufe’ye doğru gideceği belirtilmiştir. Ancak “Horasani”nin kıyam yerinin başlangıç noktasından bahsedilmemiş ve mücmel olarak doğudan kıyam edeceği beyan edilmiştir. [Not 5] [12]

Bazılarına göre şarktan maksat, İslam topraklarının olduğu yerlerdir ve Horasani’nin kıyam edeceği toprakların Müslümanların yaşamadığı yerlere kadar uzamayacağı yönündedir.

Yeni Uygulamalar ve Eşleşmeler

2010 yılında İran İslam Cumhuriyetinde “Zuhur çok yakındır” adlı belgesel içerikli bir filim yayınlandı. Filmin yapımcıları İran İslam Cumhuriyeti lideri Ayetullah Seyyid Ali Hamanei’yi “Seyyid Horasani”, Lübnan İslami Direniş Hareketi Hizbullah Genel Sekreteri Seyyid Hasan Nasrallah’ın “Yemani” olduğu iddiasında bulunmuştur. Filmin yayınlanmasının ardından İran’da büyük tartışmalar yaşanmıştır. Mehdeviyet üzerine araştırma yapan bazı araştırmacılar, bu uygulama ve eşleştirmelerin doğru olmadığını ve yeterli delile sahip olmadığını ileri sürmüşlerdir.[13]-[14]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Askuran websitesi.
  2. Biharu’l-Envar, c. 53, s. 15; Ali Kurani, Zuhur Asrı, ikinci baskı, 1379, Abbas Celali, s. 247.
  3. El-Gaybet, s. 251.
  4. Şeyh Tusi, el-Gaybet, s. 452.
  5. Numani, el-Gaybet, s. 280.
  6. Kitabu’l-Fiten, c. 1, s. 312; İbn-i Tavus, Ali b. Musa, et-Teşrif bi’l-Minen fi Tarifi bi’l-Fiten, s. 120.
  7. Biharu’l-Envar, c. 53, s. 15.
  8. El-Hidayetu’l-Kubra, s. 403.
  9. Şeyh Mufid, el-İrşad, c. 2, s. 375.
  10. Huseybi, Hüseyin b. Hemedan, el-Hidayetu’l-Kubra, s. 403, Beyrut, el-Belağ, 1419 hk.
  11. El-Haraic ve’l-Ceraih, c. 3, s. 1155.
  12. El-Gaybet, s. 255; Biharu’l-Envar, c. 52, s. 234.
  13. Tebyan Websitesi.
  14. Tabnak Websitesi.
  1. Horasan Eyaleti, İran'ın kuzeydoğu ve doğusunda yer alan bölgeye verilen isim. Farsça bir kelime olan “Horasan”, "Güneşin yükseldiği yer" anlamına gelir. Horasan'da yoğunlukla Türkmenler ve Farslar yaşamaktadır. Eskiden Horasan bölgesi bugün İran, Afganistan, Tacikistan, Türkmenistan'ın ve Özbekistan'ın bazı bölgelerini kapsardı.
  2. İmam Muhammed Bakır’dan nakledilen şu rivayet gibi: “Ben-i Haşim’den bir gencin sağ elinin iç (bazı rivayetlerde sol elin) kısmında bir beni vardır. Bu kişi siyah bayraklarla Şuayb b. Salih ile birlikte Horasan’dan çıkacaktır.
  3. Hasani onlara doğru gider… sonra o bayrakları Kufe’ye varana kadar taşır.
  4. “O sırada o güzel yüzlü genç “Hasani” Deylem tarafından çıkacak sonra… çelikten imanları olan adamlar ona katılacaktır.”
  5. “Horasani” şarktan, “Süfyani” batıdan çıkacaktır. Her ikisi de bahse tutuşmuş atlar gibi Kufe’ye yetişmek için yarışırlar. Ben-i Abbas, onlardan birinin eliyle yok olacaktır. Öyle ki hatta onlardan bir kişi bile geride kalmayacaktır.”

Bibliyografi

  • Ali Kurani, Zuhur Asrı, Sazman-ı Tebligat-ı İslami, ikinci baskı, Tercüme: Abbas Celali.
  • Şeyh Tusi, Muhammed b. Hasan, el-Gaybet, Muhakkik: Tahrani İbadullah, Nasih, Ali Ahmed, Kum, Daru’l-Maarif el-İslamiye, birinci baskı, 1411 hk.
  • Ebu Abdullah Naim b. Hammad, Kitabu’l-Fiten, Kahire, Mektebetu’l-Tevhid, birinci baskı, 1412 hk.
  • İbn-i Tavus, Ali b. Musa, et-Teşrik bil-Minen fi Tarifi bil-Fiten, Kum, Müessese Sahibu’l-Emr, birinci baskı, 1416 hk.
  • Huseybi, Hüseyin b. Hamedan, el-Hidayetu’l-Kubra, Beyrut, el-Belağ, 1419 hk.
  • Said b. Hibetullah, Kutbuddin Ravendi, el-Haraic ve’l-Ceraih, Kum, Müessese el-İmam Mehdi (a.f), birinci baskı, 1409 hk.
  • Şeyh Mufid, Muhammed b. Muhammed, el-İrşad fi Marifeti Hüccecullah Ale’l-İbad, Kum, Kongre Şeyh Mufid, birinci baskı, 1413 hk.
  • İbn-i Ebi Zeyneb Numani, Muhammed b. İbrahim, el-Gaybet, Muhakkik: Gaffari, Ali Ekber, Tahran, Neşr-i Saduk, birinci baskı, 1397 hk.
  • Meclisi, Muhammed Bakır, Biharu’l-Envar, Beyrut, Daru İhya et-Turas el-Arabi, ikinci baskı, 1403 hk.