Hz. Eyüp (a.s)

wikishia sitesinden
Hz. Eyüp (a.s)
Eyüp Peygamber'e atfedilen türbe, el-Hille, Irak
Nübüvvet
KonumPeygamber
Kuran'da Adıأَيُّوب
Adın Kur'an'da Tekrarı4
Kutsal Kitap'ta AdıJob
DinTektanrıcılık
Kitap AdıEyüp Kitabı
Önemli OlaylarEyüp'ün sabrı
Kişisel Bilgiler
İsimEyüp
Yaşadığı YerBeseniyye, Şam
İşÇiftçi
Ömür200 Yıl
Peygamberler


Hz. Eyüp (a.s) (Arapça: أَيُّوب), mallarını ve çocuklarını kaybedip hastalanarak Allah tarafından imtihana tâbi tutulan bir peygamberdir. O bu İlahi imtihanlara karşı sabrederek ibadetten ve Allah'a şükretmekten hiç vazgeçmedi. Bu nedenle Kur’an-ı Kerim’de onun iyiliklerinden bahsedilmektedir.

Kur’an-ı Kerim’de Hz. Eyüp'ün (a.s) hastalığının ayrıntılarına değinilmez ancak Eski Ahit'te ve bazı İslami rivayetlerde Hz. Eyüp'ün hastalığının insanların ondan uzak durmasına neden olduğu anlatılmıştır. Elbette Müslümanların itikadında insanların peygamberlerden uzak durmasına (tiksinmesine) neden olacak bir halleri olmadığı inancı vardır.

Eski Ahit'te ve bazı İslami rivayetlerde Hz. Eyüp'ün (a.s) ilahi sınav karşısında sabırsızlığı ve şükürsüzlüğü de yer almaktadır ancak Kur’an-ı Kerim onu sabırlı bir kişi olarak tanıtmaktadır.

Ayrıca bazıları, “واذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ” (Meali: Kulumuz Eyyüp'ü da an. Hani o, Rabbine şöyle yalvarmıştı: "Kuşkusuz, Şeytan bana sıkıntı ve acı verdi.") ayetine dayanarak bu ayete göre Şeytan'ın Hz. Eyüp'ün (a.s) üzerinde etkisinin olduğunu ve bu yüzden de bu durum onun ismet sıfatı üzerinde şek oluşturduğunu öne sürmektedirler. Ancak bazıları da Şeytan sadece onun cismaniyeti (bedeni) üzerinde etkisi olmuş, ruhu üzerinde hiçbir etkisi olmamış ve ismet sıfatına halel getirmemiştir. Ayrıca Kur’an-ı Kerim’de geçen ayetlere göre Şeytan, Allah'ın kullarının ruhları ve nefisleri üzerinde kontrol sağlayamaz. Nitekim Kur’an-ı Kerim’de Hz. Eyüp Allah'ın bir kulu olarak tanıtılmıştır.

Tefsircilere göre Hz. Eyüp (a.s), karısını yüz kez kırbaçlayacağına dair yemin etti ve daha sonra bunu yapmaktan vazgeçti ancak ettiği yemin onun affedilmesini engelledi. Bu yüzden karısına bir grup ince sopayla vurması vahyedildi ve böylelikle yeminini bozmamış oldu. Hz. Eyüp'ün (a.s) neden yemin ettiği konusunda tefsirciler arasında görüş ayrılıkları vardır. Bazıları bunu Hz. Eyüp'ün karısının yaptığı bir hataya bağlamaktadır.

Hz. Eyüp’ün (a.s) mezarının yeri hakkında kesin bir bilgi mevcut değildir. Ancak, farklı ülkelerdeki bazı makberler ona atfedilir. Bu mezarlardan biri de Irak'ta Hil'in 10 kilometre güneyindeki “الرّانْجِیَّه” Ranciye bölgesinde bulunmaktadır.

Soyu ve Hanedanlığı

Hz. Eyüp (a.s), ilahi peygamberlerden[1] ve Hz. İbrahim’in (a.s) soyundan gelen bir nebidir.[2] Onun soyu, dört[3] veya beş[4] kuşak öncesinde Hz. İbrahim'e (a.s) kadar uzanmaktadır. Kendisi de anne tarafından da Hz. Lut (a.s) Peygamberin soyundandır.[5]Karısının kim olduğu konusunda görüş ayrılıkları vardır. Bu görüşlerden en meşhur olanı Allame Meclisi'nin de belirttiğine göre eşi Hz. Yusuf'un peygamberin torunlarından olmasıdır.[6] Elbette birtakım rivayetlerde Hz. Yusuf'un (a.s) kızı[7] ve bazılarında ise Hz. Yakup'un (a.s) kızı[8] olarak tanıtılmaktadır. Bazıları ise Hz. Zülkifl (a.s) yani Bişr’i, Hz. Eyüp'ün (a.s) oğlu ve peygamberlerden biri olduğunu belirtmektedirler.[9]

İlahi İmtihan

Ana madde: Sabr-ı Eyyüp bir peygamberdir. O bu İlahi imtihanlara karşı sabrederek ibadetten ve Allah'a şükretmekten hiç vazgeçmedi.

Kur’an ayetlerinin belirttiğine göre Hz. Eyüp (a.s), mallarını ve çocuklarını kaybedip hastalanarak Allah tarafından imtihana tâbi tutulmuş ve bu ilâhi imtihanlar karşısında sabretmiştir.[10] Daha sonra çocuklarına ve sağlığına tekrar kavuşmuştur.[11] Rivayetlere göre Hz. Eyyüp’ün bir bolca malı mülkü vardı ve hepsini ilâhi imtihan boyunca kaybetti.[12] Kur’an-ı Kerim ayetlerinde ondan, “عبدَنا” Abdena (kulumuz), “نِعم‌العبد” Nime-l Abd (iyi kul), “صابر” Sabır (sabırlı) ve “اَوّاب” Evvab (Allah’a dönen).[13] olarak anmıştır.[14]

Sıra No Ayet-i Şerife Sure Adı Ayet Numarası Konusu
1 وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِنْ قَبْلُ وَمِنْ ذُرِّيَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ En’am Suresi 84 Hz. İbrahim (a.s) ya da Hz. Nuh (a.s) peygamberin soyundandır.[15]
2 إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا Nisa Suresi 163 Peygamberliği
3 وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ﴿۸۳﴾ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَآتَيْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَذِكْرَىٰ لِلْعَابِدِينَ Enbiya Suresi 83-84 Dualarına icabetle birlikte çocuklarına ve sağlığına tekrar kavuşması.
4 واذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ ﴿٤١﴾ ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ ﴿٤٢﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنَّا وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ ﴿٤٣﴾ وَخُذْ بِيَدِكَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿٤٤﴾ Sad Suresi 41-44 Hastalıktan kurtulması, ailesine tekrar döndürülmesi, Yemin etmesi, Sabr-ı Eyyub’a işaret edilmesi ve Evvab yani tekrar Allaha dönmesi.

İmtihanın Hikayesi

Hz. Eyüp'e (a.s) atfedilen bir dua:

“اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ الْيَوْمَ فَأَعِذْنِي وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ الْيَوْمَ مِنْ جَهْدِ الْبَلَاءِ فَأَجِرْنِي وَ أَسْتَغِيثُ بِكَ الْيَوْمَ فَأَغِثْنِي وَ أَسْتَصْرِخُك الْيَوْمَ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّي فَاصْرُخْنِي وَ أَسْتَنْصِرُكَ الْيَوْمَ فَانْصُرْنِي وَ أَسْتَعِينُ بِكَ الْيَوْمَ عَلَى أَمْرِي فَأَعِنِّي وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ فَاكْفِنِي وَ أَعْتَصِمُ‏ بِكَ فَاعْصِمْنِي وَ آمَنُ بِكَ فَآمِنِّي وَ أَسْأَلُكَ فَأَعْطِنِي وَ أَسْتَرْزِقُكَ فَارْزُقْنِي وَ أَسْتَغْفِرُكَ فَاغْفِرْ لِي وَ أَدْعُوكَ فَاذْكُرْنِي وَ أَسْتَرْحِمُكَ فَارْحَمْنِي.” [16]
—el-Misbah, 1405 Hicri Kameri, s. 296-297.

İmam Sadık'tan (a.s) rivayet edilen bir hadise göre, Allah Hz. Eyüp'e (a.s) nimet vermiş ve o bu nimetlerinden dolayı her zaman için şükretmiştir. Şeytan Hz. Eyüp'ün şükür ehli olduğunu fark edip onu kıskanarak Allah’a şunları söyleyene kadar böyle devam etti: Allah’ım, dünyevi nimetleri Eyüp'ten alırsan, artık o şükür ehli olmayacak. Böylece Allah onu Hz. Eyüp'e musallat etti. Hz. Eyüp'ün servetinin ve çocuklarının yok olması çok uzun sürmedi. Ancak Hz. Eyüp'ün şükrü daha da arttı. Sonra ekinleri ve koyunları yok oldu ama o daha da minnettar biri oldu. Daha sonra şeytan Hz. Eyüp'ün vücuduna üfledi ve vücuduna birçok yara açıldı. Oluşan yaralar öyle bir hal aldı ki yaralarının üzerinde artık kurtlar çıkmaya başladı. Hatta yayılan kötü kokuları nedeniyle köyden atılmıştır. Fakat Hz. Eyüp hâlâ Allah’a şükrediyordu. En sonunda şeytan yanına Hz. Eyüp'ün sahabelerinden bazılarını da alarak ona gittiler, "Çektiğiniz bu sıkıntılar ve felaketlerin sebebi işlediğin bir günahtan mıdır?" Hz. Eyüp, yetim veya miskin biri olmadıkça yemek yemediğine dair yemin ederek her ikisi de caiz olan iki yol arasında kaldığında her zaman Allah’a itaatin daha zor olduğu yolu seçtiğini beyan etti. Allah (c.c), bu imtihanın sonunda ona bir melek gönderdi ve melek ayağıyla yere vurdu ve yerden su kaynamaya başladı. Daha sonra melek Hz. Eyüp'ü bu suyun içinde yıkarak yaraları iyileştirdi.[17]

Allame Tebatebayi, yukarda bahsi geçen rivayetleri Ehlibeyt'ten edinilen rivayetlerle çelişkili bulmaktadır.[18] İmam Muhammed Bakır'dan (a.s) nakledilmiştir ki, Hz. Eyüp’ün (a.s) bedeni üzerinde veya yüzünde enfeksiyon, kurtlanma gibi çirkin bir görüntü oluşturacak herhangi bir şey oluşmamıştır. Şayet insanların Hz. Eyüp'ten uzaklaşmasının nedeni parasızlığı ve fiziksel zayıflığıydı. Çünkü insanlar Allah'ın (c.c) nezdindeki konumunun farkında değillerdi ve yakında tekrar iyileşeceğini bilmiyorlardı.[19] Hz. Eyüp (a.s) ve diğer bütün peygamberlerin Masum (ismet) olduğu yönündeki farklı kaynaklardan edinilen hadisler ile önceki rivayetler arasında çelişki bulunmaktadır.[20] Peygamberlerden uzaklaşılması, tebliğ hedefiyle (Allah'ın mesajını halka iletmek) çelişmesi sebebiyle bu görüş daha akla yatkın görülmektedir.[21]

İncil’deki Yeri

Eski Ahit'in 39 kitabından oluşmaktadır ve Eyüp Kitabı da bunlardan biridir. Bu kitapta Allah'ın Hz. Eyüp'e (a.s) verdiği nimetleri[22], imtihan edildiği öyküsü, Şeytan'ın Hz. Eyüp’ün canı ve malı üzerindeki etkileri[23] ve birkaç gencin Hz. Eyüp'ü yoldan çıkarmak için çabalarını anlatır.[24] Eyüp peygamberi sabırlı olarak tanımlayan Kur’an-ı Kerim'in aksine onun sıkıntılarını ve bu sıkıntılar karşısındaki karşı sabırsız olduğunu anlatmaktadır.[25] Ayrıca İncil’de Hz. Eyüp’ün yeminine dair bir şey söylenmemektedir.[26]

Hz. Eyüp’ün Felsefesi

Hz. Eyüp'ün (a.s) hastalığı ve çocuklarını kaybetmesi Allah’ın bir sınavıydı. Sünni müfessirlerden Kurtubi'ye göre Hz. Eyüp, bu ilahi imtihan gelmeden önce, imtihan edildiğinde ve sonrasında da hep aynı halini koruyarak Allah'a her zaman şükrediyordu.[27] Ayrıca Allame Tebatebayi'nin anlattığı rivayetlere göre Hz. Eyüp’ün sıkıntılara duçar olmasının nedeni Allah'ın (c.c) kendisine verdiği nimetler nedeniyle insanların kendisini ilahlaştırmaması ve onu Tanrı olarak görmemeleri içindir. Bunun yanı sıra onun durumunu görenlerin zayıf, fakir ve hastaları bu durumları nedeniyle aşağılamayarak bundan ders çıkarmasıdır. Çünkü Allah güçsüzü güçlü, fakirleri zengin ve hastaları tekrar sağlıklı kılabilir. Ayrıca bir diğer nedeni de Allah’ın (c.c) peygamber bile olsa her dilediği kişiyi hastalığa duçar kılabildiğini ve her dilediği kişiyi de şifa vererek iyileştirebildiğini göstermektir.[28]

Hz. Eyyüp’ün Ettiği Yemin

Hz. Eyüp (a.s) hastalığı sırasında, iyileştiğinde karısını yüz kez kırbaçlayacağına dair yemin etti.[29] İyileştikten sonra ise eşinin sadakati ve kendisine hizmetlerinden ötürü onu affetmeye karar verdi ancak yemini bunu yapmasına engel oldu.[30] Bu nedenle ona bir deste ince otlar alıp karısına vurarak yeminini bozmaması yönünde vahyedildi.[31]

Hz. Eyüp'ün (a.s) yemininin öyküsü hakkında tefsirciler farklı görüşlere sahiptirler: Hicri Kameri ilk yüzyıl müfessirlerinden İbn-i Abbas, Şeytan'ın Eyüp’ün karısına görünüp ona şöyle dediğini anlatmaktadır: “Kocanı tedavi edeceğim, tek şartım tekrar iyileştikten sonra iyileşmesinin tek nedeni olarak beni (Şeytanı) göstermesi.” Hz. Eyüp'ün hastalığından bıkan karısı, Şeytan'ın bu teklifini kabul etti. Bu nedenle Hz. Eyüp iyileştikten sonra karısını kırbaçlayacağına dair yemin etti.[32] Diğerleri ise Hz. Eyüp karısını bir iş için gönderdiğini ve karısının geç kaldığını ileri sürmektedir. Hz. Eyüp hastalığından dolayı muzdarip olduğu için böyle bir yemin etti.[33] Bazıları da bu yeminin sebebi olarak Hz. Eyüp ile eşi[34] arasında yaşanan bir karı koca meselesi olduğunu söylemiş ve Hz. Eyüp’ün karısının sözleri onu çok kızdırdığını belirtmişlerdir.[35]

Bir rivayete göre Hz. Eyüp’ün (a.s) yemin olayı iyileşmesinden sonra vuku bulmuştur. Hz. Eyüp hastalandığından dolayı köyün dışında yaşamaya başladığında, karısı ekmek almak için köye gitmiş ve ekmek karşılığında saçlarını satmıştır. Karısı Hz. Eyüp’ün yanına döndüğünde onu iyileşmiş olduğunu gördü. Karısının saçlarının kesip sattığını fark eden Hz. Eyüp bu yaptığından ötürü onu yüz defa kırbaçlayacağına dair yemin etti. Ama bunu neden yaptığını öğrendiğinde bu kararından pişmanlık duydu.[36] Elbette bu rivayetin gerçeklik payı peygamberlerin masumluğuna (ismet) ilişkin Şii inancıyla[37] ve diğer kaynaklardaki rivayetlerle çelişkidir.[38] Hz. Eyüp’ün önyargısı (karısından şüphelenmesi ve onu sorgulamadan peşin hükümle onun için ceza belirlemesi) ve bunu rivayet eden ravilerden birinin meçhul olmasından[39] dolayı bu rivayet tereddüt bulunmaktadır.

Bazı Sünni Tefsirciler, Hz. Eyüp’ün (a.s) ettiği bu yeminini esas alarak bir adamın karısını disiplin altında tutabilmesi için dövebileceği sonucunu çıkarmışlardır.[40]

İsmeti (Masumluğu)

Bazıları “واذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ” (Meali: Kulumuz Eyyüp'ü da an. Hani o, Rabbine şöyle yalvarmıştı: "Kuşkusuz, Şeytan bana sıkıntı ve acı verdi.")[41] ayetine dayanarak Şeytan'ın Hz. Eyüp'ün (a.s) üzerinde etkisinin olduğunu ve bu durumda Hz. Eyüp'ün ismet sıfatı üzerinde şek oluştuğunu öne sürmektedirler. Bunun nedeni, yukarıdaki ayete göre Şeytanın Hz. Eyüp'ü etkisi altına almış olması ve şeytanın etkisinin ismet sıfatıyla bağdaşmamasıdır.[42] Buna yanıt olarak, Hz. Eyüp'ün (a.s) ismet sıfatını bozmak için Şeytan'ın onun ruhunu kontrol etmediği söylenir. Daha ziyade bedenini, malını ve çocuklarını etkiledi.[43] Çünkü bu durum ayeti kerimede “إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ” Meali: “Şüphesiz siz (Şeytan) kullarım üzerinde hükümdar (yetki sahibi) değilsiniz.” şeklinde ifade edilmektedir.[44] Allah'ın kullarına şeytan hâkim değildir ve Sad Suresi 41. ayete göre Hz. Eyüp Allah'ın kullarından biri olduğu için masumluğu bozulmaz.[45]

Peygamberlerin ismet sıfatı üzerine yazılan Tenzihü-l Enbiya kitabında Hz. Eyüp'ün masumluğundan da bahsedilmiştir.[46]

Defni

Buhara'daki Hz. Eyüp Türbesi

Hz. Eyüp (a.s), Ölü Deniz'in güneybatısında Ovs bölgesinde veya Akabe Körfezi'nin kuzeyindeki Şam ile Azarya arasındaki “بَثَنِیَّه” Batniye bölgesinde yaşıyordu.[47] Bunun yanı sıra Hz. Eyüp’ün hastalığı sırasında bulunduğu söylenen Türkiye'nin Urfa kentinde de bir mağara bulunmaktadır.[48]

Hz. Eyüp (a.s), 200 yaşına kadar yaşadı.[49] Eski Ahit'e göre ise hastalığı bitip iyileştirdikten sonra 140 yıl kadar yaşadı.[50] Rivayete göre yedi[51] veya on sekiz yıl[52] çile çekmiş ve şifa bulduğu pınarın yanına gömülmüştür.[53] Nereye defnedildiği hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Bunun yanı sıra Irak, Lübnan, Filistin ve Umman gibi birtakım bölgelerde ona atfedilen bazı makberler de mevcuttur.[54] Bu mezarlardan biri Irak'ta Hil'in 10 kilometre güneyinde, Hz. Eyüp’ün yaşadığı konuma yakınlığı nedeniyle daha ünlü olduğu söylenen “الرّانْجِیَّه” Ranciye bölgesinde bulunmaktadır.[55]

Umman'daki Selale limanından “صلاله” yaklaşık yedi kilometre uzaklıkta, İtinne Dağı'nın “اِتّین” yükseklerindeki bir makber, İran'da Bocnurd bölgesi civarındaki Germab köyünde bulunan makber ve Özbekistan'da Buhara'da bulunan makberler de ona atfedilir.[56] Bunun yanı sıra Buhara'da kendisine atfedilen türbenin Timur dönemine ait olması mümkün görülmektedir.[57]

Yapımlar

Ana madde: Hz. Eyüp Peygamber (Sinema Filmi)

Hz. Eyüp’ün (a.s) hikayesi sanat eserlerine de yansıtılır. Ferecullah Silahşor, yönetmenliğini yaptığı ve 1993 yılında İran televizyonunda yayınlanan Hz. Eyüp Peygamber filmini çekmiştir. Söz konusu film Hz. Eyüp’ün hayatı ve hastalığını konu almaktadır.[58]

Kaynakça

  1. ↑ Nisa Suresi 163. Ayet.
  2. ↑ En'am Suresi 84. Ayet.
  3. ↑ İbn-i Habib, el-Muhaber, Dar el-Afak el-Cadeeda, s. 5.
  4. ↑ Meclisi, Hayat el-Kulub, 2005, 1. cilt, s. 555; Salebi, el-Keşf ve el-Bayan, 1422 H., 6. cilt, s.287.
  5. ↑ Meclisi, Hayat el-Kulub, 2005, 1. cilt, s. 555; Salebi, el-Keşf ve el-Bayan, 1422 Hicri Kameri, cilt 6, s.287.
  6. ↑ Meclisi, Hayat el-Kulub, 2005, 1. cilt, s.555.
  7. ↑ Kumi, Tefsir el-Kumi, 1404 Hicri Kameri, 2. cilt, s. 239-242.
  8. ↑ Meclisi, Hayat el-Kulub, 2005, 1. cilt, s.555.
  9. ↑ Teberi, Milletler ve Krallar Tarihi, 1387 Hicri Kameri, cilt 1, s. 325.
  10. ↑ Sadr Suresi Ayet 44.
  11. ↑ Enbiya Suresi Ayet 84.
  12. ↑ Bakınız, örneğin, Kumi, Tefsir el-Kumi, 1404 Hicri Kameri, cilt 2, sayfa 239-242.
  13. ↑ Cezayeri, Peygamberlerin Hikâyeleri, 1404 H., s.198.
  14. ↑ Suresi Ayet ص ، آيات 41-44; Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 17, sayfa 210-211.
  15. ↑ Allame Tebatebayi torunlarındaki zamiri Hz. Nuh'a atfet etti. Elbette bu ifade, İbrahim'in soyundan olmasına rağmen Hz. Eyüp ile çelişmez (Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 7, s. 242).
  16. ↑ Kaf'ami, el-Misbah (Cannah el-Aman el-Vakiyyah), 1405 Hicri Kameri, s. 296-297.
  17. ↑ Kumi, Tefsir el-Kumi, 1404 Hicri Kameri, 2. cilt, sayfa 239-242; Meclisi, Hayat el-Kulub, 2005, cilt 1, s. 559-565.
  18. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 17, sayfa 214-217.
  19. ↑ Seduk, el-Khasal, 1983, 2. cilt, s. 399-400.
  20. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 17, sayfa 214-217.
  21. ↑ Ebu-l Futuh Razi, Ravdat el-Cannan, 1408 Hicri Kameri, cilt 13, s. 213; Sübhani, İmamate İnançlar Bildirgesi, İmam el-Sadık Vakfı, s.114.
  22. ↑ İncil, Eyüp, 1: 1-6
  23. ↑ İncil, Eyüp, 1-2.
  24. ↑ İncil, Eyüp, 3-27.
  25. ↑ Kalbasi, "Sad Suresi'nin 44. ayetinin tefsirinde müfessirlerin görüşlerine eleştiri ve inceleme", s.120.
  26. ↑ Kalbasi, "Sad Suresi'nin 44. ayetinin tefsirinde müfessirlerin görüşlerine eleştiri ve inceleme", s.120.
  27. ↑ Kurtubi, el-Came Ahkam el-Kuran, 1985, cilt 16, s.216.
  28. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 17, sayfa 214-217.
  29. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 17, s.210.
  30. ↑ Mekarim, Tefsir-i Numune, 1374, cilt 19, s.299.
  31. ↑ Sad Suresi Ayet 44; Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 17, s.210.
  32. ↑ Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, 1995, cilt 19, s. 299; Cezayir, Kasas el-Enbiya, 1404 H., s.198.
  33. ↑ Bkz. Mekarim Şirazi, Tefsir-i Numune, 1995, cilt 19, s. 299.
  34. ↑ Muğniye, Tefsir el-Kashif, 1424 Hicri Kameri, 6. cilt, s.382.
  35. ↑ Tabersi, Mecma'l-Bayan, 1372, cilt 8, s. 746.
  36. ↑ Kumi, Tefsir el-Kumi, 1404 Hicri Kameri, 2. cilt, sayfa 239-242; Meclisi, Hayat el-Kulub, 2005, cilt 1, s. 5565-559.
  37. ↑ Ebu el-Futuh el-Razi, Ravd el-Cannan, 1408 Hicri Kameri, cilt 13, s. 213; Sübhani, İmamiyet İnançları Bildirgesi, İmam el-Sadık Vakfı, s.114.
  38. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, 1417 Hicri Kameri, cilt 17, s. 214-217.
  39. ↑ Kalbasi, "P suresi 44. ayetin tefsirinde müfessirlerin görüşlerine eleştiri ve inceleme", s. 117.
  40. ↑ Casas, Ahkam el-Kuran, 1405 Hicri Kameri, cilt 5, s. 260.
  41. ↑ Sad Suresi 41. Ayet.
  42. ↑ Bkz.Nasri, Peygamberlerin Peygamberliğinin Temelleri, Kuran 1388, s. 260-261.
  43. ↑ Tebatebayi, el-Mizan, cilt 17, s.209.
  44. ↑ İsra Suresi Ayet 65.
  45. ↑ Nusri, Kuran'da peygamberlerin misyonunun temelleri 1388, s. 260-261.
  46. ↑ Seyyid Murteza, Tanzih el-Enbiya, 1250 H., s.59-64.
  47. ↑ Şevki, Kuran Atlası, 2009, s.109.
  48. ↑ Biazar Şirazi, Archaeology and Historical Geography of Kuran Stories, 2007, s.350.
  49. ↑ İbn-i Habib, el-Muhaber, Dar el-Afak el-Cadeeda, s. 5.
  50. ↑ İncil, Eyüp 1:42.
  51. ↑ Cezayeri, Peygamberlerin Hikayeleri, 1404 Hicri Kameri, s. 198 ve 200.
  52. ↑ Bahrani, el-Burhan, 1416 Hicri Kameri, 4. cilt, s. 672; Cezayeri, Peygamberlerin Hikâyeleri, 1404 H., s.207.
  53. ↑ Bahrani, el-Burhan, 1416 Hicri Kameri, 4. cilt, s. 675.
  54. ↑ "el-Hilla Miras Merkezi" http://mk.iq/view.php?id=241&ids=3
  55. ↑ Raminnecad, Peygamberlerin Mezarı, 2008, s.59-63.
  56. ↑ Raminnecad, Peygamberlerin Mezarı, 2008, s.59-63.
  57. ↑ Raminnecad, Peygamberlerin Mezarı, 2008, s.59-63.
  58. ↑ Eyüp Peygamber Eyüp filminin özeti http://www.sourehcinema.com/Title/FullOutline.aspx?FilmId=138109211661&IsTowLine=False

Bibliyografya

  • Kur’an-ı Kerim.
  • İncil.
  • İbn-i Habib Baghdadi, Muhammed İbn-i Habib, el-Muhaber, Ilza Liechten Shatter Araştırması, Beyrut, Dar Afak el-Cadeeda, Bita.
  • Ebu-l Futuh Razi, Hussein İbn-i Ali, Ravd el-Cannan ve Ruh el-Cannan in the Kur'an'ın yorumlanması, Muhammed Cafar Yahaghi ve Muhammed Mehdi Naseh'in araştırması, Mashhad, Astan Kuds Razavi Araştırma Vakfı, 1408 Hicri Kameri.
  • Buhrani, Seyyid Hashim, el-Burhan Fi Tefsir el-Kuran, İslami Araştırmalar Araştırmaları, Baas Vakfı, Kum, Tahran, Baas Vakfı, 1416 Hicri Kameri.
  • Biazar Şirazi, Abdolkarim, Archaeology and Historical Geography of Kuran Stories, Tahran, Farhang Publishing Office, 2007.
  • Salebi, Ahmad İbn-i Ibrahim, el-Kashf ve el-Bayyan'ın Kuran'ın yorumlanması üzerine, Beyrut, Dar el-Ahya el-Tarath el-Arabi, 1422 Hicri Kameri.
  • el-Cazairi, Nematullah bin Abdullah, el-Nur el-Mubin Fi Kasas el-Anbiya ve el-Mursalin, Kum, Maktaba Ayatollah el-Marashi el-Necefi, 1404 Hicri Kameri.
  • Casas, Ahmad İbn-i Ali, Ahkam el-Kuran, Muhammed Sadegh Kamhari araştırması, Beyrut, Darahiyah el-Tarath el-Arabi, 1405 Hicri Kameri.
  • Raminnecad, Ramin, Peygamberlerin Mezarı, Meşhed, Astan Kuds Razavi Araştırma Vakfı, 2008.
  • Sübhani, Ca'far, İmamlık İnançları Şartı, Kum, İmam el-Sadık Vakfı, Bita.
  • Seyyid Murtaza, Tanzih el-Enbiya, Kum, el-Sharif el-Radi, 1250 H.
  • Şevki, Abu Khalil, Kuran Atlası, Kermani çevirisi, Meşhed, Astan Kuds Razavi, 2009.
  • Seduk, Muhammed İbn-i Ali, el-Khasal, Ali Ekber Ghaffari tarafından düzenlenmiş, Kum, Öğretmenler Derneği, 1983.
  • Tebatebayi, Seyyed Muhammed Hussein, el-Mizan Fi Tefsir el-Kuran, Kum, Kum Seminary Teachers Association İslam Yayınları Ofisi, 1417 Hicri Kameri.
  • Tebersi, Fadl İbn-i Hassan, Macma 'el-Bayan fi Tefsir el-Kuran, Giriş, Muhammed Cavad Bolaghi, Tahran, Nasır Khosrov, 1993.
  • Teberi, Muhammed İbn-i Carir, History of Nations and Kings, Muhammed Abolfazl Ibrahim'in araştırması, Beyrut, Dar el-Tarath, 1387 Hicri Kameri / 1967 AD.
  • Kurtubi, Muhammed İbn-i Ahmad, el-Cami 'Lahkam el-Kuran, Tahran, Naser Khosrov Yayınları, 1985.
  • Kumi, Ali İbn-i Ibrahim, Tefsir el-Kumi, editör Tayeb Mousavi Cazayeri, Kum, Dar el-Kitab, 1404 Hicri Kameri.
  • Kafami, Ibrahim İbn-i Ali, el-Misbah (Cannah el-Aman el-Vakiyyah), Kum, Dar el-Razi (Zahedi), 1405 Hicri Kameri.
  • Kalbasi, Zahra ve diğerleri, "P. ve Eyüp'un karısını kırbaçlayan 44. ayetin yorumlanmasında müfessirlerin görüşlerinin eleştirisi ve incelenmesi", Kuran öğretileri, No. 22, 2015.
  • Meclisi, Muhammed Bakir, Buharü-l Envar el-Came'a in the Akhbar el-A'imah el-Athar, Beyrut, Darahiyah el-Tarath el-Arabi, 1403 Hicri Kameri.
  • Meclisi, Muhammed Bakir, Ali Emamian'ın araştırması, Hayat el-Kulub, Kum, Sarvar, 2005.
  • el-Hilla Heritage Centre, el-Abbasiyya el-Abbasiyya el-Mukaddasah, 6 Mayıs 2016'da görüntülendi.
  • Muğniye, Muhammed Cavad, Tefsir el-Kashif, Tahran, İslam Kütüphanesi, 1424 Hicri Kameri.
  • Mekarim Şirazi, Nasır, Tefsir-i Numune, Tahran, Dar el-Kitab el-Islami, 1373.
  • Nasri, Abdullah, Kuran'da peygamberlerin misyonunun temelleri, Tahran, Suruş, 2009.
  • İran Sinemasının Kapsamlı Veritabanı adlı Eyüp Peygamber filminin özeti, 15 Nisan 2016'da görüntülendi.
"https://tr.wikishia.net/w/index.php?title=Hz._Eyüp_(a.s)&oldid=92272" sayfasından alınmıştır