Ebu Bekir bin Ali bin Ebi Talib

Önceliksiz, kalitesi olmayan: c
linksiz
kategorisiz
yönlendirmesiz
wikishia sitesinden
(Ebu Bekir b. Ali sayfasından yönlendirildi)
Ebu Bekir b. Ali b. Ebi Talib
Example alt text
Ölüm Tarihih. 61, Kerbela
Konumuİmam Hüseyin'in (a.s) yârenlerinden
Diniİslam
MezhebiŞia
Akrabalarıİmam Ali'nin (a.s) oğlu

Ebu Bekir b. Ali b. Ebi Talib (Arapça: ابوبکر بن علی بن ابی طالب), İmam Ali’nin (a.s) evlatlarından ve Kerbela şehitlerindendir. Annesi Mesud b. Halid Temimi’nin kızı Leyla’dır. Bazı kaynaklar, Aşura günü abisi İmam Hüseyin’i (a.s) savunmak için savaş meydanına giderek, şehit olan ilk kişi olduğunu belirtmiştir.

İsim ve Nesebi

İsmi tam olarak bilinmemekle birlikte, künyesi Ebu Bekir’dir. “Makatilu’t-Talibin” kitabında isminin Abdullah[1] olduğu, bazıları Ubeydullah[2] ve bazıları da isminin Muhammed Asgar olduğunu söylemiştir.[3] Meşhur görüşe göre, annesi Mesud b. Nahşeli’nin kızı Leyla’dır.[4] Buna karşı bazıları da annesinin Hizam Kelbi’nin kızı (Hz. Ebu’l-Fazl’lın annesi) Ümmü’l-Benin olduğunu belirtmiştir.[5]

Kerbela Şehitlerindendir

Birçok tarihî kaynak, onun Kerbela şehitlerinden olduğunu belirtmiştir.[6] Buna rağmen Taberi, Ebu’l-Ferec ve İbn-i Şehraşub onun şehadetinden kuşku duymuşlardır.[7] Şeyh Müfid ise, ismini Kerbela şehitleri arasında zikretmiştir. Ancak Hz. Ali’nin (a.s) evlatlarını sayarken Ebu Bekir’in Muhammed Asgar’in künyesi olduğunu söylemiştir.[8]

Bazı kaynaklar, onun İmam Hüseyin’den (a.s) gerekli izni aldıktan sonra savaş meydanına giderek, şehit olan Hz. Ali’nin (a.s) ilk oğlu olduğunu belirtmiştir.[9] Hemdan kabilesinden bir kişi tarafından şehit edildiği İmam Muhammed Bakır’dan (a.s) nakledilmiştir.[10] Başka bir rivayette ise, Zecr b. Kays veya Ukbe Ganevi tarafından şehit edildiği belirtilmiştir.[11] Bazılarına göre de naaşı suda bulunmuş ve kim tarafından şehit edildiği bilinmemektedir.[12] Bazı kaynaklar, kabr-i şeriflerinin İmam Hüseyin’in (a.s) hareminin ayak ucunda Haşim oğulları şehitlerinin olduğu toplu şehitlikte olduğunu kaydetmiştir.[13] İlk kaynak kitapların belirttiğine göre, Ebu Bekir b. Ali b. Ebi Talib’ten (a.s) geriye bir nesil kalmamıştır.[14]

İsm-i Şüheda Ziyaretnamesinde

İsm-i şerifleri Şüheda ziyaretnamesinde geçmiş ve takdirle övülmüştür:

”السَّلَامُ عَلَیک یا أَبَا بَکرٍ بْنَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ مَا أَحْسَنَ بَلَاءَک وَ أَزْکی سَعْیک وَ أَسْعَدَک بِمَا نِلْتَ مِنَ الشَّرَفِ وَ فُزْتَ بِهِ مِنَ الشَّهَادَةِ فَوَاسَیتَ أَخَاک وَ إِمَامَک وَ مَضَیتَ عَلَی یقِینِک حَتَّی لَقِیتَ رَبَّک صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیک وَ ضَاعَفَ اللَّهُ مَا أَحْسَنَ بِهِ إِلَیک”

“Es-Selamu aleyke ya Eba Bekr b. Ali b. Ebi Talib ve rahmetullahi ve berekatuh ma ehsene belaike ve ezka sa’yeke…”[15]

Kaynakça

  1. İbn-i A’sem, el-Futuh, c. 5, s. 112; el-Mecdi, s. 15.
  2. Vesiletu’d-Darrin, s. 255; A’yanu’ş-Şia, c. 2, s. 302.
  3. Et-Tenbih ve’l-Eşraf, s. 275; el-İrşad, c. 1, s. 254.
  4. Et-Tabakatu’l-Kubra, c. 3, s. 14; el-Maarif, s. 210; Ricalu Tusi, s. 81; el-Muntezim, c. 5, s. 69, s. 399.
  5. El-İmamet ve Siyaset, c. 2, s. 6; el-Akdu’l-Ferid, c. 4, s. 385.
  6. Tarih-i Hulefa, s. 145; el-Muntazim, c. 5, s. 69; el-Kamil ibn-i Esir, c. 4, s. 92; Lubabu’l-Ensab, c. 1, s. 399.
  7. Tarih-i Taberi, c. 5, s. 154; Menakib, c. 4, s. 132; Makatu’t-Talibin, s. 86.
  8. El-İrşad, c. 1, s. 355.
  9. İbn-i A’sem, el-Futuh, c. 5, s. 112; A’yanu’ş-Şia, c. 2, s. 302.
  10. Makatu’t-Talibin, s. 86; Lubabu’l-Ensab, c. 1, s. 399.
  11. El-İrşad, c.1, s. 355; İbn-i A’sam, el-Futuh, c. 5, s. 112.
  12. Makatu’t-Talibin, s. 86.
  13. Lubabu’l-Ensab, c. 1, s. 399.
  14. Et-Tabakatu’l-Kubra, c. 3, s. 14; Tarih-i Yakubi, c. 3, s. 213.
  15. Biharu’l-Evnar, c. 98, s. 245.

Bibliyografi

  • Ana kaynak: Nigahi no be Ceryan Aşura, s. 129, 130.
  • Meclisi, Muhammed Bakır, Biharu’l-Envar, Daru İhya et-Turas el-Arabi, Beyrut, 1403 h.k.
  • İbn-i A’sam-ı Kufi, el-Futuh, takik: Ali Şiri, c. 5, ikinci baskı, Beyrut, Daru’l-Avza, 1411 h.k.
  • Mesudi, Ali b. Hüsyein, et-Tenbih ve’l-Eşraf, tercüme: Ebu’l-Kasım Payende, ikinci baskı, Tahran, İntişarat-ı İlmi ve Ferhengi, 1356 h.ş.
  • Şeyh Mufid, el-İrşad, Müessese-i Alulbeyt, c. 1, birinci baskı, Kum, intişarat el-Mutemir el-Alemi, 1413 h.k.
  • İbn-i Sa’d, et-Tabakatu’l-Kubra, tahkik: Abdulkadir Ata, c. 3, ikinci baskı, Beyrut, daru’l-kutubu’l-ilmiye, 1418 h.k.
  • Dinaveri, İbn-i Kuteybe, el-Maarif, tahkik: Servet Ukaşşe, altıncı baskı, el-Heyeti’l-Mısrıyye lil-Kitab.
  • Şeyh Tusi, Rical, birinci baskı, Necef, el-Mektebetu’l-Haydariye, 1380 h.k.
  • İbn-i Cevzi, el-Muntezim, tahkik: Muhammed Abdulkadir Ata ve Mustafa Abdulkadir, c. 5, birinci baskı, Beyrut, Daru’l-Kutubu’l-İlmiye, 1412 h.k.
  • Dinaveri, İbn-i Kuteybe, el-İmamet ve’s-Siyaet, tahkik: Ali Şiri, c. 2, birinci baskı, Beyrut, Daru’l-Avza, 1410 h.k.
  • Taberi, Muhammed b. Cerir, Tarih-i Taberi, tahkik: Muhammed Ebu’l-Fazl İbrahim, c. 5, Beyrut.
  • İbn-i Fenduk, Lubabu’l-Ensab, tahkik: Mehdi Recai ve Mahmut Mer’aşi, c. 1, birinci baskı, Kitaphane-i Ayetullah Mer’aşi, 1410 h.k.
  • Yakubi, Ahmed b. Vazih, Tarih-i Yakubi, c. 2, altıncı baskı, Beyrut, Daru sadır, 1415 h.k.