İnfitar Suresi

wikishia sitesinden
(İnfitar Suresinin Türkçe Meali sayfasından yönlendirildi)
İnfitar Suresi
İnfitar
Sure Numarası82
Cüz30
Nüzul
Nüzul Sırası82
Mekki/MedeniMekki
İstatistiksel Bilgiler
Ayet Sayısı19
Kelime Sayısı81
Harf Sayısı333


İnfitar Suresi (Arapça: سورة الإنفطار), İnfitar Suresi, Kur'an-ı Kerim'in otuzuncu bölümünde yer alan seksen ikinci suredir ve Mekki surelerinden biridir. Bu sureye "İnfitar" denmesinin nedeni, ilk ayetinde İnfitar'ın göğün yarılması anlamına gelmesidir. İnfitar Suresi, Kıyamet gününün oluşumunu, şartlarını ve alametlerini anlatmakta, Ebrar (iyi) ve Fucer (kötü) kavimlerinin akıbeti ve konumu hakkında bilgi vermektedir.

Peygamber Efendimiz (s), bu sureyi okumanın faziletiyle ilgili, İnfitar suresini okuyan kimseye, Allah'ın ona tüm kabirlerin sayısı kadar ve on katı kar ve yağmur damlası kadar sevap vereceğini bildirmiştir.

İnfitar Suresi

İnfitar Suresi, birinci ayetinde göğün yarılması manasına gelen “infitar”dan bahsettiği için bu isimle anılmıştır; “İze’s-Semau’n-Fetarat” (Gök yarıldığı zaman). Bu surenin diğer ismi olan “İnfetarat” kelimesinin kökü ve mastarı ise “İnfitar”dır.

Bütün müfessirlerin ortak görüşüne göre 19 ayetten oluşan İnfitar Suresi, 81 kelime ve 333 harften ibarettir. Mushaf’taki sırasına göre 82. iniş sırasına göre ise Kur’an-ı Kerim’in 82. suresidir. Sure, Mekke’de nazil olmuştur. Bu sure lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden; yani Kur’an’ı Kerim’in kısa surelerinden olup, “İza” ile başlayan “Zamaniye Surelerinin” dördüncüsüdür.

Konuları

İnfitar Suresi'nde, kıyametin vuku bulması, şartları ve alametleri beyan edilmektedir. Ayrıca insanları “ebrar” (iyiler) ve “fuccar” (kötüler) olarak iki gruba ayırıp, her iki grubun akıbet ve makamları hakkında söz etmekle birlikte, değerli yazıcıların (meleklerin) her insanın amellerini (Kiramen katibîn) yazdığına değinmektedir.[1]



Önceki Sure
Tekvir Suresi
İnfitar Suresi Sonraki Sure
Mutaffifin Suresi

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, s. 1262.
  2. Hameger, Muhammed, Kur’an sureleri, Nuru’s-Sakaleyn Kur’an ve İtret Kültür merkezi, birinci baskı, Kum, Neşri Nuşera, ş. 1392.

Bibliyografi

  • Kur’an-ı Kerim, tercüme: Muhammed Mehdi Fuladvend, Tahran, Dâru'l- Kur'âni'l-Kerîm, h.k. 1418/ m. 1376.
  • Danişnamei Kur’an ve Kur’an Pejuhi, c. 2, Bahaddin Hürremşahi’nin katkılarıyla, Tahran, Dustan, Nahid, h.ş. 1377.