250 Yaşındaki İnsan Teorisi

wikishia sitesinden
Bu makale yaklaşık 250 Yaşındaki İnsan Teorisi hakkındadır. Aynı isme sahip bir kitap olan 250 Yaşındaki İnsan (Kitap) konusuna bakmak için linki tıklayınız.

250 Yaşındaki İnsan Teorisi, Beni Ümeyye ve Beni Abbas dönemindeki Şii imamların yaptıkları savaşlar ve siyasi tutumlarındaki görüş birliğine (istikrara) dayanan bir teori olmakla beraber tüm olanları 250 yaşında bir adamın gözünden görülmesi teorisine dayanır. İran İslam Cumhuriyeti lideri Seyyid Ali Hamaney tarafından İslam Devrimi'nden önce ortaya atılan bu teori, Şii İmamların siyasi hayatındaki bariz farklılıklara rağmen, 250 yıl süren imamet süresi boyunca sürekli ve istikrarlı uzun bir hareket olduğu görüşüne dayanmaktadır. Tüm bu olaylar doğrultusunda belirli ortak bir hedefe ulaşmak gayesi bulunmaktadır. Yani insanlığın büyüyerek gelişmesi ve İslam toplumunun oluşturulması hedeflenmiştir. Ancak bu istikamette bazı durumlarda ve zamanlarda düşmanlarla çeşitli savaşlar da yaşanmıştır.

Bu teoriye göre masum imamların 250 yıllık hayatı dört döneme ayrılır: 1. 25 yıllık sabır ve sessizlik, 2. İmamların kısa yönetim süresi, 3. Yirmi yıllık gizli ve örgütsel faaliyetler ve son olarak 4. İmam Seccad'ın (a.s) imametinin başlangıcından itibaren İslam'ın fikri temellerinin yeniden canlandırıldığı dönem.

Teorinin Açıklaması

250 Yaşındaki İnsan Teorisine göre Hz. Muhammed Mustafa’dan (s.a.a) sonra gelen Masum İmamlar (a.s), Hicri Kameri 11 yılından H. K. 260 yılına kadar sürekli cihat ederek siyasî mücadele içinde olan ve zamanın Tağutlarının (zalimlerinin) zorbalıkları ve sapkınlığı ile mücadele eden tek bir insan olarak kabul edilir. [1] Bu teoriye göre Ehlibeyt'in tamamı (a.s) 250 yıldır belirli bir düşünce ve bu amaca ulaşmak için mücadele eden tek bir insan gibi hareket etmiştir. Söz konusu bu insan toplumdaki insanların her birini gerçek İslam Öğretilerine ulaştırmak için çeşitli özelliklerini kullanmışlardır. Bunlar ismet sıfatı (masumiyet), Allah'ın (c.c) Kitabından ve Peygamber'in (s.a.a) sözlerinden ilham almaları, toplumun sosyal durumu ve İslam ekolüne dair derin farkındalık gibi özelliklerdir. Bunun yanı sıra hiçbir şekilde bu hedeften (toplumu gerçek İslam'a ulaştırma gayesinden) sapmamışlardır ve halihazırda Şii inanışın temelinde de bu hedeften sapmaları mümkün değildir.[2]

Bu 250 yıl boyunca Şii imamların yaşamının en önemli özelliği olarak çetin ve yoğun siyasi mücadele yılları boyunca [3], Masumların (a.s) karakterinin cihat konusundaki tutumlarını ve görüş birliğini göstermektedir.[4] Bu teoriye göre İmam Hüseyin'den (a.s) sonraki tüm imamlar aslında onunla aynı yolu devam ettiren yoldaşları oldukları ve İmam Hüseyin'in (a.s) savaşarak şehit olduğu düşmana karşı savaştıklarını ancak bu cihat şekli şartlara göre değişiklik gösterdiği vurgulanmaktadır. [5]

Ortaya Çıkması ve Arka Planı

250 Yaşındaki İnsan Teorisi, İran İslam Cumhuriyeti lideri Seyyid Ali Hamaney tarafından 1972 yılında İslam Devrimi'nden önce ortaya atılmış bir teoridir. [6] Ayetullah Hameney’e göre Ehlibeyt'in (a.s) bu 250 yıllık süreçte düşünce ve eylemlerinde çeşitli şekillerde kesintisiz bir siyasi çizgi (istikrar) görülmektedir.[7] Tüm bu süreçler boyunca hayatın bir yönde ilerlerken yalnızca bir yerden ilham aldılar: bu da Kur'an ve Sünnettir.[8] Ancak bazıları ondan öncesinde Seyit Muhammed Bakır Sadr'ın da aynı görüşleri belirttiğine inanmaktadır. Ancak Ayetullah Seyit Ali Hamaney'in ortaya koyduğu bu teoriye göre içerik açısından "daha fazla siyasi" ve "daha yenilikçi" olarak bilinmektedir. [9]

250 Yıllık Dönemin Özellikleri

250 Yaşındaki İnsan Teorisi, Masum İmamların (a.s) siyasî hayatını, belirgin farklılıklarıyla dört farklı döneme ayırmıştır: [10]

  1. Birinci dönem: Hilafetin başlangıcı ile (ilk üç halife dönemi boyunca İmam Ali'nin (a.s) imamet dönemi) 25 yıllık süreye sabır dönemi denir. [11]
  2. İkinci dönem: İmam Ali'nin (a.s) Hilafeti devralmasıyla başlayan ve İmamların (a.s) yönetime geçmesinin başlangıcı kabul edilen dönemdir. Bu dönemde İmam Hasan'ın (a.s) kısa da olsa bir hilafet dönemi olmuştur. Bu dönemin en önemli özelliği hükümet kurma hakkının elde edilmesi ve Allah Resulü’nün (s.a.a) tıpkı hükümeti gibi İslami bir hükümetin kurulmasıdır. [12]
  3. Üçüncü Dönem: İmamların (a.s) gizlice faaliyetler yürüterek teşkilat oluşturdukları H. Kameri 41 yılından Hicri 61 yılına kadar olan dönemi kapsamaktadır. Bu dönemin en önemli özelliği, Mücahid askerlerinin toplumda İmam Hüseyin'e (a.s) amacına ulaşması için yardım edebilecek ve çalışmalarına bir zemin oluşturması için insanları organize edebilecek kişilerin yetiştirilmesidir. [13]
  4. Dördüncü Dönem: İmam Seccad'ın (a.s) imametinin başlangıcı ile aynı zamanda başlamış ve H. Kameri 250 yılına kadar devam etmiştir. Bu dönemde iki önemli şey gerçekleştirilmiştir: [14]
  • İslam'ın İhya Edilmesi: Bu dönemde İslam toplumu değişmiş ve Beni Ümeyye'nin uzun dönemli yönetiminin etkisiyle ondan önceki Hz. Muhammed’in (s.a.a) getirdiği İslam-i düşünce temelleri unutulmuştu. Bu sebeple İmamlar (a.s) İslam-i düşünce temellerini yeniden canlandırmış ve bu yıllarda insanlara edilen İslam karşıtı ilkeleri ortadan kaldırmaya çalışmışlardır. [15]
  • "Hakiki İslam'ın gerçek düşüncesini korumak", "Düzenli bir siyasi akım oluşturmak" ve "İslami düşünce tarzına bağlı olanlar ile o düzenli siyasi akım arasında bağ kurmak" amacıyla dini ve gizli bir siyasi oluşumun oluşturulması. Bu dönemin önemli görevleri olarak kabul edilir; Çünkü İmam (a.s) gerektiğinde harekete geçmek için veya iktidarla çıkacak olası bir çatışma durumunda bu iş için eğitilmiş bazı Mücahid askerlerine ihtiyacı duyacaktı. [16]

250 Yaşındaki İnsan Teorisi Kitabı

Ana madde: 250 Yaşındaki İnsan (Kitap) 250 Yaşındaki İnsan Teorisi Kitabı, Ayetullah Hamaney'in 250 Yaşındaki İnsan Teorisi’ne ilişkin fikirlerini içeriyor. Söz konusu bu kitap 2011 yılında Sehba Yayıncılık Merkezi tarafından 375 sayfa olarak basılmıştır.[17] Bu kitap şimdiye kadar on üç defa basılmıştır.[18] Bunun yanı sıra "Fransızca" ve "İngilizce" olarak çevrilmiştir. [19]

Kaynakça

  1. Hamaney, Həmrəzmane Hüseyn, hş 1397, s.6
  2. Hamaney Do emame mocahed, h.ş 1396, s.61
  3. Siyahpuş, Siyaset, h.ş 1396, s.483
  4. Cebrâil-i, Revayete Rehberi, h.ş 1398, s.319
  5. Hamaney, Hamaney, Həmrəzmane Hüseyn, h.ş 1397, s.5, 99, 100, 236
  6. Qaffari, Ez nime hordad, h.ş 1398, s.74; Hameney, İnsane 250 sale, h.ş 1391, s.15
  7. Qaffari, Ez nime hordad, h.ş 1398, s.75
  8. Hamaney, Həmrəzmane Hüseyn, h.ş 1397, s.61
  9. Necefi,İmam Rıza'nın (a.s) siyaset okulunda medeniyet inşa eden unsurlar, h.ş 1396, s.29
  10. Hamaney, Həmrəzman Hüseyn, h.ş 1397, s.61
  11. Hamaney, Həmrəzman Hüseyn, h.ş 1397, s.118
  12. Hamaney, Həmrəzman Hüseyn, h.ş 1397, s.124
  13. Hamaney, Həmrəzman Hüseyn, h.ş 1397, s.124, 148
  14. Hamaney, Həmrəzman Hüseyn, h.ş 1397, s.124, 150
  15. Hamaney, Həmrəzman Hüseyn, h.ş 1397, s.150, 151
  16. Hamaney, Həmrəzman Hüseyn, h.ş 1397, s.154
  17. Hameney, İnsane 250 sale, h.ş 1391, s.4-5
  18. Hameney, İnsane 250 sale, h.ş 1391, s.4
  19. [1], sahba.ir sitesi

Bibliyografi

  • Cebrâil-i, Yasir Revayete Rehberi, İslam İnkılabı Kültür Araştırmaları Enstitüsü, h.ş 1398
  • Hameney, Seyyid Ali, İnsane 250 sale, h.ş 1391
  • Hameney, Seyyid Ali, Həmrəzman Hüseyn, İslam İnkılabı Kültür Araştırmaları Enstitüsü, h.ş 1397
  • Hameney, Seyyid Ali, Do emame mocahed, İslam İnkılabı Kültür Araştırmaları Enstitüsü, h.ş 1396
  • Siyahpuş, Emir, Siyaset, İslam İnkılabı Kültür Araştırmaları Enstitüsü, h.ş 1396
  • Qaffari, Mustafa, Ez nime hordad, İslam İnkılabı Kültür Araştırmaları Enstitüsü, h.ş 1398
  • Necefi, Musa, İmam Rıza'nın (a.s) siyaset okulunda medeniyet inşa eden unsurlar, h.ş 1396