Sefine Hadisi

Öncelik: aa, kalite: c
linksiz
wikishia sitesinden
(Sefine hadisi sayfasından yönlendirildi)

Sefine hadisi (Arapça: حدیث السفینة), Hz. Resul-ü Kibriya (s.a.a) Efendimizin İslam ümmetine kendi Ehlibeyt'ini kurtuluş gemisi olarak tanıttığı meşhur hadislerdendir.

Hadisin Şia Kaynaklarındaki Metni

Güvenilir Şii kaynaklarında yer alan “Sefine” (Gemi) hadisini, Ebu Zer Gaffari (r.a) Hz. Peygamber Efendimizden (s.a.a) şu şekilde nakletmiştir:

«إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِیکُمْ کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوحٍ، مَنْ دَخَلَهَا نَجَی، وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ»

“Kuşkusuz Ehlibeyt'imin aranızdaki misali, Nuh’un gemisi gibidir; kim ona dâhil olursa (binerse), kurtulur ve kim de ondan uzak durursa, boğulur.”[1] -[2] -[3] -[4] -[5] -[6]

Hadisin Sünni Kaynaklarındaki Metni

Bu hadis, Ehlisünnet kaynaklarında da zikredilmiştir.[7] Örneğin Ehlisünnet'in büyük muhaddislerinden Hâkim Nişaburi, Sefine hadisinin metnini kitabında şu şekilde nakletmiştir:

قال رسول الله: مَثَلُ اهل بیتی مَثَل سفینة نوح، من رکبها نجی و من تخلّف عنها غَرِق

“Ehlibeyt'imin aranızdaki misali, Nuh’un gemisi gibidir; kim ona binerse, kurtulur ve kim ondan uzak durursa, boğulur.”[8]

Hâkim Nişaburi, daha sonra şöyle yazmakta: هذا حدیث صحیح على شرط مسلم ; Bu hadis, Müslim’in şartına göre sahihtir. Yani bu hadis, Ehlisünnet'in ikinci en önemli muteber kitabı olan Sahih-i Müslim’in hadisleri sıralamasındadır.[9]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Hürr-ü Amuli, Vesailu’ş-Şia, c. 27, s. 35, hadis: 33145.
  2. Şeyh Tusi, el-Emali, s. 633.
  3. Deylemi, İrşadu’l Kulub, c. 2, s. 306.
  4. Şeyh Saduk, Uyun-u Ahbari er-Rıza, c. 2, s. 27.
  5. Saduk, el-Emali, s. 269, hadis: 18.
  6. Tabarsi, el-İhticac, c. 1, s. 273.
  7. Mecmeu’z-Zevaid, Heysemi, c. 9, s. 168.
  8. Hâkim Nişaburi, el-Müstedrek ale’s-Sahiheyn, c. 2, s. 343.
  9. Hâkim Nişaburi, el-Müstedrek ale’s-Sahiheyn, c. 2, s. 343.

Bibliyografi

  • Hürr-ü Amuli, Muhammed b. Hasan, Vesailu’ş-Şia, Kum: Alulbeyt, 1409 h.k.
  • Tabarani, Hafız Ebu’l Kasım Süleyman b. Ahmed, el-Mu’cemu’l Kebir, tahkik: Hamdi Abdulmecid es-Selfi, Beyrut, Daru İhyau’t-Turasu’l Arabi, 1404 h.k.
  • Hâkim Nişaburi, Hafız Ebi Abdullah, el-Müstedrek ale’s-Sahiheyn, Beyrut, Daru’l Marifet.
  • Şeyh Tusi, el-Emali, Kum, Daru’s-Sekafet, 1414 h.k.
  • Deylemi, Hasan b. Ebu’l Hasan, İrşadu’l Kulub, Kum, Şerif Razi, 1412 h.k.
  • Şeyh Saduk, Uyun-u Ahbari er-Rıza, İntişar-ı Cihan, 1378 h.ş.
  • Şeyh Saduk, el-Emali, Kitabhane-i İslami, 1362 h.ş.
  • Tabersi, Ebu Mensur Ahmed b. Ali, el-İhticac, Meşhed, Neşr-i Murtaza, 1403 h.k.