Kufelilerin İmam Hüseyin’e (a.s) Mektupları

Öncelik: b, kalite: c
linksiz
kategorisiz
navbox'siz
yönlendirmesiz
kaynaksız
wikishia sitesinden
(Kufelilerin Mektupları sayfasından yönlendirildi)

Kufelilerin İmam Hüseyin’e (a.s) Mektupları; Kufelilerin İmam Hüseyin’i (a.s) Kufe Şehri'ne davet edip, ona biat etmek için yazdıkları mektuplardır. Bu mektuplar Muaviye’nin ölümünden ve İmam Hüseyin’in (a.s) Yezit’e biat etmeyi reddetmesinden kısa bir süre sonra, Hz. Hüseyin’in (a.s) Mekke’de ikamet ettiği bir zamanda yazılmıştır. Kufelilerin mektupları İmam Hüseyin’in (a.s) Kufe’ye doğru hareket etmesine sebep oldu; ama Ubeydullah b. Ziyad’ın Kufe’de başa gelmesi ve halkın onun eliyle bastırılması Kufelilerin yazdıkları mektupların aksine, İmam Hüseyin’e (a.s) yarenlik yapmayı bırakmalarına neden oldu. Bu olaydan sonra da Aşura vakıası gerçekleşti. Mektupları yazanlar arasında Süleyman b. Surad Huzai, Habib b. Mezahir ve Rufae b. Şeddad gibi bazı Şii lider ve şahsiyetlerin isimleri göze çarpmaktadır.

Mektupların Sayısı

Aşura Vakıası Takvimi
Hicri Kameri 60. Yıl
15 Recep Muaviye b. Ebu Süfyan’ın ölümü
28 Recep İmam Hüseyin’in (a.s) Medine’den Kerbela’ya Çıkışı
3 Şaban İmam Hüseyin’in (a.s) Mekke’ye Girişi.
10 Ramazan Kufelilerin Gönderdiği İlk Mektupların İmam Hüseyin’e (a.s) ulaşması.
12 Ramazan Kufelilerin Kays b. Mushir, Abdurrahman b. Abdullah Erhebi ve Ammare Seluli vasıtasıyla gönderdiği 150 mektubun İmam Hüseyin'e (a.s) ulaşması.
14 Ramazan Kufe halkı ve büyüklerinin Hani b. Hani Sebi’i ve Said b. Abdullah Hanefi vasıtasıyla gönderdikleri mektubun İmam Hüseyin’e (a.s) ulaşması.
15 Ramazan Müslim b. Akil’in Mekke’den Kufe’ye doğru yola çıkışı.
5 Şevval Müslim b. Akil’in Kufe’ye girişi.
8 Zilhicce İmam Hüseyin’in (a.s) Mekke’den Çıkışı.
8 Zilhicce Kufe’de Müslim b. Akil’in Kıyamı.
9 Zilhicce Müslim b. Akil’in Şehadeti.
Hicri Kameri 61. Yıl
1 Muharrem İmam Hüseyin'in (a.s) Kasrı Beni Mekatil'de Ubeydullah b. Hürr'ü Cufi ve Amr b. Kays Meşriki'den yardım istemesi.
2 Muharrem İmam Hüseyin’in (a.s) kervanının Kerbela’ya girişi
3 Muharrem Ömer Sa'd’ın dört bin kişilik orduyla Kerbela’ya girişi.
6 Muharrem Habib bin Muzahir’in İmam Hüseyin’e (a.s) yarenlik etmeleri için Beni Esed kabilesinden yardım istemesi ve bu görevde başarısız olması.
7 Muharrem İmam Hüseyin (a.s) ve Ashabının üzerine suyun kapatılması.
7 Muharrem Müslim b. Avsece'nin İmam Hüseyin (a.s) ve Ashabına katılması.
9 Muharrem Şimr b. Zilcevşen’in Kerbela’ya girmesi.
9 Muharrem Şimr'in Ümmü’l-Benin'in evlatlarına emanname vermek istemesi ve onların kabul etmemesi. (Tasua günü)
9 Muharrem Ömer bin Sa'd ordusunun İmam Hüseyin’e (a.s) savaş ilan etmesi ve İmam Hüseyin’in (a.s) Ömer bin Sa'd’tan mühlet istemesi
10 Muharrem Aşura Vakıası; İmam Hüseyin (a.s) ve İmam Hüseyin’in (a.s) Ehlibeyt (a.s) ve yarenlerinin şehadeti. (Aşura günü)
11 Muharrem Esirlerin Kufe’ye doğru hareketi.
11 Muharrem Kerbela şehitlerinin Beni Esed (Gazıriyye ehlinden) kabilesi tarafından toprağa verilmesi.
12 Muharrem Şehitlerden çok azının toprağa verilmesi.
12 Muharrem Kerbela Esirleri Kervanının Kufe'ye girişi.
19 Muharrem Esirler Kervanının Kufe'den Şam'a doğru hareketi.
1 Safer Ehlibeyt’in (a.s) ve İmam Hüseyin’in (a.s) bedensiz başının Şam’a getirilişi.
20 Safer Erbain (İmam Hüseyin’in (a.s) kırkı).
20 Safer Ehlibeyt’in (a.s) Kerbela’ya girişi.
20 Safer Bazı görüşlere göre; Ehlibeyt’in (a.s) Şam’dan Medine’ye dönüşü.

Kufelilerin İmam Hüseyin’e (a.s) yazdığı mektupların sayısının yüzlerce ve hatta binlerce olduğu söylenmektedir. O günlerde Kufe’den Mekke’ye birbiri ardınca elçiler gidiyordu. Nitekim bazen bir elçinin kendisiyle birlikte birkaç mektubu da götürdüğünü yazmışlardır.[1] Şeyh Abbas Kummi Kufelilerin, İmam Hüseyin’e (a.s) yazdığı mektupların sayısını 12000 olarak bilmektedir.[2]

Kufelilerin Mektuplarından Bazılarının İçeriği

Birinci Mektup

Muaviye’nin ölüm haberi Kufe halkına ulaşınca, Yezit hakkında şüpheye düştüler ve tehlike hissettiler. O sırada İmam Hüseyin’in (a.s) Yezit’e biat etmeyerek Mekke’ye doğru hareket ettiğinden haberdar oldular. Bunun üzerine Şialar Kufe’de Süleyman b. Surad Huzai’nin evinde bir araya geldiler ve Muaviye’nin ölümü hakkında konuşarak Allah’a bundan ötürü şükrettiler. O esnada Süleyman b. Surad şöyle bir konuşma yaptı: “Muaviye öldü ve Hüseyin b. Ali de (a.s) Muaviye’nin oğlu Yezitle biat etmeyerek Mekke’ye gitti. Ey insanlar! Eğer ona yar ve yaver olacaksanız, ona haber edin ve eğer yar ve yaveri olmada şüphe ediyorsanız, onu tehlikeye atmayın ve boşuna aldatmayın!” Süleyman’ın bu sözleri üzerine Hz. Hüseyin’e (a.s) yarenlik edeceklerini vurgulayan Kufeliler, İmam Hüseyin’e (a.s) şöyle bir mektup yazdılar:

“Rahman ve Rahim Olan Allah’ın Adıyla Süleyman b. Surad, Museyyib b. Necbe, Rufae b. Şeddad, Habib b. Mezahir ve Kufe’nin mümin ve Müslüman olan Şiilerinden Hüseyin b. Ali’ye (a.s.); Allah’ın selamı üzerine olsun. Biz seninle kendisinden başka ilah olmayan Allah’a hamdımızı sunuyoruz.

Hamd, senin inatçı ve zorba düşmanının belini kıran Allah’a mahsustur. O düşman ki, sürekli bu ümmete kötülük etti; onları aldattı; mallarını gasp etti; istemedikleri halde onların yöneticiliğini yaptı; ardından onların seçkin insanlarını öldürdü, kötülerini ise sağ bıraktı; Allah’ın malını azgınların ve zenginlerin arasında paylaştırırdı. Semud kavminin Allah’ın rahmetinden uzak olduğu gibi, o da Allah’ın rahmetinden uzak olsun. (Ona lanet olsun, Semud kavmine lanet olduğu gibi.)

Şimdi bizim imam ve önderimiz yok. Bizim yanımıza gel. Şayet Allah bizleri senin elinle hak üzere bir araya getirir. Numan b. Beşir hükümet konağında yaşamakta. Ama biz onunla Cuma namazında bir araya gelmiyor ve bayram namazı için onunla birlikte şehrin dışına çıkmıyoruz. Eğer senin bizim yanımıza geleceğin haberi bize ulaşırsa, onu Kufe’den çıkarır ve Şam’a geri göndeririz; İnşaallah. Allah’ın selamı ve rahmeti senin üzerine olsun…”

Kufe’nin ileri gelenleri mektubu Abdullah b. Mesme’i Hemdani ve Abdullah b. Vail ile yollayarak onlardan en kısa zamanda mektubu İmam’a (a.s) ulaştırmalarını istediler. Bu mektup Ramazan ayının onunda ve Mekke şehrinde İmam Hüseyin’e (a.s) ulaştı.[3]

İkinci Mektup

Birinci mektubun gönderilmesinden iki gün sonra Kufe halkı Kays b. Musahhar Seydavi, Abdurrahman b. Abdullah Erhebi ve Ammare b. Abd-ı Seluli’yi 150 mektupla birlikte İmam Hüseyin’in (a.s) yanına gönderdiler. Bu mektuplardan bazıları sadece bir kişi tarafından yazılmış ve bazıları da iki veya dört kişi tarafından yazılmıştı.[4]

Üçüncü Mektup

İkinci mektuptan iki gün sonra da Hani b. Hani Sebi’i ve Said b. Abdullah Hanefi’yi İmam Hüseyin’e (a.s) gönderdiler. Onlarla birlikte yolladıkları mektupta şunlar yazılıydı:

“Rahman ve Rahim olan Allah’ın Adıyla.

Mümin ve Müslüman olan Şiilerinden Hüseyin b. Ali’ye (a.s.); Hüseyin b. Ali’ye (a.s.)

…Acele et, insanlar seni bekliyor, senden başkasını da düşünmüyorlar. Dolayısıyla acele et, acele et! Allah’ın selamı senin üzerine olsun…”[5]

Dördüncü Mektup

Şebes b. Reb’i, Haccar b. Ebcer, Yezid b. Haris b. Yezid b. Ruveym, Urve b. Kays, Amr b. Haccac Zubeydi ve Muhammed b. Umeyr Temimi İmam Hüseyin’e (a.s) şöyle mektup yazdılar:

“…Bağ ve bostan yeşerdi ve meyveler de yetişti. O halde ne zaman gelmek istersen gel; sana yarenlik etmek için askerler hazır bekliyorlar. Allah’ın selamı senin üzerine olsun…”[6]

İmam Hüseyin’in (a.s) Kufe Halkına Cevabı

Bütün elçiler İmam Hüseyin’in (a.s) yanında toplandı ve İmam (a.s) mektupları okuduktan sonra elçilerden halkın hal ve durumlarını sordu. Daha sonra bir mektup yazarak gönderilen son elçiler olan Hani b. Hani Sebii ve Said b. Abdullah Hanefi ile birlikte gönderdi. İmam’ın (a.s) yazdığı mektubun metni şöyledir:

Bismillahirrahmanirrahim

Bu mektup, Ali oğlu Hüseyin'den Kufe'nin Müslüman ve müminlerinedir. Sizden sayısız mektuplar aldım; akın akın gelen elçiler ve adamlarınızla görüştüm. En son mektuplarınızı da Hani'yle Said'den aldım. Bu mektuplarda özetle diyorsunuz ki “Bizim emrine girebileceğimiz bir imam ve liderimiz yok; bir an önce bize gel; böylece senin bereketin sayesinde Rabbimiz bizi hak ve hidayet üzerinde bir araya toplar inşallah…” Şimdi ben, iman kardeşim, amcaoğlum ve ailemin güvenilirlerinden olan Müslim b. Akil'i size gönderiyorum. Müslim, kavminizin ileri gelenleriyle bilge ve akıl sahiplerinin, yazdığınız mektuplardaki ifadeleri onayladıklarını ve onların da bu hususta hemfikir olduğunu bana yazacak olursa, en kısa zamanda size geleceğim inşallah. Canım üzere yemin ederim ki, insanlar arasında Allah'ın kitabıyla hükmetmeyen, ümmet arasında adaletle kıyam etmeyen, şeriat yolundan gayrı yollara giren ve insanları hak din üzere yönetmeyen kimse imam değildir. Vesselam.[7]

Müslim b. Akil’in Kufe’ye

İmam Hüseyin (a.s) Müslim b. Akil'i çağırdı ve Kays b. Musahhar Seydavi, Ammare b. Abdullah Seluli ve Abdurrahman b. Abdullah Erhebi'yle birlikte Kufe'ye gönderdi. İmam (a.s), Müslim'e takvalı olmasını, Allah'tan korkmasını, sırları gizli tutmayı bilmesini ve insanlara karşı her zaman sevgi ve şefkatle davranmasını öğütleyerek, Kufe halkının İmam'a (a.s) biat konusunda samimi olduklarını ve bu konuda birlikte hareket ettiklerini müşahede etmesi halinde bunu kendisine mektupla bildirmesini söyledi.[8]

Kaynakça

  1. Şehidi, Kıyamı Hüseyin (a.s), s. 114.
  2. Kummi, Munteha’l A’mal, c. 1, s. 566.
  3. Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 37 - 39.
  4. Müfid, el-İrşad, c. 2, s. 37 - 38.
  5. Taberi, Tarih-i Taberi, c. 4, s. 262; İbn-i Şehraşub, Menakıb, c. 4, s. 97; Tercümeyi Tarih-i Taberi, c. 7, s. 2933 - 2429; Semavi, Ebsaru’l Ayn, s. 216; Celali, Silahşoranı Tef, s. 262.
  6. Taberi, Tarih-i Taberi, c. 4, s. 261 - 262; İbn-i Şehraşub, Menakıb, c. 4, s. 97; Semavi, Ebsaru’l Ayn, s. 216; Celali, Silahşoranı Tef, s. 262; Kemerei, Unsur-u Şücaet, c. 1, s. 162.
  7. Taberi, Tarih-i Taberi, c. 4, s. 262; İbn-i Şehraşub, Menakıb, c. 4, s. 97; Tercümeyi Tarih-i Taberi, c. 7, s. 2429 - 2529; Semavi, Ebsaru’l Ayn, s. 216; Celali, Silahşoranı Tef, s. 262.
  8. El-Müfid, el-İrşad, s. 295 – 297; Tercümeyi İrşad, s. 339 - 342.

Bibliyografi

  • İbn-i Şehraşub, Menakib-i A’li Ebi Talib, tahkik ve fihrist Yusuf el-Bukai, Daru’l Adva, 1421.
  • Semavi, Muhammed b. Tahir, Ebsaru’l Ayn fi Ensari’l Hüseyin, tahkik: Muhammed Cafer Tebesi, Merkezi ed-Dirasatu’l İslamiyye li Hırsı’s-Sovre, 1377 / 1419.
  • Semavi, Muhammed b. Tahir, Silahşorani Tef, Tahkik ve Nigeriş-i Cami’ ber Zindiganiyi İmam Hüseyin (a.s) ve Hemase Aferiynanı Kerbela, Tercümeyi Ebsaru’l Ayn fi Ensari’l Hüseyin (a.s), Mütercim: Abbas Celali, İntişarat-ı Zair, Kum, 1384.
  • Şehidi, Seyyid Cafer, Kıyam-ı Hüseyin (a.s) (Pes ez Pencah Sal: Pejuheş-i Taze Piramun-u Kıyam-ı İmam Hüseyin (a.s)), Tahran; Defter-i Neşr-i Ferhengi İslami, 1380.
  • Taberi, Muhammed b. Cerir, Tarihu’t-Taberi, el-Maruf bi Tarihi’l Umemi ve’l Muluk, Müessesetu’l A’lemi li’l Matbuat, Beyrut, 1879.
  • Taberi, Muhammed b. Cerir, Tarih-i Taberi ya Tarihu’r-Rusuli ve’l Muluk, Tercüme: Ebu’l Kasım Payende, İntişarat-ı Bonyad-ı Ferhengi İran, Tahran, 1352.
  • Kummi, Şeyh Abbas, Münteha’l Amal, Kum, Hicret, 1374.
  • Kemerei, Halil, Unsur-u Şücaet ya Heftado do Ten ve Yek Ten, Ashabı Seyyidü’ş-Şüheda, Daru’l İrfan, Kum, 1389.
  • Müfid, Muhammed b. Muhammed b. Numan, el-İrşad fi Marifeti Hucecullahi Ale’l İbad, Kum, Said b. Cubeyr, 1428.
  • Müfid, el-İrşad, İntişarat-ı Kongreyi Cihaniyi Şeyh Müfid, Kum, 1413 h.k.
  • Tercüme-i İrşad-ı Şeyh Müfid, Sireyi Eimmeyi Ethar (a.s), c. 1, tercüme: Musevi Mucab, Hasan, Kum, Server, 1388.