Nahl Suresi

wikishia sitesinden
(Nahl Suresinin Arapçası sayfasından yönlendirildi)
Nahl Suresi
Küçük resim oluşturmada hata:
Sure Numarası16
Cüz14
Nüzul
Nüzul Sırası70
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı128
Kelime Sayısı1851
Harf Sayısı7838


Nahl Suresi (Arapça:سورة النحل), Kuran'ın on altıncı suresi ve Kuran'ın 14-cü bölümünde yer alan Mekki surelerinden biridir. Bu sureye Nahl denir; Çünkü arıya ve Allah'ın ilhamına işaret etmektedir. Allah'ın nimetlerinden bahsetmek, Meaddan, tevhidin delillerinden ve Allah'ın büyüklüğünden bahsetmek bu surede ele alınan konular arasındadır. Nahl Suresi adaleti, iyiliği, hicreti ve cihadı tavsiye eder, zulmü ve antlaşmaları bozmayı yasaklar. Şarap, ölü et, domuz eti ve kan yemenin yasaklanması bu surede zikredilen fıkhi hükümler arasındadır. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'den, kim Nahl Suresi'ni okursa, Allah'ın ona dünyada verdiği nimetleri saymayacağı rivayet edilmiştir. Ayrıca İblis ve ordusunun fitnesinden korunmak da bu sureyi okumanın faydalarından biri olarak zikredilmektedir.

Tanıtım

  • İsimlendirilmesi

Surede Nahl’a (arıya) ve Allah’ın ona olan özel vahyine işaret edildiği için sure bu isimle adlandırılmıştır. Surenin bir diğer adı Niam’dır (nimet kelimesinin çoğulu). Çünkü bu surenin ana konusu ilahi nimetlerdir. [1]

  • Nüzul Yeri ve Sırası

Sure Mekki surelerdendir. Mushaf’taki resmi sıralamada on altıncı ve iniş sırasına göre ise, yetmişinci suredir.

  • Ayet Sayısı ve Diğer Özellikleri

İttifakla 128 ayettir. 1.851 kelime ve 7.838 harften oluşmaktadır. Hacim olarak miun surelerden ve Kur’an’ın orta boyutlu surelerindendir. Kur’an’ın bir cüzünün dörtte üçünü oluşturmaktadır. Secde edilen on dört sureden dördüncüsüdür (48. ayette secde etmek müstahaptır).[2]

Konuları

Nahl suresi, 128-ci ayeti kerimesi

1. İçki içmenin haram oluşu, murdar etin yenilmesinin haramlığı, kan ve domuz etinin haram olduğu gibi konular surenin fıkhi hükümlerindendir.

2. Sure, Allah'ın varlığının (ulûhiyet), birliğinin (vahdaniyet) ve kudretinin delilleri, öldükten sonra dirilme, mahşer yerinde toplanma ve amel defterlerinin dağıtılması gibi konuları içermektedir.

3. Sure de ayrıca vahiy, tebliğ, muhaliflerle münazara yöntemleri, sosyal ve ahlaki düsturlar, cahiliyet Araplarında kız çocuğunun öldürülmesi, hicret, İslam yolunda cihat, tüm mahlûkat ve evrendeki oluşumların tamamının, Allah’a secde etmesi gibi konulardan da bahsedilmiştir.[3]

4. Müşriklerin bid’atlerinden ve şeytanın vesveselerinden insanı uyarmaktan bahsetmektedir. [4]


Tarihi Rivayet ve Öyküler

Kur’an’ın, Acem birisi tarafından öğretildiğine dair, kâfirlerin iddiası, ayet 103. Hz. İbrahim’in (a.s) dininin pak oluşu, 120 - 121 Cumartesi gününün saygınlığının Yahudiler için farz olduğu, ayet 124.

Meşhur Ayetler

ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ

Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle çağır ve onlarla en güzel bir tarzda münakaşa ve mübahasede bulun. (Nahl Suresi / 125)

Bu ayet-i kerime muhaliflerle nasıl mukabele edileceğinin yöntemini beyan etmektedir. Hikmet’ten maksat, akli yönü bulunan ilim, bilgi, mantık ve istidlaldir. Muize’den maksat ise, duyguları kabartan söz ve konuşmalardır. Ayet-i kerimede geldiği üzere, Muize (Vaaz vermek) iyi verilmelidir. Yani vaaz şiddetten yoksun, üstünlük taslamadan, karşı tarafı küçümsemeden ve İnatçılık duygusunu harekete geçirmeden verilmelidir. [6]

Ayet’ül Ahkâm

Birçokları, Nahl Suresi'nin ayetlerini ‘‘Ayet’ül Ahkâm’’ ayetleri olarak bilmektedirler. [7]

Bu surenin 115. ayet-i kerimesi, üç şeyin yenilmesini haram ilan etmiştir: Murdar, kan ve domuz eti. Aynı şekilde bu surenin 5, 10, 14 ve 66 - 69 ayet-i kerimeleri balın, balıkların, dörtayaklı hayvanların, hurma, üzüm ve zeytin gibi meyvelerin helal olduğu açıklanmaktadır. [8] Bu surenin ahit ve yemin hakkındaki diğer ayetleri olan (91 - 94.) ayet-i kerimelerindense, yeminin bozulmasının haram olduğu anlaşılmaktadır. [9] Yine aynı şekilde bu surenin 106. ayet-i kerimesi, Takiye’nin Kur’an da belirtildiği üzere caiz olduğunu beyan etmektedir.

Fazilet ve Özellikleri

Allah Resulü’nden (s.a.a) Nahl Suresi’nin okunmasının fazilet ve sevabı hakkında şöyle bir hadis-i şerif nakledilmiştir: Her kim Nahl Suresi'ni okursa, Allah-u Teâlâ dünyada verdiği nimetlerden onu sorguya çekmez. Onun mükâfatı, ölmeden önce iyi ve hayırlı bir vasiyet yadigar bırakan kimsenin mükafatı gibi olur. Eğer o gün veya gecesinde bu sureyi okumuş olarak dünyadan göçerse, aynı iyi ve beğenilmiş bir vasiyet ederek vefat etmiş gibi olur. [10]

İmam Bakır’dan (a.s) şöyle bir rivayet nakledilmiştir: Nahl Suresi'ni her ay okuyan birisi, dünyada zarar görmez ve yetmiş bela -öyle ki bunların en kolayı delilik, cüzam ve alaca hastalığıdır- ondan uzak olur. Onun yeri, diğer cennetlerin arasında olan adn cennetidir. [11] Tabersi, Mekarimu’l Ahlak kitabında Nahl Suresi'ni okuyan kimse için bazı özellikler nakletmiştir. Onlardan bazıları şöyledir: İblis’in askerlerinden ve takipçilerinden âmânda olmak. [12]

Surenin Arapça ve Türkçe Meali


Önceki Sure
Hicr Suresi
Nahl Suresi Sonraki Sure
İsra Suresi

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, 1374 h.ş, c. 11, s. 171.
  2. Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, 1377 h.ş, c. 2, s. 1241.
  3. Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1240 – 1241.
  4. Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, 1374 h.ş, c. 11, s. 148.
  5. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.
  6. Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, 1387 h.ş, c. 2, s. 98.
  7. İrevani, Durus’u Temhidiye, c. 1, s. 132, 268, 453, 461, 519, 610, 613, 627, 629, 633, 637, 638 ve c. 2, s. 699 ve 713.
  8. İrevani, Durus’u Temhidiye, c. 1, s. 610, 613, 627, 629, 633, 637 ve 638.
  9. İrevani, Durus’u Temhidiye, c. 1, s. 253 - 255.
  10. Tabersi, Mecmau’l Beyan, 1373 h.ş, c 6, s 135.
  11. Tabersi, Mecmau’l Beyan, 1373 h.ş, c. 6, s. 535.
  12. Tabersi, Mekarimu’l Ahlak, 1377 h.ş, s. 364.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Daru’l Kur’ani’l Kerim, 1418 h.k. / m. 1376.
  • Daneşname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.
  • İrevani, Bakır, Durus’u Temhidiye fî Tefsîr-i Âyâti'l Ahkâm, Kum, Daru’l Fıkıh, 1423 h.k.
  • Tabersi, Hasan b. Fazıl, Mekarimu’l Ahlak, Kum, Şerif Razi, 1377 h.ş.
  • Tabersi, Hasan b. Fazıl, Mecmau’l Beyan fi Tefsiri’l Kur’an, Tahkik ve mukaddime Cevad Belaği, İntişarat-ı Nasır Husro, Tahran, 1373 h.ş.
  • Marifet, Muhammed Hadi, et-Temhid fi Ulum-i Kur’an, Tercüme, Ebu Muhammed Vekili, Kum, Sazman-ı Tebliğat-ı İslami, c. 1, 1371 h.ş.
  • Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, Tahran, Daru’l Kutubi’l İslamiye, 1374 h.ş.
  • Mekarim Şirazi, Nasır ve Ahmed Ali Babayi, Bergozide-i Tefsir-i Numune, Tahran, Daru’l Kutubi’l İslamiye, 1387 h.ş.