Dua İstemek

wikishia sitesinden

Dua istemek (Arapça: التماس الدعاء), başkalarından hayır duasında bulunmasını istemektir. [1] Dua istemek, genellikle hacca veya ziyarete gidenlerden ya da özel bir ibâdette bulunan kimselerden istenir. [2] Şii fıkıhçılardan aktarılan bir rivayete göre [3] hasta ziyaretine gidenlerin dua istenmesini müstehab olarak kabul etmişlerdir. [4] Ayrıca fakirlere yardım edildikten sonra hayır duası istenmelidir. Çünkü fakirin duası kendisine yardım edene icabet eder. [5]

Bazı Şii fıkıhçılar da müminlerden hayır duası istemeyi müstehap olarak görmüşlerdir. [6] Bazı rivayetlere göre Allah (c.c), Hz. Musa’ya (a.s) günah işlemediği bir dil ile dua etmesini emretmiş [7] ve Hz. Musa bunun nasıl olacağını sorduktan sonra kendisine Allah tarafından “Kendi dilinin dışında başka bir kimsenin dili aracılığı ile dua et” denildi. Dua isteğine icabet etmek farz değildir. [8]

Bazı fıkıhçılar Yusuf Suresi'nin 97. ayetine göre dua istemeyi Allah'tan (c.c) mağfiret dilemeni de kapsadığını belirtmişlerdir. [9] Bu ayete göre Hz. Yusuf'un (a.s) kardeşleri, Hz. Yusuf'u kuyuya attıklarına pişman olduktan sonra babaları Hz. Yakup’tan (a.s) kendileri için Allah’tan af dilemelerini istediler. [10]

Şiiler dua ederken ölü veya diri arasında hiçbir ayrım yapmaksızın ölüden dua istemeyi de caiz görmüşlerdir. [11] Öte yandan Vehhabiler ölüden, hatta Hz. Peygamber'den (s.a.a) dahi dua istemeyi caiz görmezler ve bunu sapıkça bir amel saymışlardır. [12] Onların iddiasına göre ölüler dirilerin sesini duyamaz (ölülerin duyması) [13] ve sahabelerden hiçbirinin benzeri bir ameli uygulamadığı yönündedir. [14] Şii alimler, Allah'ın (c.c) izniyle dirilerin sesini ölülerin işittiğine inanırlar [15] ve sahabeler, Peygamber (s.a.a) vefatından sonra da ona dua isteğinde bulunmuşlardır. [16]

Ayrıca Bakınız

Kaynakça

  1. ↑ Dehhoda, sözlükte dua etmek için yalvarma kelimesinin altında
  2. ↑ Anuri, Farhang Bozorg Sohan, 1390, cilt 1, sayfa 528 ve 529.
  3. ↑ Kuleyni, Kafi, 2007, cilt 5, sayfa 316.
  4. ↑ Örneğin, bkz. Necefi, Cevahirul Kelam, 1362, cilt 4, s.5. Alevi Gorgani, el-Menazir el-Nazara, 1395, cilt 6, s.64.
  5. ↑ Hürr Amuli, Hidayet el-ümmet, 1412 Hk, cilt 4, s.123.
  6. ↑ Kashif al-Ğita, Hoda al-Mutaqeen, 1423 AH, s.85; Sadedi, Mecmuetur-Resael El-Fiqhiyyeh, 1434 hk, s.595.
  7. ↑ İbn Fahd Helli, Ed-Da'i, 1407 hk, s.131.
  8. ↑ Örneğin Sadadi, Er-resailul fiqhiyye, 1434 hk, Cilt 1, sayfa 595
  9. ↑ Sadadi, Er-resailul fiqhiyye, 1434 hk, Cilt 1, sayfa 595
  10. ↑ Yusuf Suresi, 97. ayet.
  11. ↑ Örneğin, bkz. Kaşif-el Ğita, Menhac el-Reşad, 1379, s.46.
  12. ↑ Örneğin bkz. İbn Useymen, Fıkhul-İbadat, 1431 Hk, s.90; Ebabetin, Er-reddu ela al-Berda, Dar Al-Ahtar, s.48.
  13. ↑ Örneğin bkz. İbn Useymen, Fıkhul-İbadat, 1431 Hk, s.90; Ebabetin, Er-reddu ela al-Berda, Dar Al-Ahtar, s.48.
  14. ↑ Örneğin, Muhammed bin Saleh al-Useymen'in fetvaları ve risaleleri koleksiyonuna bakın, 1413 hk, cilt 2, s.339; Zeynu, Mecmuetul-Tavcihat el-İslami, 1417 Hk, cilt 3, s.75.
  15. ↑ Örneğin bkz. Subhani, El-Vehhabiyye, 1426 h.k, s. 305-307;Kaşif-el Ğita, Minhac el-Reşad , 1379, s.46 ve s.55.
  16. ↑ Subhani, El-Vehhabiyye, 1426 h.k, s. 305-307


Bibliyografya

  • Ababatin, Abdullah bin Abdurrahman, Erredu elel El-Barda, Abu Abdul Ali Halid Muhammed'in araştırması, Bija, Darul Asar, birinci baskı, Bita.
  • İbn Useymen, Muhammed bin Salih, Fıkıh el-İbadat, El-Şeyh Muhammed bin Salih El-Useymin El-Hayriyya Vakfı Bilimsel Komitesi, Şamla'da yayın tarihi: 8 Zilhicce 1431 hk.
  • İbn Useyymen, Muhammed bin Saleh, Fahd bin Naser El-Süleyman, Dar el-Vatan, Dar el-Taria, tarafından derlenen Muhammed bin Saleh al-Uthaymeen'in fetvaları ve risaleleri koleksiyonu.
  • İbn Fahd Helli, Ahmed bin Muhammed, Kitabu al-Da'i ve Nehc al-Sa'i, Ahmed Muvahhedi Kummi tarafından araştırılmış ve düzeltilmiş, Darul kutubul-İslami, 1407 hk.
  • Anuri, Hasan, Ferhenge Bozorg Sohen, Tahran, Sohen Yayınları, 2013.
  • Hurr Amuli, Muhammed bin Hasan, Hidayetül umme ila ahkamil eimme, İslam Araştırmaları Şurası Hadis Kürsüsü Üzerine Bir İnceleme, Meşhed, Astan Kuds Razevi, 1412 H.
  • Dehhuda, Ali Ekber, Sözlük, Bija, Tahran Üniversitesi, Yayıncılık ve Basım Enstitüsü, 1390.
  • Zeynu, Muhammed bin Cemil, Al-Tevcihat el-İslami Resail al-İslami bireyi ve toplumu ıslah etmek için, Riyad, Dar el-Sami'i yayın ve dağıtım için, hk 1417.
  • Subhani, Cafer, El-Vehhabiyyat, Kum, İmam Sadık Enstitüsü (A.S.), 1426 Hk.
  • Sadadi, Ali Fazıl, ER-Rasailul-Fiqhiyye, Kum, Kum ilmi Havzasındaki Bahreynli öğrenciler, 1434 hk.
  • Alevi Gorgani, Muhammed Ali, al-Nazire fi Ahkamil İtretit aT-Tahira (el-Taharet), Kum, Fakihe Ehlil-Beyt (AS), 1395.
  • Kaşif al-Gita, Cafer, Menhac al-Raşad, Leman Arad al-Sadad, Şeyh Cafer Kaşif al-Gita tarafından al-Amir Abdul Aziz bin Saud, Kum, al-Kadir merkkezi İslami İlimler için, 1379.
  • Kaşif al-Gita, Hadi, Huda al-Mutaqeen ila şarieti Seyyid al-Murselin, Necef, Kashif al-Ghata muessisesi, 1423 hk.
  • Kulyni, Muhammed bin Yakub, el-Kafi, Muhammed Huseyin Deraiti'nin çabalarıyla, Kum, Dar Al-Hadis, 2007.
  • Nacefi, Muhamemd Hasan, Cavaher al-Kelam fi şarhi Şera'e el-İslam, araştıran Abbas Quchani, Beyrut, Darul ihyai asarul arabi 1362
"https://tr.wikishia.net/w/index.php?title=Dua_İstemek&oldid=81825" sayfasından alınmıştır