Şems Suresi

wikishia sitesinden
(Şems Suresinin Arapçası sayfasından yönlendirildi)
Şems Suresi
Diğer İsimlerSalih’in Devesi
Sure Numarası91
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası26
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı15
Kelime Sayısı54
Harf Sayısı253


Şems Suresi (Arapça: سورة الشمس), Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden olup, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 91. iniş sırasına göre ise 26. suresidir. Bu sureye, Şems’e (güneşe) yemin edilerek başlandığından dolayı Şems Suresi adı verilmiştir.

Şems Suresi'nde, ahlaki konulardan tutun da nefsi arındırma ve nefis tezkiyesine kadar bir çok konuya vurgu yapılmıştır. Ayrıca Hz. Salih’in (a.s) ve Hz. Salih’in (a.s) devesinin hikayesine, devenin Semud kavminin eliyle kesilmesi ve aynı zamanda Semud kavminin akıbetine de değinilmektedir. Şems suresini okumanın faziletlerinden bahsedilmiştir: "Kim Şems suresini okursa, sanki güneş ve ayın onun üzerine parladığı kadar sadaka vermiş gibidir."

İsimleri

Şems Suresi'ne, Allah-u Teâlâ’nın Şems’e (güneşe) yemin ederek başlamasından dolayı bu ad verilmiştir.

“Ve’ş-Şemsi ve Duha’ha” (Andolsun güneşe ve yükseliş zamanındaki aydınlığına)

Bu sure, Hz. Salih (a.s) ve Hz. Salih’in (a.s) devesinin hikayesi anlatıldığından dolayı “Salih’in Devesi” olarak da anılmıştır.

Özellikleri

Şems Suresi'nin ayet sayısı 15ve bazı karilerin görüşlerine göre ise 16’dır; ancak birinci görüş daha meşhurdur. 54 kelime ve 253 harften oluşmaktadır. Kur’an-ı Kerim’in Mekke’de nazil olan surelerinden olup, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 91. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 26. suresidir.

Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat sureleri grubundandır. Ayrıca yeminle başlayan (Aksam) surelerin (surenin başlarında 11 konuya yemin edilmiştir) on sekizincisidir. Şems Suresi'nin Ramazan bayramı namazında okunması müstehaptır.

Konuları

Şems Suresi'nde, ahlaki konulardan tutun da nefsi arındırma ve nefis tezkiyesine vurgu yapılarak, nefsin temizliğinin doğruluk kaynağı olduğu ve nefsin arındırılmayışının ise ümitsizlik kaynağı olduğu belirtilmiştir. Bu surenin sonunda da Hz. Salih’in (a.s) ve Hz. Salih’in (a.s) devesinin hikayesine, devenin Semud kavminin eliyle kesilmesi ve azgın Semud kavminin akıbetine de işaret edilmiştir.[1]

Kıraatinin Fazileti

Bir rivayette Allah Resulü’nün (s.a.a) şöyle buyurduğu nakledilmiştir: “Her kim Şems Suresi'ni okursa, O kişi sanki güneş ve ayın üzerine doğduğu her şeyi sadaka vermiş gibi sevap alır.”[2] Aynı şekilde Resulü Kibriya'nın (s.a.a) ashabına farklı namazlarda Şems Suresi'ni okumalarını tavsiye ettiği rivayet edilmiştir.[3]

İmam Sadık’ın (a.s) şöyle buyurduğu nakledilmiştir: “Her kim Şems Suresi'ni okursa, onun bütün azaları hatta yanında olan her şey kıyamet günü onun lehine şahitlik ederler. Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır: Sizin şahitliğinizi kulum hakkında kabul ettim ve onu geçerli kıldım. Kulumu cennetime götürün, oradan dilediği yeri seçsin, istediği yeri minnet olmadan benim tarafımdan bir rahmet ve lütuf olarak ona verin. Esenlik olsun kuluma!”[4]



Önceki Sure
Beled Suresi
Şems Suresi Sonraki Sure
Leyl Suresi

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1264.
  2. Mecmeu’l Beyan, c. 10, s. 367.
  3. Biharu’l-Envar, c. 89, s. 326.
  4. Sevabu’l-Amal, s. 123.
  5. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
  • Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.