Leyl Suresi

wikishia sitesinden
(Leyl Suresinin Arapçası sayfasından yönlendirildi)
Leyl Suresi
Sure Numarası92
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası9
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı21
Kelime Sayısı71
Harf Sayısı316


Leyl Suresi (Arapça: سورة الليل), Leyl Suresi, Kur'an-ı Kerim'in doksan ikinci suresi ve otuzuncu bölümünde yer alan Mekki surelerinden biridir. Çünkü bu surenin başında geceye yemin edilmiş olduğundan buna "Leyl" adı verilmiştir. Leyl Suresi iki gruptan bahseder: Takva sahibi olan ve mallarını dağıtarak Allah'ın rızasını arayan bir grup ile dar görüşlü ve cennet vaadini yalan sanan bir grup.

Rivayetlerde, Leyl Suresi'ni okuyan kimseyi Allah'ın o kadar affedeceği, o kadarının razı olacağı, onu sıkıntılardan kurtarıp hayat yolunu kolaylaştıracağı belirtilmektedir.

Özellikleri

Leyl Suresi, Leyl’e (gece) yemin edilerek başlandığından dolayı bu adı almıştır.

“Ve’l-Leyli İza Yağşa” (Karanlığı (yeryüzünü) bürüyüp örttüğü zaman geceye yemin ederim)

Leyl Suresi 21 ayet, 71 kelime ve 316 harften oluşmaktadır. Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden olup, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 92 ve iniş sırasına göre ise, Kur’an’ın 9. suresidir.

Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat sureleri grubundandır. Ayrıca yeminle başlayan surelerin on dokuzuncusudur. (Birinci ayetten üçüncü ayete kadar olan bölümde, üç varlığa yemin edilmiştir.)

Konuları

Leyl Suresi, iki grubun hal ve akıbetlerini beyan etmektedir:

  1. Sakınan ve takvalı olanlar; yani Allah yolunda infak edenler, Allah’ın hoşnutluğunu kazanmak ve arınmak için malını verenler. Bunlara doğruluk ve Allah’ın hoşnutluğu vaadi verilmiştir.
  2. Şekavet ehli olanlar; yani cimrilik eden ve cennet vaadini (ahiret mükâfatını) yalan sayanlar. Bu grup helak olmakla tehdit edilmekte, mallarını cimrilik ve dünyaya olan sevgilerinden dolayı diğerleriyle paylaşmadıkları için mallarının kıyamette onlar için bir yarar sağlamayacağına işaret edilmektedir.[1]



Önceki Sure
Şems Suresi
Leyl Suresi Sonraki Sure
Duha Suresi

Ayrıca bakınız

.

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1264 - 1265.
  2. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Daru'l Kur'ani'l Kerim, 1418 h.k. / m. 1376.
  • Danişname-i Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, 1377 h.ş.